-2
hem size anlatayım hem de unutmamak unutunca tekrar hatırlamak adına burda dursun çok dehşet bişeydi çünkü grafikler felan 10numaraydı
rüyamın hatırladığım ilk anı uçsuz bucaksız bir alandayım. etrafım çok kalabalık. iğne atsan yere düşmez amk. önümüzde kocaman bi sahne var. hava bulutlu ve kapalı. sahneye kim çıkacak diye merakla bekliyoruz. sonunda sahneye bi herif çıkıyo takım elbiseli ciks birisi. naralar atmaya başlıyo itin doğurduğu. hayatınız bizim elimizde yok herşey bizim felan hava basıyo ibine. sonra diyo ki bunu size kanıtlayacağım. şimdi hepinizden gökyüzüne bakmanızı istiyorum diyo. hava birden çok sıcak oluyo. eliyle gökyüzüne işaret ediyo bin gökyüzüne bi bakıyorum gökte kabarcıklar var işaretler resim gibi şeyler bilmemneler. kabartılmış resim gibin böyle saydam falan. sonra adam el hareketleriyle gökyüzünü kontrol etmeye başlıyo. gökyüzü çıldırıyo resmen. o an dehşete düşüyorum bi yandan da öfkeden kuduruyorum. çevremdeki insanların dibi düşüyo bu olaya hayranlıkla adama bakıyolar ona tapınmaya başlıyolar. bi anda bağırmaya başlıyorum "bu simge senin şirketinin simgesi. lanet herif seni istemiyoruz sen kötüsün çok kötüsün seni öldüreceğiz" gibisinden bağırıyorum dellenmişim amk. sonra polis geliyo beni bi arabaya bindiriyo. ticari araç gibi siyah mercedes vito gibi bişey. arabaya binince içerde oturan kır-kıvırcık saçlı orta yaşlı esmer yüzü kırışık karizma bi herifin olduğunu farkediyorum. az önce artizlik yaptık ya onun gururuyla başım dik yanyana oturmuşuz gidiyoruz. ama hiç konuşmuyoruz. adam arada aşağılarmışçasına bi yüz ifadesiyle bana bakıyo sonra çeviriyo kafayı. dışarı manzaraya bakarken birden üçbuçuk atmaya başlıyorum. gördüğüm şeyse dimdik bir dağa tırmanan simsiyah kıyafetli bir sürü adam. özel tim gibiler hamuagoyum. o an kafama dank ediyo. ellerinde silahlar sniperlar. adamlar tırmanıyorlar hızlı hızlı dağın tepesine varıyorlar konuşlanıyorlar ve bekliyolar. bu arada araba ilerlemeye devam ediyo. yanımdaki adama soruyorum "beni öldüreceksiniz değil mi?". adam evet diye cevap veriyo gayet soğuk bir şekilde sonra başını çeviriyo yine öteeki tarafa. bi yandan it gibi tırsıyorum ama belli etmemeye çalışıyorum amk. sonra farkediyorum ki yüksek yüksek binalar da var ve siyahlı elemanlar bunların çatılarına da çıkmış hepsi nişan almış ilerleyen arabaya doğru. anlıyorum ki vur emrini bekliyorlar. adama bir soru daha soruyorum "kim olduğunuzu neler yaptığınızı bildiğim için beni öldüreceksiniz değil mi" diyorum yine evet diye cevap veriyo huurnun sıçtığı. kafamda ölçüp tartıyorum planımı yapıp atlıyorum arabadan hızla koşmaya başlıyorum. yerde logar kapağı görüyorum açıp giriyorum içeri. içerde neler oldu tam hatırlayamadım ama nereye çıktığımı net hatırlıyorum. baraka gibi karanlık biyer bir sürü insan var hepsini de tanıyorum derin bir oh çekiyorum çünkü bu insanların hepsi benim dostum. kendimi güvende hissediyorum. olan biteni anlatıyorum bir bir. bana bir sürü fotoğraf gösteriyolar hangisi onlardan hangisi değil bize söyle diyolar. teker teker bakıyorum bu onlardan bu değil felan diye de söylüyorum. bir süre sonra farkediyorum ki aynı adamların fotoğrafları var hep. birine bizden derken birine onlardan diyorum kafam karışıyo sonradan ayıkıyorum ki o insanların 2 farklı yüzü varmış. bizden gibi görünüp aslında o kötü heriflere hizmet ediyolarmış. bu olay beni kahrediyo ve intihar edip ölüyorum.
-son-
özet: bu illuminati zihnimi gibti beyler rüyalarımı bile işgal ediyo huur çocukları
