ben niye anlatmıyayım ki

beyler merhaba. uzun zamandır sözlüğü takip ediyorum. genelde takip ederim, yazmayı pek sevmiyorum burda. çünkü burda yazdıkların okunmuyor çoğu zaman. daha doğrusu ben öyle düşünüyordum. ben misal hiç giblenmeyen başlıklara girer ne yazdığına sürekli bakarım. özellikle okunmayan hikayelere merağım vardır. zira okunmayan ve giblenmeyen adam bana hitap ediyordur mutlaka. ötekileştirilmiş, ezik, pasif karakterli insanların hikayelerini dinlemekten zevk alırım. benim gibi dışarıdan yahut içeriden takip eden dostlarıma kendi hikayemi anlatmak istiyorum.

He he anlat

şimdi bunlar değil anlatmak istediğim. takmazsın geçersin kardeşim derseniz, ki deyin de haklısınız. ama öyle olmuyor işte dostlar, işler istediğin gibi yürümüyor. öncelikle bir geçmişe flashback çekelim. 11 ya da 12 yaşlarımda olduğumu belirtmiştim az önce. o ara bir şeyler oldu bana ama ne olduğunu sormayın anlatamam. zira kendime dahi anlatamıyorum. kaçıyorum sürekkli. ama ipuçları verecem anlayan anlar zaten..

dinliyor musunuz?

Ups ups ups

nolur nolmaz reservet çetin.

dostlar, gibleyen yok. araba da kalkacak zaten. olur da erken gelir ve devdıbını merak edenlerin olduğunu görürsem devam ederim, yoksa gibtiredin ben bu şekil devam ederim..

kendinize şimdilik iyi bakın. ayrıca buraya kadar sabırla dinleyen herkese teşekkür ederim.

bu böyle devam etti. bu lanet olasıca şey hala da rahatsız eder beni. fazla detaya girmeyecem, olur da gerek duyarsam ve de sizler merak ederseniz birlikte o 'şey'in ne olduğunu ve bana neler çektirdiğini başka bir zaman anlatabilirim. dostlar bundan 4 sene önce istanbul'da çalışırken bu düşünce beni artık ele geçirdi, mahvetti hayatımı. doğru dürüst düşünemiyor, insanlarla iletişim kurmakta sıkıntılar yaşıyor, çevremdeki herkesi kendimden üstün görüyor ve gizleniyordum sürekli. çok kitap okurum ben. o aralar dini kitaplara yoğunlaşmış, allaha yalvarıyor, ne olur bu şeyden kurtulayım diye deli oluyordum.

en son kişisel gelişim kitaplarına merak saldım. bunlar çaresizseniz çare sizsiniz felan gibisinden gaz veriyorlar amk. ne bilim gibtiritaktan şeyler salladıklarını. bakın dostlar yıllarca o dıbına koduğumun kitaplarından da okudum ama bir tak yok, hep sallamasyon bilgiler. yok siz aslansınız, siz isterseniz her şeyi yapabilirsiniz felan hepsi yalan. sen istersen her şeyi yapamazsın! ha, çoğu şeyi istersen yapabilirsin ama istemekle kalmayıp mücadele etmelisin. kişisel gelişim kitapları hazırdan, kısa yoldan bir yaşam servis ederler size. dikkat ederseniz hep toplumun üst tabakasında yer alan bireylere hitap ederler. yok işte ofisinizde şu olsa derin nefes alın felan. ne ofisi lan ne ofisi cebimde bi' kuruş yok ve aç aç geziyorum, hadi bize de hitap etsene. yok, edemezsin. çünkü senin gelişim diye sunduğun bilgiler sağda solda okuduğun kitaplardan alıntıladığın hazır hedelerdir.

neyse amk sorun değil ben yazıp giderim, ihtiyacı olan biri okur inşallah. tek temennim o, başka sıkıntım yok.

dikkat ederseniz tüm yazdıklarımı tekrardan düzeltiyorum. en ufak bir hata, noktalama işareti dahi rahatsız ediyor beni, illa da düzeltecem yani. bu şey de böyle bir şey işte.

dinlerim ben

bu arada sürekli hatalar oluyor yazımda. o yüzden düzeltiyorum, kötü bir görüntü oluşuyor kusura bakmayın.

dinleyen varsa uplasın da ihtiyacı olan biri görür de okur belki.

kısa bir süre geçer herhalde dedim ama geçmedi. sürekli aynı 'şeyi' düşünüyordum. bana zevk mi veriyor bu şey? hayır. e ne demeye düşünüyon yarram dediğinizi duyar gibiyim ama benim irademle gerçekleşen bir şey değil bu dostlar. ben de isterim her sağlıklı insan gibi normal şeyler düşünmeyi ama hayat her istediğini vermiyor işte dostlar. çevreme o şeyi (bu arada not düşeyim buraya zihnimi sürekli meşgul edip bana acı veren şeyi 'şey' diye belirtecem) yansıtmamaya, normal bir insan gibi takılmaya özen gösteriyordum. ezik bir tiptim, tipsizdim, fakirdim ve baskıcı bir aileden gelmeydim. bunları niye söylüyorum? zira bunlardır o şeyin zihni ele geçirmesine sebeb olan. tabii sonradan, çok sonradan farkedebiliyorum bunu..

dostlar, dediğim gibi namaz kılıyorum, dua ediyorum allahım ne olur beni affet diyorum. zira düşündüğüm şey çok günah bir şey olarak biliniyor toplum tarafından. zaten hep çevre ne der ritüeli ile yaşadığımızdan istek ve düşüncelerimizi bastırıyoruz sürekli. ben hiçbir şekilde rahatlamadım ve düşüncem devam etti. sürekli kitap okuyorum, internetten araştırmalar yapıyorum ki bu sıkıntımla alakalı bilgi edineyim ama yok, bulamıyorum. bir tek bende var bu rahatsızlık diye düşünüp daha da kötü ediyorum kendimi..

neyse devam edeyim ben, zamanım az köy arabası en son 17'de kalkıyor. o zamana kadar ne anlatabildiysem artık..

evet dostlar o yaşlarda zihnen bir şeyler değişti bende. şöyle ki; bir 'şeye' birilerine bağlandım. zihnim hastalıklı bir şekilde, istemediğim, kişiliğime aykırı olan düşünceleri sürekli tekrarlıyordu ve bu oldukça acı veriyordu bana. düşünsenize bir 'şey' sizi rahatsız ediyor, hem de aşırı şekilde ama istemeseniz de zihniniz size bu düşünceyi sürekli tekrarlıyor. kendi hayatıma yön verebilecek yaşta değilim, çevreme anlatılacak bir 'şey' değil. anlatsamn da anlamazlar zaten. hem dalga geçerler benle. köy hayatını bilen bilir öyle pgibolojik sorunmuş felan demezler. bunun içine şeytan girmiş der dışlarlar. o derece geri kafalılar amk.

Çok uzun değilse anlat, ben dinlerim

@1 bi başla

açıkcası kafamda belirli bir hikaye yok. tamamen doğaçlama takılacam. artık ne gelirse ama başımdan geçen ve beni oldukça rahatsız eden sonradan kendi çabalarımla hallettiğim sıkıntılarımı anlatmak istiyorum.

@4 olanı anlat sallamasyon istemiyoruz gerçekler gerek bize

sen de anlat amk