ben de anlatıcam amk

@sinn3r kelebeğin anlatımına mı alıştık nedir, bi türlü içine giremiyorum hikayenin. böyle giderse birkaç part daha anca okurum heralde panpa.

@sinn3r
partlar kısa ve az.
heyecanlı yerinde bitir bence ama yine de uzun partlar at

rezerve panpa okuyalim bakalim musait oldukca

ağır liseli işi yavrum sende çok safmışsın be üzüldüm şimdi.

bu olaylar kaç yılında geçiyor?

dinliyoruz panpa iyi oldu ya kelebekten sonra sıkılıyorduk bizde *

olaylar olaylar

bende yerimi alayım hemen

http://bit.ly/ojevYD

@ sinn3r ; nerdesin bee panpa? hadi bekliyoruz...

benim içinde 7 eylül çok önemli çünkü doğum günüm

@sinn3r bu gece part atmayacak mısın?

@sinn3r Herkesin anlatış tarzı farklıdır, sen devam et panpa.iyi gidiyor. Bir bayandan dinlemek bile büyük bir kaznçtır kendine pay çıkarmak isteyenlere.

geldim
şarkıları hazırlayın başlıyorum

##

6 kasım..

gücüm tükendi.
aradım emir’i.
“müsait misin” dedim.
“noldu” dedi.
“önemli bi şey konuşucam, bi müsait ol” dedim.
“tamam dur” dedi.
dersanedeymiş.
boş bi sınıf buldu.
“söyle şimdi” dedi.

##

“emir..” dedim. “sana bu soruyu daha önce de sordum, bu ikinci ve son soruşum” dedim.
“sor ekin” dedi.
“sen” dedim, “bana aşık mısın?”
“hayır” dedi.
gözümden akan yaşı sildim.
“özür dilerim emir” dedim, “rahatsız ettim. bi daha asla olmayacak. sonra görüşürüz. sana iyi dersler” dedim.
“kapatma ekin” dedi.
“neden?” dedim.
“sen bana bu soruyu neden sordun” dedi.
“boşver emir, sordum öylesine” dedim.
“ekin” dedi, “neden sordun?”
“çünkü ben aşık oldum” diye bağırdım.
“kime” dedi.
“babana” dedim.

##

sustu.
bi şey söyleyemedi önce.
aşık olduğum adamın babası olmadığını anladı yavaş yavaş.
“ekin” dedi.
ben, bi an, her şeyi unutup “ne kadar güzel bi adım varmış amk” diye düşündüm.
onun sesinde bütün anlamlarından sıyrılıp başka bi anlama büründü.
kulağıma çok kutsal bi şey söyleniyomuş gibi geldi.
ben, emir’in, bana sadece adımı söyleyerek beni ağlattığını bilirim.

##

“ne yaptım ben sana” dedi.
“neden” dedi.
cevap vermedim.
“cevap ver” dedi.
“sen bi şey yapmadın” dedim, “ben yaptım. özür dilerim” dedim.
“hayır” dedi. “özür dileme.”
“eğer, beni bi daha görmek bile istemezsen, anlarım” dedim. “aramam seni.”
“saçmalama” dedi. “oğuz değilim ben.”
“biliyorum emir” dedim. “ben de leyla değilim. leyla’yı bile bile sana bunu söylemem bile yanlış aslında” dedim.
“ekin,” dedi, “yapma”
ben, o an, ölene kadar, emir’in, adını söyleyeceği tek kadın olmayı diledim.
“özür dilerim” dedim.
“yeter ekin. özür dileyip durma. sen özür dilenecek bi şey yapmadın.” dedi, “sadece biraz kafam karışık.”
“tamam” dedim. “ne yapmamı istersin?”
“bekle sadece. bana düşünmem için zaman ver.” dedi. “karar verince ben seni ararım.”
“peki” dedim.
“kendine iyi bak”larla, “görüşürüz”lerle, “iyi akşamlar”la kapattık telefonu.

##

beni bekleyen uykusuz bi gece vardı.
gittim sigara aldım.
o akşam yemek yemedim.
uyumadım.
sabah 7de bi bardak çay içip yattım.
o gün okula gitmedim.
emir beni öğleden sonra dersten çıkınca aradı.

burdayım