ben de yazıyorum

neyse bu gece daha fazla yazmak istemiyorum. bütün gün tez yazdığım için kafam yorulmuş.

uzun zamandır yaşamadım ama, ara sıra da elimin üstüne yatıyorum sanırım. bir keresinde bi uyandım elim yok resmen. o kadar uyuşmuş ki bayağı yok gibi yani. normalde az bişey hissederim, hareket ettirebilirim ama bu sefer elim kökten yokmuş gibi hiç hareket etmiyordu.
tamamen düzelmesi için yarım saat beklemiştim. sonra uyumaya devam etmiştim.

bi keresinde ilkokuldayken rüyamda artık napıyorsam yumruk atmıştım. elimin gerçekten acımasıyla uyandım. meğer yatağımın yanındaki duvara yumruk atmışım.
bi keresinde de aynı duvara uyurken tükürmüşüm. sabah farkettim. hey Allahım.

bir keresinde oturma odasında televizyon karşısında uyuyakalmışım. uykumda konuşmuşum. tam konuştuğum sırada uyandım. ama uyanınca da söylediğim kelimeyi tamamladım."ne diyorum lan ben" deyip uyumaya devam ettim. çok iyi hatırlıyorum. annemler bana anlamsız anlamsız bakmışlardı.
küçükken konuşurmuşum bazen uykumda, son 10 senedir yapmıyorum herhalde.

garip, dışarıdan rüzgar uğultusu duyduğuma eminim. ama rüzgar yok.

ateş çıtırtısını çok seviyorum. bir gece bilgisayardan şömine sesi açıp öyle uyuyacağım. hep aklımda var bu ama daha yapamadım.

yüzsüz insandan nefret ettiğim kadar hiçbir şeyden nefret etmiyorum.

o otobüs şöförüne: inşallah vardiya amirinin tecavüzüne uğrarsın huurnun fırlattığı amcık beyinli.

bir keresinde sınava gitmek üzere evden çıktım. otobüs durağı eve 10 dk yürüyüş mesafesinde. duraktan hemen sonra ışıklı bir kavşaktan devam ediyor otobüs. durağa 100 metre kala otobüs durağa yanaştı. 50 metre kala durağı terketti. kavşakta kırmızı ışıkta durdu. kapısına gittim kapıyı açmadı. sonraki durağa kadar kovaladım otobüsü. 5 saniye beklese biniyordum otobüse beklemedi. ondan sonraki durağa koştum ara sokaktan yetişemedim.
ondan sonra gelecek otobüsü beklesem kesin geç kalacaktım(30 dkda bir mi ne geçiyordu) en yakındaki diğer otobüs durağına yürüdüm(yokuş yukarı 1,5 km). o yolu 10 dk'da yürüdüm. bacaklarım alev alacak sandım bi ara. diğer durağın olduğu yol bulvardı. bulunduğum şerit, kaçırdığım otobüsün şeridiydi "nasılsa kaçırdım karşı yöndeki diğer otobüse bineyim" dedim. karşı yöne geçtim.2 dk sonra peşinden koştuğum otobüs karşı yönden geçti. 10 dakika kadar otobüs bekledim.
not: sınava tam zamanında yetiştim.

birinci sınıfta dersten otobüsle eve dönerken bir kızla tanışmıştım. ayaktaydı ben de ona yerimi vermiştim. kızla yol boyunca çok güzel sohbet etmiştik. kız güzel sanatlar fakültesinde okuyordu. arkadaş olarak kanım kaynamıştı kıza. soyadını sormayı unuttum inerken. nasılsa yine karşılaşırım dedim.
kızı bir daha hiç görmedim.

üniversite yemekhanesine: anasını gibtimin huur evlatları bi şeyi yapıyosanız doğru düzgün yapın. fiyatlar ucuz tamam ama yarrrrak gibi yemek çıkarıyorsunuz (arada güzel oluyor). porsiyonlar zaten çük kadar amk. yemeğin bitiş saatine doğru milletin tabaklarını bol bol dolduracağınıza herkese adam gibi paylaştırın.

http://imgim.com/sex4.jpg

içimde kalan, söyleyemediğim çok şey var, çok kişiye. aklıma geldikçe onları da yazayım bari.

bence dünya haritasında ülkelerin yerini göstermek, türkiye haritasında illerin yerini göstermekten daha kolay. bazı illerin yerini karıştırıyorum nedense.

hayvan seven herkes köpek, kedi, kuş vs. sever. ama benim 3 hayvana ayrı bir hayranlığım var: kaplan, kurt ve kartal. bence her biri alanındaki en iyi hayvanlar. bal porsuğuna da saygım var.

gün içerisinde ne kadar az su içtiğimi farkettim. damacananın başına günde 2-3 kere gidiyorum. ama onlarda da 2-3 bardak su içiyorum her seferinde. galiba çok sağlıklı değil.

2 çeyrek biletim vardı yılbaşı için. birisine 150 tl ikramiye vurmuş. çok şaşırdım. amorti bile çıkmaz bana genelde.

artık uyusam iyi olur. iyi geceler panpalar. yazmaya devam edeceğim.

into the wild güzel filmdi bak aklıma geldi şimdi. bi ara tekrar izleyeyim.

bu başlıkta anlattıkça sözlüğe daha fazla bağlandığımı hissediyorum.