Amk herhalde kronik bir durum bu.Bana noldu lan böyle? Lise 2'e kadar çok durgundum, sessizdim kimseyle uğraşmayan, gülmeyen, ciddi, kendi halinde bir çocuktum. Lise 1'de Meslek Lisesinden, Kolej'e geçiş yaptım. Okulun ilk 3 haftası herkes yakınlık kurdu. En züppe sandığım tipler bile. Sonra anlam veremediğim şekilde herkes benden uzaklaşmaya başladı. Arkamdan konuşulmaya, dışlanmaya başladım. Sınıfta sahiplenen 2 veya 3 kişi vardı. Onlarla da çok muhabbetim olmadı. O senem çok zorlu geçmişti.
Lise 3'de bütün arkadaş ortamım değişti fakat çok gevşek hareketler sergilemeye başladım, saçma sapan bir espriye dakikalarca gülüp kendimi durduramadığım oldu. Bunun nedenini bi önceki sene dışlanıp bir sonraki senede birden ortamımın daha olumlu bir şekilde değişmesinden dolayı olduğunu düşündüm. Şuanda Lise son sınıf öğrencisiyim. Gevşek hareketlerimi bıraktım fakat bazen gereksiz yere sınıftaki saçma sapan hareketlere ve espriler gülmeye devam ediyorum.
Tek istediğim eski ciddiyetimi yeniden yakalamak. Bu konuda fikir verebilecek herkese kapılarım açık. Dedikleriniz benim icin önemli. Çünkü bunu ilk kez birisine, size anlattım.