O hafta boyunca Ayşe'ye tam gaz yürüdüm. En zayıf anında sürekli yanında olan birisi olduğunu bilmeli. Yani benim bilmesini istediğim şey o:))

Beren'le de gayet normal işte. Hala gelemem oraya sanmıyorum diyip duruyor. Ulan çocukluk arkadaşlarına bak. Nası aynı sudan içti bunlar birisi huurluk moleküllerini emmiş. Birisi tertemiz.

Her hafta sonu Gürkan geliyodu zaten. Bu sefer cumadan aradı beni.

-Kanka cumartesi çarşıya cıkıyoruz.
-Hayırdır lan nereye
-La olm bosver iste, paran falan olmaz önceden haber veriyim dedim.
-Kardeşim mevzu falan mı var hayırdır
-He yarram mevzu var acayip. Kanka gel işte. Hadi görüşürüz.
Kapattı

Lan amk bi şey söylüyosun bari açıkla. Dediğim gibi o ilçe çok bela bi yer. Bunun mevzuları vardı ordaki itlerle. Bişeyler dönecek ya hayırlısı. Para ne alaka?

Neyse paramız pulumuz var çok şükür. Peder de destek attı. Cumartesi bizim eve geldi Gürkan. Giyiniyorum ben. Çıktık beraber. Çarşıda pastane/kafe tarzı hafif lüks bi mekan var. Oraya gittik. Hiç yapmadığımız şeyler oluyor amk. Sordukça yok bişey hep aynı yerlere mi gidecez bilmem ne. Haklı da hep aynı yerlerde mi takılacaz. Biraz mekan görelim.

Muhabbet ediyoruz. Ben bi çay aldım,bu kardeşimiz double espresso. Vaay dıbına çakim. Hızlı içiyor falan. Sanki double espressosuz güne başlayamıyor pekekent. Bi şekiller falan.

Mekan güzel ama. Ben de tam televizyonun karşısına oturmuşum. Canım da sıkılmıyor. Bu okuldaki itleri falan anlatıyor,ben Beren'le Ayşe'yi anlatıyorum. Bu ayaklandı.

Dedim hani nerde huur cocukları. Anasını giberiz kardeşim sakin ol dedim. içimden tabi.

-Bana müsade kanka, size iyi oturmalar..
-Ne diyosun kardeşim se ...

Kapıdan Beren girdi. Sağa sola bakınıyor. Gördü gülüyor bi yandan da geliyor. Ben kamera şakası sonunda sinirlenen dayıyla, evim şahanede evini görünce aboov diye bağıran teyze arasında bi tipe büründüm o an..Geldi elini uzattı... Sıktım elini

-Merhaba:)
-Merhaba? Hayırdır

Ulaa kız haklı amk öküzü. Ne bileyim ben mevzu var diye kalktım.

-Oturayım bi istersen yuyu..
-Otur tabi

Tutuldum kaldım laan. Ulan Gürkan.

Fotograflarda olduğundan daha güzel... daha çekici... yemyeşil gözleri var mı beyler.. alında açık mavi kot, üstünde kırmızı, mavi çizgili gömlek, önünü kapatmamış, içinde beyaz badi..1.70 boylarında..bi kıza göre uzun sayılır.. kahverengi dalgaları saçları sırtının orta kısmına kadar uzun... küçücük bi burnu kocaman yemyeşil gözleri vardı..

Oturdu karşıma,ben hiç bişey diyemiyorum. Kararımı vermiştim, yoldaşıma kulak vermeye devam edecektim, boş bi uğraştı bu kız,gel de şimdi anlat bana..

-Susup duracak mısın böyle sen yuyugycim?:) ulan bir tatlı tatlı gülüyor, aklımı karıştırması kimse artık yeter..
-Hani gelmiyodun sen buraya?
-Ahaha onu hiç sorma. Sen sordukça geliyom cumartesi dememek için kendimi zor tuttum. Yazık üzüldün sen de

He üzüldüm. Bi haftadır falan gelmiyor diye soğuk yapıyorum hatta. Böyle düşünmüş daha da hosuna gitmiş kızın. Vay bahtımı gibeyim. Onun gelmesi de benim hoşuma gitti ama...

O günden sonra herşey değişti. Beren yerine Herşeyim diye kayıtladım telefonuma. Annemle babamla sıkıntı çektiğimde mesajlarıyla, sesiyle yanımda oldu. 11.sınıf öyle bitti. Yazında spor salonuna başladım. Olabilecek yuyugy'nin en iyisi olmam lazım. Her açıdan en iyi halime dönüşmem lazım. Beren bunu hakediyor. Ben de hakediyorum, aynada gördüğüm adamdan memnun olmam lazım.

O yaz öyle bitti. Biz 12.sınıf için hazırlanmaya başladık. O moda giriyoruz yavaş yavaş. Plan yaptık. Artık plansız iş yok biz de. Sadece gece yatmadan bi saat, sabah okula varana kadar konuşacaz. Okuldaki rehberlik hocaları ne derse yapacaz. Hiç bişeyi, gerektiğinde birbirimizi bile düşünmeden ders çalışcaz. O kadar hazırım ki. O melek ve şeytan bile ders çalışsın çocuk diye susabilir. Ehehe

Yazın sonu artık. Ben dershane sınıf belirleme sınavından çıktım. Atladım arabaya. Benş onların dershaneye sokacak. Boş sınıfta bi saat özlem giderecez. Artık büyük maraton başlıyo beyler. Hayatımın en önemli yılı belki de. Gittim. Orada ilk kez öpüştük. Ereksiyon olmadım. Anlatmaya kalksam on part sürer ama gerek yok. Hikayenin ekseni kaymasın. Çok güzeldi..bu yeter..

Eve döndüm. O akşam sınavlar okunmuş. Evde herkesin suratı beş karış. Hiç unutmam 29.olmuşum. Babaö çağırdı.

- Bu ne rezillik lan it. Kaptırdın sen kendini iyice. Ver o telefonunu. Al şu eskiyi. Onu da aradığımızda ulaşalım diye veriyorum. it oğlu it seni.

Saydı da saydı. Olsun sms diye bişey var. internete falan girmem iyi olur. Değiştirdim simleri. Aldım o telefonu. Beren yazdı.

-Babam beni okulun yurduna vermiş. Başvurmuş benden habersiz. O da çıkmış sevgilim. Yarın gidiyorum. Telefonları da alacak. Elimden bişey gelmiyor. Kendine iyi bak.'

Hagibtir diyorum, hagibtir. Ulan ben nasıl adapte oldum bi saat konuşmaya. Şimdi hiç mi haber alamayacam. Yurdu da kız erkek karısık. Allahın unuttuğu yerde zaten. Ben nasıl derse odaklanayım. Hayatımız gibildi açık açık. Neyse beyler. Çok çektik. Görüşemedik. Paramı biriktirip telefon aldım,hat aldım. Arkadaşıyla yolladım. O sene sonunda 12 kilo aldım. Tipim falan insanlıktan çıktı. Derslerim,ah derslerim. Tutturamadım o tıpı. En azından diş hekimliğini tutturdum. Bi tek doğuda iki tıp fakültesi tuttu. Evdekilerle üç ay kavga ettim, savaş verdim Beren'le gidebilmek için. Sonunda ikna oldular da. Babası sonunda ona bıraktı. O da hemşirelik yazdı.

Benle aynı yere bi kişi geldi. Bizim ekip komple aynı yere gitti. Güzel bi mezuniyet yaptık. Ayşe 11de 12de bi çocukla vuruşmuş hep. Benle konuşurken bile varmış o iş. ferresu bile çıktı. Otuzbir çekmeye bile değer görmedim. Amk kızı.

Bundan sonraki part, hikayemin son partı...

Orada oturduk baya bi. Uzun zamandır heyecandan çarpma işlevini yitirdi sandığım kalbim nedense öyle çarpar gibi oldu.. hafif grip sesinden de belli.. nane limon söylemek için baya bi ısrar ettim ama çay istedi. Eminim ta kasada geçecek muhabbeti düşündü,o yüzden istemedi. O an aklıma gelmedi bu tabi şimdi düşününce anladım...

Ben masadaki peçeteleri didikliyorum. Bardağı doldurdum onlarla. Sonra masaya yaymaya başladım. Bana öyle bakıyo saf gibi. Bişey de demiyo. Ne bileyim ben geleceğini. Bilsem edeceğimiz muhabbetleri düşünür gelirdim, böyle tutulup kalmazdım. Kafamı kaldırdığımda bana bakan o kocaman yeşil gözlere 3 saniye bakabildim en fazla, kaçırdım gözlerimi. Kendince konu açmaya çalışıyo bi yandan... Kıyamadım lan, çok temiz. Ne Ayşe gibi içten pazarlıklı,ne de Sema gibi ne istediği belli olmayan bi tip. Tertemiz. Düşünerek de konuşuyor. Ama içinden ne gelirse o çıkıyor ağzından sonunda... eğer birine sevgimi vereceksem böyle bi kız hakederdi işte...

Ne diyorum ben..Ne sevgisi.. noldu kurallar, noldu intikam, duygusuzluk..simdi de sevmekten mi bahseder oldun..amk olu ne tak yediğin belli değil..

-Buradan nereye gidiyoruz? dedi ve güldü
-Bilmem nereye gidelim? Bana farketmez.

Eğer bi kızla oturuyosam kontrol bende olsun isterim. Kızlar da öyle olmasını ister beyler. Aklınızda bulunsun. Napacağınızı planlayarak gidin buluşma durumu olursa. Ama yeri geldiğinde söyleyin. 'Bugün bunu bunu yapcaz ehe:)' demeyin yani. Böyle bi soru geldiğinde kaldırın zütürün. Kendinizden emin olun. Size tavsiye vermek haddime değil ama ben yine de söyleyeyim:)

Benim durumum istisna. Bilerek gitsem farklı olurdu.

Baya bi düşündük. Sonradan aklıma geldi sormak

-aç mısın sen?
-Valla biraz,sen
-Ben açım, yani açıkmışım şimdi farkına vardım. Kan yeni yeni gidiyor heyecandan..

Lan bi dur olum. Bi deme şunları. Bi açık etme kendini.

-Aslında bi çiğköfte hiç de fena olmaz bence:) dedi sesini incelterek cümlenin sonuna doğru, ellerini kaldırmış boynunu bükmüş gülüyor... yapma şöyle şeyler yavv...

Kalktık çiğköfte yemeye gittik. Bi dürümü bile yiyemiyo... 1.70 boy 44kiloymuş. Nası yaşıyosun kızım sen dedim. Yemek yerken bile güzel lan..

Sonra bizim meydandaki meşhur parka gittik. Bütün şehir orada olur haftasonları. Köşe bi yerde bi bank bulduk. Oturduk yan yana. Ben sürekli bi iç hesaplaşma içindeyim. O amk şeytanı yüzünden şu güzel günü yaşayamıyorum.. Bana masum masum bir bakıyor.. eriyorum..konuşturmak için ayaklarıyla ayaklarıma vurmaya başladı hafif hafif. itişiyor benle.. çocuk gibi beyler o kadar masum ki... Başka bir kezban olsa uff ya qonuş ya da ben qidicem.s s der. Beni dellendirir. Ama beren öyle değil. Çok sevilesi, çok güzel bi çocuksuluğu var... başkası olsa ne şebeklikler yapar ama kız da onu sevecek bi kız değil... kafam yine karışık.. Yine düşün dur...

-Selam beren, Ayşe söyledi de bi yazayım dedim:)
-iyilik senden naber,iyi yapmışsın:)

Ayşe mesaj atıyor iki saat cevap vermiyorum deliriyor dıbına kodumun. Yol boyunca Beren'le konuştum. Memleketteki bir hafta boyunca da onunla konuştum.

Kız o kadar saf ki beyler. Daha bi kere bile sevgilisi olmamış. Zaten o ilçe tam bir yobaz ilçesi.. orda da bişey görmemiş...

Gittiğim gece konuşmadık pek. Babanesindeymiş yazamam dedi. Tamam dedim. Sabah konuştuk. O günün gecesi konuştuk. Cidden güzel de kız. 7.5/10.

Aynı memleket. Benden 6 ay kadar büyük. Aynı hastanede doğmuşuz. Arnavut baba tarafı. Benim de Bulgar göçmeni zaten. Memleketin en sevdiğimiz yerleri aynı. Sevdiğimiz filmler kitaplar aynı. O gece sabaha kadar neden bilmiyorum ama yol arkadaşımın sesini bi kere bile duymadım...

Flörtleşme olaylarında da hiç olmadığım kadar iyiyim. Neden bilmiyorum ama çok rahatım. içimden ne geçiyorsa onu söylüyorum. iyi ya da kötü farketmez.. kızın da hoşuna gidiyor.. gelecekten konuştuk genelde.. hayattan ne beklediğimizden... çok toy beyler.. çok iyi kalpli..iyi geceler dileyip uyuduk...

Sabah uyandım.

--kendine gel, dedi o.
-Neredeydin bütün gece
--kaptırma kendini, hedefimizi unutma, seni en dipten kaldırıp düzelttiğimi unutma, bana bunu borçlusun!

Cevap vermedim. Küstü gitti galiba. Haklı aslında... Ona çok şey borçluyum...

Kız ilçede bizim gürkan'ın okuduğu lisede okuyor. Ailesinin yanında kalıyor. Kendini kitaplara vermiş. Derslere vermiş.

Artık konuşmak istiyorum her fırsatta,iyi geliyor onla konuşmak. Şeytan susuyor,o konuşuyor. Nedenini hala bilmiyorum.. gidince ilk fırsatta sorucam bu kızı gürkan'a..kesin bilir o.

Teyzesinin dükkanı mı ne varmış. Oraya yardıma gitti cuma günü. Tatilin bitmesine üç gün kaldı. Ben de akşam olsa da gelse diye bekliyorum. Mesaj geldi.

-Yuyu neden söylemedin?

Neyi amk? Yine mi sema? Nereden bilecek sema'yı. Bi buçuk senedir içindeki büyüyen nefreti daha da mı arttıracaksınız?

Yoksa.. Ayşe mi anlattı sema'yı... Hem ona hala aşık olduğumu hem de sema'ya bastığımı.. belki hasedinden bana da yapacaktı zor kurtuldum bile demiştir... hay dıbına koyim ya. Bi kere işim rast gitsin.

-Neyi? yazdım beklemeye başladım.

Noldugunu düşünüyorum hala. Yine ne yaptı hayatıma bu huur?

-Siz Ayşe'yle sevgili miydiniz? Neden senden duymuyorum ben bunu. Arkadaş söyledi bugün.

Bi rahatlama geldi. Savunamayacağım bi hücum değil. huurlardan Michael Jordan gibi gelen hucümları savuna savuna Shaq olmuşum amk.

-Üstünden çok zaman geçti. Benim için bi önemi yok ondan söylemedim. Şimdi de arkadaşız zaten. Ne var bunda?

Ben de iyice kaşarlandım. Kızdan intikam almak için yeminler ediyorum, kısa süre önce alanen açılmışım,şu yazdıklarıma bak amk. Ya Ayşe'ye sorsa o da bana geçen açıldı dese? Bunlar sonradan aklıma geldi. Keske biraz daha düşünerek yazsaydım...

-Benim için önemli dedi. Benim en yakın arkadaşlarımdan biri sen de onun eski sevgilisisin. Düşünmeliydin bunu.

Alla alla. Neyiz biz karı koca mı? Sen beni ne ara bu kadar sahiplendim güzelim.. daha görüşmedik bile:))

-Güvenini kırdıysam konuşmayalım artık. Ben söyleyeceğimi söyledim.
-Hayır konuşalım ama kendime yedirmem zaman alacak biraz.
-Ben sana yardımcı olurum. Sen merak etme.
-Tamam o zaman olsan iyi olur cidden.

Dedim kolay savunması beyler. Ayrıca sandığımdan daha çok bağlanmış bana. Benim de artık Ayşe'ye inat değil kendim istediğim için konuştuğumu farkettim. O yüzden kuralları biraz esnetebiliriz.

içimdeki o kötünün çok huzursuz olduğunu hissediyorum Beren'le konuştukça..

O gece twitter'a girdim. Kendimden emin bi şekilde şu tweeti attım.

Her allahın sabahı gör, deli gibi sev ama dokunama...

Artık ben oltamı attım. Sazlıkların içinde küçük bi tekne de yol arkadaşım ve ben balık tutuyoruz gibi... elimizde biralar keyfimiz yerinde:))

Beş dakika bile gecmeden oltamın zilleri çalmaya başladı...

-En son tweeti üstüme alınıyorum, kusura bakma:((

Vay amk. vayyyy amk... Kusura bakma he,kusura bakma.. Neyse hiç gün yüzüne çıkmamış küfürler ettim. Sanki yolda geçerken çarpıştık da onun özrünü diler gibi kusura bakma diyor,o kadar basit değil canım benim:)))

-Senle alakası yok
-Tamam ozaman
-Kaç yıl oldu?
-Biz biteli mi?
-O bile değil, konuşmayalı,baya bi oldu heralde...
-Bilmem 1buçuk sene falan heralde:))
...

Konuşmaya devam ettim. Bakın burada profesyonellik ilk mesajda beyler. Kaçırmayın.'senle alakası yok'. Bana yazdığında elim ayağıma dolastı da ne diyeceğimi bilemedim sanıyor.:))

Yol arkadaşım sağolsun, çok iyi bu işlerde,o günden sonra bix her gün mesajlaşmaya başladık. Ama okulda tek kelime dahi etmiyoruz. Kafası karışık, neden konuştuğunu bilmeden konuşuyor benimle, benim yazmadığım gün o mutlaka yazıyor... Herşey tıkır tıkır işliyor beyler. Eğer kafamdakini yapabilirsem efsane olacak, dillerden dillere, gönüllerden gönüllere dolaşacak zuhahah

Ben hala saf aşık,laf sokuyor aldırmıyorum, ağzıma sıcşa oh çok şükür ne datlı takun var diyecem. Iy amk abartı oldu... Kızın içindeki huur ortaya çıkmış iyice. Benle konuşuyor ama eski konulara hiç girmiyor. Olsun sen girme bakalım. Zaten bugünden yarına değil bu,hayatın gibilecek, daha bi bucuk senem var rahatım..

Hala Ayşe'yle konuşuyorum sabahtan akşama kadar. zütünü kaldırıyorum, hala imalar yapıyorum... gerçek sanıyor beyler adım gibi eminim. Bu tarz kızların kafasını çok iyi bilirim.. Öğrendim yani uğraşa uğraşa.

-Zaman da geçmiyor yuyu, bişeyler mi yapsak:))
-Olur sen ne istersen ben varım:))
-Film izleyelim o zaman, aynı anda, uyar mı?
-Uyar da ne izleyelim?

Salak salak aşk filmleri saydı. Psi: I love you, Eternal sunshine of the spotless mind,The Notebook... bir sürü salak gibik filmler izledik. Ben çok beğenmiş gibi yapıyorum. Hatta yaaa ben de böyle aşq istiorum bile dedim. Iy amk kuscam...

Sınıftan bikaç kişiye anlatıyorum, olur sizin iş falan diyolar, eheheh ben biliyorum bu sene olmayacağını amk,siz merak etmeyin. O iş bende. Dediğim gibi asıl yaptığını kimseye söylemek yok..iki kişinin bildiği sır değildir agaa..

Bu arada dersane kazandım yarı indirimli. Bizim Can orda, sınıftan Kemal orda. Oraya gidip geliyorum.

Kafamdan ard arda flashbackler yedim. Eminim cin çarpmış gibi halim vardı o an...

ilçeye gittiğinde bazen hiç yazmaması,o sıkıntılı halleri, ağlamaları...

Bana öyle bu çocuktan nası kurtulurum diye mi bakmış... elimi tuttuğunda yarım saat napıyorum ben diye mi düşünmüş... neden bana sarılmak istedi madem... neden yaptın bunu kızım neden... ben seni kendim kaybettim diye ruhumu kaybederken,sen beni başkasıyla yarıştırıp eliyo muydun o zamanlar... ben senin tenine dokunmaya kıyamazken sen eski sevgilinle mi kırıştırıyodun, haber beklerken ben bi cümle de olsa... bunun üstüne... nasıl..bir acı yaşanır be kardeşim... terkeden gözyaşlarım sel oldu aktı avuçlarıma, beni bırakıp giden o adam bile halime acıdı beyler, teselli ediyor beni, edebildiği kadar... ben ve ruhum yanyana ağlıyoruz..

Hangisi daha büyük darbe, aşık olduğun kadını kendi ellerinle kendinden ayırmak mı... yoksa aşık olduğun kadının senleyken seni aldatması, senin yerine bi huur cocugunu secmesi mi? Seni başkasıyla yarıştırıp elemesi mi? Hangisi beyler... hangi yürek dayanır hepsine birden.. tutamadım kendimi ağladım, daha çok ağladım... bağırdım neden diye... bağırdım kaderime.. ruhumun eli omzumda, bakıyor yanımdan bana... ikimizde biliyoruz ki bi daha biraraya gelmeyeceğiz... ruhum ve ben..

Uzun zamandır aklımda bile olmayan bişeyi istedim o an..annemin şefkatini... öyle hassas yerlerimden vuruldum ki,öyle ağır yaralar aldım ki... bu dünyada bana karşı olan en saf en temiz sevgiye ihtiyaç duydum.. Anneme... ancak o temizler bu kadar acıyı... hatta o bile yetmez... gittim yattım dizine ağlıyorum deli gibi... O ağlıyor, ben ağlıyorum... en anlamlı göz yaşlarımı bıraktım güzel anamın dizlerine... anlattım dilim döndüğü kadar... ruhum yanımızda... Annem ben ve ruhum... ağlıyoruz beyler halimize...

Ruhum kalktı ayağa,bir daha gelmeyeceğim der gibi baktı yine. Ama daha farklı bi bakış, artık ruhsuz olman lazım, artık intikam lazım, artık savaşman lazım der gibi baktı... ve daha da geri gelmedi beyler.. üzerinden yıllar geçmesine rağmen ben onu bi daha görmedim... tak diye kesildi gözyaşlarım... uyuyakaldım oracıkta... ilginç ama uzun zamandır ilk defa huzurlu bi uyku çektim. Annem örtmüş üstümü yatmış. Uyandığımda sabaha karşıydı. Ve benim düşündüğüm sadece bir şey vardı..

Artık intikam lazım, savaş lazım, artık ruhsuz olmak şart oldu...

Bu günden sonra hiç birşey eskisi gibi olmayacak,

Eminim...