Beynimden vuruldum. Kalbimden vuruldum. Vücudumda ne kadar ölümcül nokta varsa hepsine aynı anda hançer saplanmış gibi bir acı...

Tansiyonum düştü. Ciddi ciddi. Görüntü kararmaya başladı. Elimdeki mesajlara bakıyorum. Gerçek mi? Bunlar bana şaka yapmıyor demi? Ne olmuş olabilir abi? Herşey bu kadar güzelken, ruhumun yarısını, sevdiğimi bulmuşken bu ne? Elimden gelse şuraya 100 satır boyunca küfürler yazmak istiyorum.

Ayşe gelsin istemiyorum artık. O kadar çaresiz aciz kaldım ki. O kadar elimden hiç bişey gelmiyor ki... of beyler of..bittim ben öldüm..bu sefer beni buraya gercekten gömün.

Hayatımda en kötü hissettiğim andır. Açık ara. Diğerleri sıralamaya bile giremez. Saçlarımın beyazladığını hissettim. Kalbimden bişeyler koptuğunu,o eski yuyugynin bana yavaş yavaş veda ettiğini hissettim. Yaşlandığımı hissettim beyler. Bi saniye 1000 sene geçer gibi. Duyduğum acının tarifi yok. Empati yaparsan da anlaman zor.

Şu anasını gibtimin hayatı ilk defa düzene girmeye başlamıştı. ilk defa mutluydum. ilk defa birine aşık olmuştum. Eğer aşklar arasında bi sıralama olsaydı, benim ona duyduğum aşk koç tıpa tam burslu girerdi amk.

Hal böyle olunca duyduğum acı da çok ama çok ağır oldu. Gözlerimde koskoca bir ağırlık... damlamak isteyen yaşların verdiği... tutmaya çalışıyorum ama kendi kendime vereceğim bi tesellim bile yok... taka battım.. dibe vurdum...

Sol yanağıma bi damla yaş süzüldü. Sanırım Cem bana telefonu vereli bi dakika olmuştu. Bi dakika da bu kadar acı çekerken gerçekten bittiyse ben nasıl yaşayacam...

-Abi
-Al
-iyi misin
-Git Cem,git kardeşim
-abi neden ki bi konu..
-Cem... git

Arkasını döndü. O an oraya bi ceset bıraktığını adı gibi biliyordu. Zaman kavramın yitirdim.. etrafımda kapkaranlık bi alan oluştu sanki.. üstüme şimşekler çakıyor... sınıfa gelen neşeli, cıvıl cıvıl insanlar bile yüzüm nasıl bi hal aldıysa asıyor suratını. Murat geldi

-Noldu kardeşim
-Anlatırım şimdi değil.
-Ayşe'yi gördüm geliyo. Noldu olum sen iyi değilsin.
-Değilim kardeşim, değilim

Ayşe elinde kitapları, sırtında,çantası, saçı başı özensiz, kıpkırmızı gözleriyle içeri girdi. Zaman o kapıdan girdiği gibi,o sabah ingilizce için geldiği gibi yine durdu.

Bu sefer o güzel saçlar dans etmiyordu beyler.. yüzünde sıcak bi tebessüm yerine nefret vardı... sevdiğim aşık olduğum kızı soktuğum hali görünce,o ilk geldiğinde burada oturan o masum aşık adam kalktı ayağa, bana baktı, sınıftan ağır adımlarla çıktı gitti...

Tam çıkmadan önce hiç geri gelmeyeceğim der gibi baktı... gözyaşlarım bile beni terk etti...

Hiç yüzüme bakmadı. Bi saniye bile. Çünkü onu nasıl sevdiğimi biliyodu, yüzüme baksa gördüğü enkaz karşısında soğuyabilirdi yüreği..ama o istemiyordu ki... bana karşı sadece tiksinti ve nefret hissediyordu, hissetmek istiyordu..

Geçti oturdu yerimize, artık yerimiz değil. Her sabah ona gülerek günaydın derdim, diyemedim. Hepimiz noldugunu aşağı yukarı anladık ama son bi sanş be beyler. Gidip konuşmalıyım. Az önce beni terk eden masum çocuğun anısına,o bunu haketmişti... son kalan gücümle kollarımı sıraya koydum.. kalktım ayağa...

-Ayşe noluyor,ne demek bunlar, dedim ve oturdum yanına.

Hala yüzüme bakmadan;

-Söyleyeyim mi ne demek?
-Evet söyle
-Al bu mesajları oku, anlarsın neymiş.

Aldım elime telefonunu. Sema bulmuş bunu. Gözü dönmüş intikam istemiş. Çevremdeki iki kız da benden intikam istiyor amk. Kellemi alsalar kurtulacaklar. Bizim ne kadar o bicim mesajımız varsa atmış Ayşe'ye. Bide üstüne kendisi anlatmış. Şunu yazarken utanıyorum...

O masum bildiği, yavaş yavaş bağlandığı temiz, aşık çocuğun bi huurya neler yazdığını görmüş kız, Murat'ın(çok içimden geldiği bi daha dıbına koyayım senin) dedikleri kulağında çınlamış... of beyler.. onunla ne yapmak istediğimi düşündü acaba.. anlamak zor değil...

-Bi'huur için mi tüm Bunlar?
-Bi huur mu?Bi huur MU? Ulan cevap vermişsin neler yapmışsın o huurya!
-Ama bu geçmişte ol..
-Sus! Deme bişey

Kapaklandı sıraya ağlamaya başladı içine içine... yapma be..herşeyi yap bunu bana yapma.. zaten seni kaybetmenin verdiği acıya dayanamıyorum... bide kollarımda ağlama... nolursun, sevdiğim,ilk aşkım, yapma...

Ellerini tuttum,ben de kendi önüme kapaklandım. Ama gözyaşlarım yok. işte hayatımın özeti. Hüngür hüngür ağlamadan, sadece bir damlayla kuruyan göz pınarları;ama trilyon göz yaşına bedel bi gözyaşı...

Elimi sıktı, emin olun ilk iki ders öyle geçti. Nefes almak için bile kaldırmadı başını.. elimi öyle bir tutuyor ki... neden der gibi... bırakmak istemiyorum bak neden yaptın...

iki ders dayandım orada durmaya. Kalktım gittim... diğer köşedeki en arka sıraya duvar tarafına oturdum. Murat'la mezun olana kadar kim duvar tarafına oturcak diye kavga ettik. O duvarın nelerimi dinlediğini bilmiyor ki...

O da kaldırdı başını. Ne kadar dinleyebilirse dinliyor dersi. Bu hiç olmadı beyler. Müslüm babanın şarkılarını, neşet'in leyla'ya olan aşkını anladığım gün. O adamın beni terk edip bi daha gelmediği gün...

Olmadı Ayşe, bana;aşkımıza yakışmadı, özür dilerim...

Bu enkazın altından beni Ayşe bile çıkaramaz artık.. kendime bile kendimi affettiremiyorum..o tertemiz aşkın ağzına sıçan benim çünkü..

O gün ve ondan sonraki günler, ruhu çoktan kaybolmuş bi adam vardı.. Sadece yapmam gerekenleri yapıyorum. Yemek, tuvalet,ders, alabildiğim zamanlar da nefes almak...

Ayşe'den sonra bi daha asla o kadar mutlu olamayacağımı bilmek çok kötü beyler... Ölüm tarihini bilmek gibi, kanserin son evresinde; evini, çocuklarını görmeye gider gibi...

Sadece yaşamak için yaşıyordum işte.. mesajları okuduklarında Ayça'da yanındaymış... Kız yurdu fena bi yerdir beyler. Herkes kimin ne yaşadığını bilir, arkasından konuşur. Çok çirkin bi ortam emin olun. Yurttan bi kaç arkadaşı öğrenmiş. Beni okulda gördüklerinde kaçıyolardı.

Her gün,her sabah görüyorum be..daha da üç sene görücez..her gördüğümde yerin dibine batıyorum utancımdan... atlattı ama çabuk. Helal olsun güçlü kızmış.

Ben mahallede her gün dısardayım. Can'ın yanına giderdim. Bağıra bağıra şarkı söylerdik parkta. Sigaraya başlasaydım o zaman başlardım. Gerçi sonradan farklı bişey olmadı. Artık tamamen melankolik havaya kapıldım. Hayatım gibildi beyler.

Sema'dan hesabını sorsam diyorum. Hakkım yok. Birazcık hakkım olsa neler yapıcam ama haklı kız beyler. Bikaç gün önce hayatının en güzel zamanlarını geçiren adamdan eser yok... ibo'nun yalnızım'ını yaşıyorum resmen... En dibe vurdum. Yüzüme bile bakmıyor beyler. O habersiz tatlı tatlı beni izleyen gözlerden mahrum kalıyorum. Okul bitince hemen yarın olsun diyen çocuk, tarihi saati unutmuş.

Hayatımızda en dibe vurdum dediğimiz, bizi bi yapan anlardır..En dibe vurmadan en tepeyi göremez, yerimizde sayar dururuz

Ne mutlu olurduk oysa ki..daha korkmadan sevemedim o saçlarını..her içimden geldiğinde koklayarak öpemedim.. bunları yaptıktan sonra böyle olsaydı daha mı iyi olurdu, daha mı kötü onu düşünüyorum.. hayatımda iyilik ndıbına hiç birşey kalmadı.

Sınavlarım fena değildi sene sonunda. Robot olmuşum artık yapmam gerekenleri yapıyorum sadece. Bi şakaya gülmem gerektiği için gülüyorum.. yemeği ölmemek için, nefesi boğulmamak için alıyorum. Onu her gördüğümde ölüp ölüp diriliyorum...

Okul bitti. En azından onu gördükçe işkence çekmeyecem artık. Yazları çok zevkli olurdu bizim mahallede. O dörtlü ekibin üstüne 10-15 kişi her akşam basket dönerdik. Bazen gece 1-2 bulurdu. Kafam dağılacak en azından. Acım hafifler. Kardeşlerim yanımda sonuçta.

Yazın allahın her günü beraberdik. Hiç bişey yapamasak sabaha kadar muhabbet ederdik. Büyüdükçe herkes dağılıyor bi yerlere... keşke büyümesek... o yaz hiç gelmese...

Ayşe, beni bırakıp gitmemiş olsa keşke...

Beyler bu arada, hala cevap yok. Neyse boşver dıbına koyim. Herşeyi boşver...

Biz her gün turnuvaya hazırlanıyoruz tabi. Kendi çapımızda set falan çiziyoruz. Gülmeyin beyler, özendik öyle ciddi ciddi oynayamadım hiç bi zaman napalım. Mahalledeki küçükleri karşı takım yapar set çizerdik. Onları hiç uygulamadık ehehehe

Turnuva başladı. Kurallar şöyle;maç 10 dk,21'e ulaşan takım direk kazanıyor, içerden atışlar 1'lik, dış atışlar 2'lik.

ilk maç zengin binleriyle. iki kısa bi uzun. Biz ben can şerif çıktık gürkan yedek. O zamanlar en büyük yaptığım iş üçlük atmaktı. Maç başladı. Ben iki faul aldım. Kısalardan biri aşırı binti. Dizlerimi falan yara bere etti muallak. Üç faul hakkım var çıktım ben gürkan girdi. Bu huur cocu yine yaptı binliğini içeri girerken gürkan'a dirsek attı. Biz kenarda çıldırıyoruz. Kadri ayrı bi takımla cıkmıştı. Delirdik lan. Kavga çıktı cıkacak. Üçü de takımda oynuyor o zamanlar. Kenara geldi gürkan. Ben girdim. Dedim senin ebeni gibtim çocuk. Girer girmez topu elime aldığımda kaldırdım attım. Bam, içerde. 1-5 den 3-5'e geldi maç. Harika bi savunma yaptık. Ben dısardayım. Can gördü beni. O binin üstünden bam yine içerde. Oradan aldık maçı. Başka sayı atamadım. Takıma bi özgüven geldi. Çünkü herifler Telekom'da falan oynuyodu amk.

Şerif aşırı savaşcı bi çocuktu. Çok da atletik. içerde ribaund canavarı. Can çok dengeli girer bitirirdi. Ben de oyun kuruyorum ve dış şutlar bende. Gürkan tam bir all-around oyuncu. Zayıf ve uzundu. Takım efsaneydi beyleer.

Hepsini detaylı anlatmayayım. ilk gün maçların hepsini kazandık. Ertesi güne yarı finaller kaldı. Biz genç grup olduğumuz için maçlarımız 3'de başladı 7'de bitti. Sonra büyüklerin maçı başladı. Dış illerden gelen adamlar falan vardı amk. Büyüklerin şampiyonu Türkiye finallerine gidecekti. Çok zevklli maçlar için izledik. istanbul'dan gelen bi takım vardı. Cenk abi, emmanuel.. Ah ulan ah ne zamanlardı. Onlarla kardeş takım olduk. Adamlar 25-30 yaşlarında.

Ertesi gün yarı finallerde bizim Can'ın fen lisesinden arkadaşlarıyla eşleştik. iyi çocuklardı. Ama saha başka. Annemler de izlemeye geldi o gün. Yarı final ve final maçları videoları hala elimde durur. Onlara da koyduk. Hemde şov yapa yapa. Showtime kenar mahalle amk ahahah

Ben okul takımına girmek istedim. Secmelerde beni almadılar. Bizim dönemden bi Adil'i bi de Samet'i aldılar. Finalde de onların takımla karşılaştık. Bu ikisi zaten 1.85 üstü. Bi gardları var şehrin en zengin ailesinin çocuğu. Bizim dizler titriyor amk.

Maç 11-10 bitti. O maç iki üçlük attım. Maç sonunda gürkan'ı iten samet teknik faul aldı. Faulleri kullanmaya gerek kalmadan süre bitti. Efsane bi savunma yaptık. Ertesi gün bidaha oynasak nolurdu bilmiyorum ama o gün biz fena koymuştuk. ifşa olmayacak olsam turnuva yeri yılı söylerim ama yanlış olur şimdi. Amk bedencisi sen kimi almıyosun. Büyüklerin maçları da bitince ödül töreni oldu. Madalyalarımızı aldık. 50şer lira verdiler zarf içinde. Gazeteye bile çıktık. Çok güzeldi amk çook.

Kafamdan ard arda flashbackler yedim. Eminim cin çarpmış gibi halim vardı o an...

ilçeye gittiğinde bazen hiç yazmaması,o sıkıntılı halleri, ağlamaları...

Bana öyle bu çocuktan nası kurtulurum diye mi bakmış... elimi tuttuğunda yarım saat napıyorum ben diye mi düşünmüş... neden bana sarılmak istedi madem... neden yaptın bunu kızım neden... ben seni kendim kaybettim diye ruhumu kaybederken,sen beni başkasıyla yarıştırıp eliyo muydun o zamanlar... ben senin tenine dokunmaya kıyamazken sen eski sevgilinle mi kırıştırıyodun, haber beklerken ben bi cümle de olsa... bunun üstüne... nasıl..bir acı yaşanır be kardeşim... terkeden gözyaşlarım sel oldu aktı avuçlarıma, beni bırakıp giden o adam bile halime acıdı beyler, teselli ediyor beni, edebildiği kadar... ben ve ruhum yanyana ağlıyoruz..

Hangisi daha büyük darbe, aşık olduğun kadını kendi ellerinle kendinden ayırmak mı... yoksa aşık olduğun kadının senleyken seni aldatması, senin yerine bi huur cocugunu secmesi mi? Seni başkasıyla yarıştırıp elemesi mi? Hangisi beyler... hangi yürek dayanır hepsine birden.. tutamadım kendimi ağladım, daha çok ağladım... bağırdım neden diye... bağırdım kaderime.. ruhumun eli omzumda, bakıyor yanımdan bana... ikimizde biliyoruz ki bi daha biraraya gelmeyeceğiz... ruhum ve ben..

Uzun zamandır aklımda bile olmayan bişeyi istedim o an..annemin şefkatini... öyle hassas yerlerimden vuruldum ki,öyle ağır yaralar aldım ki... bu dünyada bana karşı olan en saf en temiz sevgiye ihtiyaç duydum.. Anneme... ancak o temizler bu kadar acıyı... hatta o bile yetmez... gittim yattım dizine ağlıyorum deli gibi... O ağlıyor, ben ağlıyorum... en anlamlı göz yaşlarımı bıraktım güzel anamın dizlerine... anlattım dilim döndüğü kadar... ruhum yanımızda... Annem ben ve ruhum... ağlıyoruz beyler halimize...

Ruhum kalktı ayağa,bir daha gelmeyeceğim der gibi baktı yine. Ama daha farklı bi bakış, artık ruhsuz olman lazım, artık intikam lazım, artık savaşman lazım der gibi baktı... ve daha da geri gelmedi beyler.. üzerinden yıllar geçmesine rağmen ben onu bi daha görmedim... tak diye kesildi gözyaşlarım... uyuyakaldım oracıkta... ilginç ama uzun zamandır ilk defa huzurlu bi uyku çektim. Annem örtmüş üstümü yatmış. Uyandığımda sabaha karşıydı. Ve benim düşündüğüm sadece bir şey vardı..

Artık intikam lazım, savaş lazım, artık ruhsuz olmak şart oldu...

Bu günden sonra hiç birşey eskisi gibi olmayacak,

Eminim...