151 reserved

Ulaa upupup

bitti mi ananı gibim

Rizorvid

Økurum belki

Sonra okurum

40 rezzzzz

Nice final

Rezrrved

Okurum surda kalsin su

Aşık olmak dünyanın en enteresan işi bunu bir kere yaşadım bir daha olmayacak biliyorum hayatımı gibti pişman mıyım hayır yine olsa yine severim yine koşarım dıbına koyim

Hikayen gercekten harikaydi insallah berenle mutlu olursun ayse gibi huurlarla dolu oldugu icin heryer ben hicbirzaman bulamadim mutlulugu

Biraz geç ama güç olmasın

Abi devam et iyi gidiyordu

88

Ayseyi bi ben gibmemişim bide sen amk

Okuyan, zaman ayıran kardeşlerime teşekkürler. Çok da fazla tutmadı ama ben vicdanımı temizledim. O bile bana yeter. Hadi kalın sağlıcakla..

Yine bu sigara hayatımızı gibenlere...

Finalden rezler pampa cok guzel yazdin lan amk

Yanıma o gün ilk geldiğinde, seneye memlekete beraber gideriz demiştim şakasına,gel şimdiden alalım bileti demiştim. Gülmüştük. Gittik ve o bileti oradan aldık beyler.. başarmanın verdiği huzur ve mutlulukla aldık. Valizlerimizi hazırladık. Çıktık yola. Babam bıraktı beni otogara kadar. Giderken annem, kardeşim sarıldık ağladık bi saat...

Babamla indirdik otogara bavulu, sarıldık helalleştik. Onun da gözleri doldu. Beren kapıda beni bekliyordu. Onu da gördü. Utandı gelemedi canımın parçası. Güzel kızmış dedi babam sadece. Allah yolunu açık etsin oğlum dedi. Yolunuzu diye de düzeltti.:)))

O gün o otobüse beraber bindik. Ağladık, güldük,bi buçuk sene boyunca içimizde ne kaldıysa anlattık birbirimize gözlerimiz ve gözyaşlarımızla. Omzundan hiç kalkmadı,ben de o güzel kokusunu içime çekmeyi hiç kesmedim yol boyunca. Otobüs bomboştu. Biz erken gidiyorduk biraz ders kayıt vs işleri için..o dıbına kodumun şehri sevdiğim kadın kollarımdayken ufukta kayboldu. Benim için o otobus dopdoluydu.

En arkada ellerinde basket topuyla oturan Şerif Gürcan Can ve Kadri vardı. O çocuk halleriyle gülerek muhabbet ediyorlardı. Kardeşlerim benim:))

Onların önünde Kemal, Utku,Murat ve Adil üzerinde lise formaları ile gülüp eğleniyorlardı. Kardeşlerim benle o 9.sınıf halleriyle geliyodu beyler.

En önde annem, babam,erkek kardeşim ve eklemeyi unuttuğum yeni doğmuş kız kardeşim vardı. Gururluydu hepsi, başları dikti. Oğulları eğmedi başlarını eğmedi asla...

Hocalarım, ilkokul arkadaşlarım, basket arkadaşlarım oradaydı. Cıvıl cıvıl hepsi. Tanıdığım halleriyle. Sema bile oradaydı. O bile mutluydu.

Ayşe... şehirlerarası otobüste ayakta gidiyodu beyler. Kalbim bulamadı onu oturtacak yer. Bu yüzden hep farklı olacak bende... Bana ne kızgın ne mutlu anlamsız bakışlarıyla dimdik bakıyordu.

Cebimde hatıralarım, Ayşe'ye olan aşkım ve nefretim, Beren'e olan sonsuz sevgim, Sema'nın bana öğrettikleri[:)))],gürkan'ın dostluğu, diğerlerinin arkadaşlığı, annemin babamın kardeşlerimin hasretiyle gidiyorum bu şehirden, mutluyum..

Ayşe'yle kapanmamış bi hesabım var hala,

Ve o otobüsü kullanan, Beren'in,benim, hatta Ayşe'nin kaderini belirleyecekti...

melek mi yoksa şeytan mı?

Merak edip de bakmadım...

Mekrophilia,06.02.2017,00.29

Reserved

Rez bakarım