Evet beyler toplanın anlatıyorum. Ben 21 yaşında bir panpanızım. şu anda ankara üniversitesi tıp fakültesinde okuyorum dersiniz şimdi bu ipnenin nasıl derdi olabilir ki, ülkenin en iyi tıp fakültelerinden birine gidiyor sonuçta. öyle değil beyler. ben aslında ortalama sınıf belki ortalamanın bir seviye altında bir aileden geliyorum. hayatım boyunca iyi bir telefonum bir bilgisayarım olmadı. devlet okuluna gittim, kız arkadaş deseniz iki üç huuryla takıldım ve hayatım boyunca bir yalan üzerine yaşadım. Ben milleti bırakın, kendimi bile buna alıştırdım. kendimi çok üstün bir varlık olarak gördüm. en popüler, en zeki benmişim, her hafta partilere giden, her türlü içkiyi uyuşturucuyu kullanan her türlü yasayı çiğnemiş biri olarak. Kısacası bir "bad boy" olarak... hayatım boyunca insanları bunlara inandırdım. halbuki hiç arkadaşım yoktu ve derslerim de o kadar iyi değildi. nasıl tıp fakültesine girdim? son sene zütümü yırttım. zar zor bir dersaneye gittim. sadece 6 saat uyudum 18 saatin 14 saati dersle geçti. Her neyse asıl olaya geçiyorum. dinleyen var mı bir uplayın panpalarım.

evet beyler dediğim gibi pek arkadaşım yoktu hatta hiç yoktu. ama ben olduğuna inanıyordum. tek istediğimbir arkadaş. güvenebileceğim, sır verebileceğim ve açık açık konuşabileceğim. işte beyler lise 1, lise 2 böyle geçti. geldik mi ot gibi lise 3e. lise 3 daha farklıydı bee. bir sınıfa düşmüştüm ki efsaneydi. herkes dost canlısıydı ve birbirlerini kolluyolardı. yani ben öyle zannediyordum ilk başta. neyse bir iki hafta geçti ben yakın dostluklar kurmaya başladım. internet görmüş maymun gibi sürekli teşekkür ediyor ve özürdiliyordum. şaşırmıştım. ilk defa arkadaşlıkla tanışıyordum. bir kız vardı hatta ilk arkadaşım olmuştu. dedim ya, ya da ben öyle sanmıştım. kız beni çağırdı ilk yanına. ben de gittimtabi garibim o zamanlar değil bir kızla, anam babam dışında hiç kimseyle konuşmamıştım. teyzem amcam dayım onlardan bile çekiniyordum. her neyse ben bu kızla arkadaş oldum ve gün be gün daha iyiye gidiyordu bu dostluk. bir yerden sonra ben bundan hoşlanmaya başladım. ilk defa oluyordu. değişikti. konuşamıyordum. gözlerinin içine bile bakamıyordum kızın ilk başlarda. kız çok güzeldi. ilah gibiydi benim için. çöok sevmiştim.

devam ediyim mi panpalar uplayın da az üste çıksın

sonra beyler ben çok kötü hissetmeye başladım. hayatım çok taktan bir hale bürünmüştü. bu gibik benliğimin içinde kaybolmuştum. yine kimseyle konuşmamaya başladım. hiç bir arkadaşım yanımda değildi yine. zaten pek arkadaş canlısı biri değildim. hiç bir ortamda bulunmamama ve ortam merakım olmamasına rağmen sigaraya başladım. günde neredeyse bir paket içiyordum. ailem evde olmadığı zamanlar aşşağıdaki bakkaldan 5 tane 500 lük bira alıp sigarayla birlikte içiyordum. (ailem bazen köye gidiyordu) duvarlara yazı felan yazmaya başlamıştım. kavga ediyordum kısacası eskiden hayalini kurduğum her şey gerçek olmuştu. malesef. platonik bir "bad boy" olmuştum. aradan bir ay geçti ve ben günde sigarayı 1.5 2 pakede çıkardım. ciğerler gitti. o gün dedimki olum angara ferdi dedim senin şu tipine bir bak dedim. ne alakaysa. sen cılız bir insansın senin neyine serserilik dedim. o günden itibaren bıraktım sigarayı aniden. arada çok çok canım çekse bile nefsime hakim oluyordum... olmak zorundaydım. günde 2 3 saat ders çalışmaya başlamıştım. 20 30 olan notlarım 70 80 oldu.ama... hala bir yara vardı kalbimin tam ortasında. hala hoşlanıyordum ondan. ama kabullendiremiyordum kendime. çok seviyordum hem de çok. ama o bana artık yüz bile vermiyordu. sevmiyordu işte beni. bense hala her gece uyanık kalıp ona şiirler yazıyordum her gece rüyamda görüyordumonu. çok güzeldi. ama ne yapacaktım. onu benim yapabilmem için. beni sevmesi için ne yapacaktım...

beyler yarım saat bi saate dönerim o zamana kadar uplayın da az üste çıksın

Rezervasyon

Evet beyler ne diyordum... Kiz benim icin cok ozeldi agib olmustum ona resmen fakat dedigim gibi pek insancil bir yanim yoktu. Hic kimse yoktu hayatimda daha onceden. Bu kiz beni yanina aldi ve baya baya konu acmaya basladi. Benim konu acmama gerek kalmamisti ve cok mutluydum o an icin. Kiz belki hayatimdaki tek kiz hatta tek insan oldugu icin ona cok ozen gostermistim bitmesin arkadasligimiz diye. Cok ugradmistim onun icin. Hosuna gitmeyen seyleri yapmiyordum, hatta hic bulasmiyordum kiza. Megersem bulasmak gerekiyormus. Her neyse kaldigimiz kisma donelim. Ben bu sinifta cok iyi arkadasliklar edindim bu arada ben de kumral dalgali sacli 180 boylarinda 68 kilo bir cocugum pek cekici bir yanim yok fakat sinifin en hos erkeklerinden biriyle yakin arkadaslik kurdum. Yan yana gorseniz bizi bi. Kendimi kotulemiyorum ama o cocuk yaninda cok kotu kaliyordum. Bu arada aylar gecti biz bu ikisiyle dahada yakinlastik hatta dogum gunumde hediye felan aldilar ama kiz git gide daha da uzaklasiyordu benden. Sanki senenin basindaki o guzel kiz gitmis de yerine kendisine bulasilmasindan hoanan biri gelmisti ve cocuk bu kizla surekli ugrasiyordu. Git gide uzaklasti benden. Facebook vardi o zamanlar kullaniyoduk. Birakin whats app i akilli telefon yoktu. Her neyse bir gun bu cocuk geldi dedi ki "olum ne oldu bil" ben de merak ettim dedi ki bu "hani su kiz var ya dedi o bana facebden mesaj atti" dedi. Ben yikilmistim. Yazdigim onca siir bosa gitmisti. Tum sevgim askim sadakatim hepsi yok olmustu. Kiz gitmisti benim gozumde. Ihanete ugramis gibi hissediyordum.

Beyler daha bunun lise 4 ve unisi var uzun soluklu bir yazi olacak takipte kalin yarin gelicem saygilar iyi geceler...

o kadar ders çalışsam NASA' daydım yemin ediyorum.

Rez devam panpa

Rezervasyon

Hmm benim hayatıma benziyor biraz bende gazideyim başkan

anan netterde

Anlat lan gibecem ama ha! gibik, ne bekletiyon?

dinleyen var mı bu arada?