hayatım hep başarısızlıklarla geçti 22 yaşıma geldim bir taka yaradığım yok derslerimde hiç başaralı olamadım çalıştım yine de yapamadım çevrem de olan insanlar nasıl başarıyolar merak ettim içten içe kıskandım onları hiçbir yeteneğim yok sevdiğim kız baska sehirde üniversite okuyor mesaj atıyorum cevap bile vermiyor 2 yıllık bir bölüm kazandım orayı okuyup iyi kötü bir işe girerim dedim 4 yıl oldu hala bitiremedim finallerden yine kalmışım inanın çok çalıştım ana bilemedim soruları. Hiçbir hayalimi gerçekleştiremedim boş adamın tekiyim aileme çevreme okulu bitiremedim diyecek yüzüm yok son zamanlar da babamdan harşlık almaya başladım burs süresi bitti o da geri ödemeli saten ilerde züte gircek benim. Kafayı yemek üzereyim yıllarım boşa gitti keşke hiç gimeseydim üniye askere gidip gelseydim ailem olmasa günah olmasa doğal gazı açıp bekleyecem ama yapamıyorum isyan etmekte istemiyorum. Zeki bir insan olsaydım keske ailemin yüzüne bakamıyorum utanıyorum kendimden.