Konuşucam artık dedim. Zaten bir daha onu nereden göreceğim belirsizdi. Oturdum karşısına gözlerine baktım ama o bakmadı. Gözlerini benden kaçırdı beyler. Heyecanlandım bir şey söylemem lazım dedim. Ben söyleyemedim ama o anladı. Güzel olduğu kadar zekiydi ya anladı işte amk. Sonra "Bunları hiç konuşmayalım lütfen" dedi, "biliyorsun sen benim arkadaşımsın" dedi. 1 milyon kişi karşıma geçip tek tek gibtir git burdan dese bu kadar bozulmazdım amk.
Çaresizdim, ağız altından "hiç mi ?" gibi birşey söyledim "hiç" dedi.
Daha önce o demişti bana "insan seviyorsa söylemeli" diye ama bana söyletmedi amk.

"seviyorsa söylemeli insan" dedi diye ne kadar sevinmiştim oysa amk. üstüme falan alınmıştım. ne kadar safmışım lan ben