ben mikiteryan korkunçlu hikayemi anlatıyorum

kimse yok amk. neyse beyler yarın bu saatlerde devam ederim.

mangal boyunca aklım o eski yıkık ahırdaydı. ben herşeyin bi sebebi, bş nedeni olduğuna inanırım. ve bulutun delice koşmasının, korkmasının sebebi o ahırdı.. mangal boyunca ailem dalgın olduğumdan ve kendimi toparlamam gerektiğinden bahsetti. maglın sonuna doğru dedem "oğlum istersen bulutun yerine başka bi at alalım, yeter ki sen kendini toparla, üzülme" dedi. "sakın dede, sakın. bulutun yerine başka bi at alma yoksa daha çok hatırlarım onu, daha kötü olur benim için" dedim. kararıma saygı duydular ve o günden beri bir tane bile at almadılar. neyse mangal bitti ve yavaştan toparlanmaya başladık. sofra ve mangal toparlandı ortalık temizlendi ce eve doğru yola çıktık. eve vardığımızda saat 10-11 arasıydı. herkes çok yorgundu ve hemen yataklar hazırlandı. tek bi ıdada ben ve kuzenim yatıyorduk. hemen yatağı hazırladım ve kuzenime diyeceklerimi kafamda tasarladım. ona bütün bunları kafamdan geçenleri anlatacaktım. çünkü bunları o da benle yaşamışdı ve beni en iyi o anlayabilirdi..

dıbınakoduklarım herşey sırasıyla. böö diye mi gireyim hikayeye. sakin olun.

ertesi günün sabahı herkes nasıl duğunu sordu, çünkü bunu olabilmesi mümkün değildi. bulut o yoldan defalarca kez geçmişti. ben cevaplayacak durunda olmadığım için kuzenim anlattı olanları. işte beyler, olanlardn sonra ilk kurbanımızı vermiştik, buluttu, evet bulut bi kurbandı.. bile bile ölüme koşan bi kurban. sonra dayınlar kafamızın dağılması için köyümüze yakın olan bi gölde mangala zütürmek istedi bizi. her ne kadar gidebilecek durumda olmadığımı, gitmek istemediğimi smylesem de zorla ikna ettiler beni. özellikle kuzenimin değik de benim üzerime düşüyolardı bu olaydan sonra, çünkü o benim kadar etkilenmemişti ama ben etkilenmiştim. sonra hazırlandık ve mangal için göle doğru yola koyulduk. göle vardık ve sofrayı, mangalı kurduk. fakat bwn hala kendimde değildim. hala gözümün önüne bulutun gözleriyle odaklandığı yer geliyordu. sonra birden beynim şimşek çaktı. bulutun odaklandığı yer.. o anı tekrar gözümün önüne getirdim ve bulutun nereye baktığını hatırlamaya çalıştım.. evet bulut komşumuzun eski, kullanılmayan ahırına odaklanmıştı. o ahır yıllarca kullanılmıyodu ve yıkık dökük bi yerdi. hiç oraya girmemiştim, zaten öyke yerlerden pek hoşlanmam, korkarım hatta. bunu mangaldan hemen sonra kuzenime anlatmam gerektiğine karar verdim..

güya korku hikayesi nerdeyse aglıcam bulut denen at için bu nasıl korku hikasesi nasıl anlatım biçimi amk

bu anlatım biçimiyle , bu tarz hikayemi anlatılır dıbına koyayım

o an kalakaldım öylece. sadece vulutun havaya sıçrayışını ve yere düşüşünü izledim. dedemlere ne diyeceği düşündüm. bulutun önemini, çok şey düşündüm o an. o küçük zamanda çok şey geçti aklımdan. sonra kuzenimin bağırışı uyandırdı beni, hemen bulutun yanına koştuk. yerde gözü yarı açık bi şekilde yatıyordu ama hiç kırpmadan, yine bir şeye odaklanmıştı. sonra hemen dedemler ve diğer köylüler geldi kazanın sesine. ablam, küçük kuzenim ağladı bulutu öyle görünce. daha sonra gece çayıra gömdük bulutu, ben gömdüm onu. eve gittik ce hayatımı değiştirecek olan o geceyi hiç unutamucaktı ben. bu anlamsız, saçma olayın anldıbını kavradığımda, her şey değişecekti o gün. gece yattım ve sabah kadar ağladım. abarttığımı sanabilirsiniz ama hayır beyler abartmıyorum, çok önemliydi benim için bulut. benim konuşamayan halim, ruhum gibiydi sanki. o da dışarıdan sakin görünürdü fakat onu tanıyanlar, bilenler öyle olmadığını bilirdi; başta ben olmak üzere...

Okumadim 3 harfli hikayesi degilse neyim

@17 senin için devam bin

devam miki reyiz

Biktim senden amk