ben küçükken müslümandım hayat çok zordu

geceleri yalnız kalamamak diye bir şey vardı bi kere. yatağa yatıyorsun her taraftan garip garip sesler. dünyanın bütün metafizik güçleri sana gıcık amk

pencereden bi ses gelir kulakları dikersin kedi gibi. yorganı çekersin kafana kadar. elin duvardan geçen yaratığı yorgana takılacak sanki. hoş babaannemlerin evinde bi yorgan vardı sabah birisi üstümden almazsa çıkamıyordum içinden. 60 kilo falan. ben zaten 40 kiloyum.

neyse çişin gelir mesela gece, yandın amk

o tuvaletlerde öyle bi atmosfer olur ki en kral korku filmlerinde yakalayamazlar o havayı. cırcır böcekleri anana anana söver. çıkartırsın pipiyi işeyeceksin, yarıda kesip yeter bu kadar diye koşa koşa dönersin yatağa tekrar.

bi keresinde yine işeyeceğim. başladım kuluhallahu ahet allahus samet lem yelit diye ama kaç tekrar yaptım bilmiyorum. o şekilde bi koruma kalkanı falan oluşturuyormuşsun öyle derlerdi. yaptım işte çişimi. çıktım, koridor karanlık. oradan koşarak odaya daldım mı rahatım. ulan o sırada da dedem kalkmış, ben içimden duaya devam ediyorum. dedemi bi gördüm 'sameeet!' diye bi çığlık attım adam kalp krizi geçiriyordu amk

hemen koştum yatağa tabi.

zordu lan müslümanlık. şimdi ne rahatım amk

@5 okumadın di mi lan

@6 amlı diyorsun yani