ben de anlatıcam amk

##

o gece bara gittik.
içtim.
ne istediysem.
votka, bira, likör, viski.
yurda döndüm.

yurt müdürü beni gördü.
yasak amk.
leş gibi kokuyorum.
kadın anladı.
geldi yanıma oturdu.
ne kadar sarhoş olduğumu anlamaya çalışıyo, ona göre işlem yapacak.

“tahir” dedim.
“ne tahiri ekincim” dedi.
“yani, sen elmayı seviyorsun diye , elmanın da seni sevmesi şart mı?
yani, tahir’i zühre sevmeseydi artık, yahut hiç sevmeseydi, tahir ne kaybederdi tahirliğinden?” dedim.
bana baktı.
sonra çıkıp gitti.

bi kaç ay sonra, sarhoş bi kız ortalığa kusarken söyledi bana.
“içiyosun ama nerde bırakman gerektiğini biliyosun sen” dedi. “o gece çok içtiğin belliydi ama sapıtmadın.”
evet amk o gece sapıtmadım.

çünkü sapıtamayacak kadar kötüyüm.
ölüyorum resmen.
midem deli gibi bulanıyo.
öğürüyorum.
kusacak bi şey yok.
yemem için bi şeyler getiriyolar.
yine öğürüyorum.

##

emir’i aradım.
“senin yüzünden bu halde geldim bin, şimdi nasıl düzelicem onu söyle” dedim.
“tak var amk içiyosun köpek gibi. kaldır kıçını gibtir bi hastaneye git. hastaneye gitmeden de beni arama” dedi.
gözümü açacak halim yok.
sırf beni affetsin diye hastaneye gittim.
doktora dedim.
“aç karna içtim. midem bulanıyo. kusacak bi şey yok. yiyemiyorum çünkü midem bulanıyo” dedim.
derste hayal kuran gavatlardanmış, tutmuş şişelerce reflü ilacı yazmış.
annem zütüme sokacak oldu, zor kaçtım.
yurda döndüm.
emir’i aradım.
“iyi, otur ilaçlarını iç, sonra da yemeğini ye” dedi, kapattı.
okul kaydını yeniledim.
o gün öğleden sonra otobüsle ankaraya döndüm.

##

annem ilaçların hiçbirini içirmedi.
mantar çorbası yaptı.
bamya yaptı.
“otur bunları ye, bi daha da o kadar içme. sen içince emir ağladı mı sanıyosun” dedi.
efe yüzüme baktı “mal” dedi.
babama söylemedik.

##

14 şubat..

emir’i ikna ettim.
buluştuk.
sarılmadım.
süzdü beni.
“iyi tak yemişsin” dedi.
tuttu kolumdan alpay’a zütürdü.
karışık kumpirle patates tava söyledi.
hepsini yemeden yerimden bile kıpırdamama izin vermedi.
sigara içmek için izin aldım bi tek.
“ye” dediği her şeyi yavaş yavaş yedim.
bitirince “yanıma gel” dedi.
gittim.
sarıldı.
ağladım.
“bi daha yapma” dedi.
“yapmam” dedim.
öptü beni.
her şeyi unuttum.

##

19 şubat..

emir’in babası kırıkkale’ye gitmiş, iş için.
büroda çay içiyoruz.
emir tuvalete girdi.
kapıda anahtar sesi duydum.
kapının ardında anahtar vardı, dönmedi.
anahtarın kimlerde olduğunu bilmiyorum amk.
kıpırdamadım.
sesimi çıkarmadım.
emir seslendi.
babasıymış.
“şimdi git, tuvaletteyim. sonra gel” dedi.
anahtar kapıdan çıktı, adam gitti.

##

emir tuvaletten çıktı.
“ekin” dedi, “git”
“bi şey yapmadığımızı sen biliyosun, ben biliyorum. ama bunu kimseye anlatamayız. babamın yalnız olup olmadığını bilmiyorum. sen şimdi git, ben seni ararım” dedi.
çıktım.
20 dakika sonra emir beni aradı.
döneristan’a yemeğe gittik.
babası yalnızmış.
emir de anlatmış.
“ekin vardı” demiş, “ama sen yanlış anlama diye gönderdim”
adam kızmış haklı olarak.
“sen beni ne sandın lan” demiş.

biz yemek yerken aradı.
“napıyosunuz” diye.
“ekin’le yemek yiyoruz” dedi.
“iyi. yemekten sonra gelin de bi çayımı için” dedi.

emir “ekin” dedi, “asıl şimdi gitmezsek yanlış anlar.”
korkuyorum amk.
boru mu bu.
emir’in babasıyla tanışmaya gidiyorum.

gittik.
asansörde emir’in eline yapıştım.
“ben vazgeçtim, hadi nolur beni durağa bırak” dedim.
elimi sıktı.
“emir korkuyorum” dedim.
“biliyorum” dedi.
“korkma, yolunda gidecek. babam yemez seni” dedi.
kapıyı çaldık.

rezerve. tost yiyodum kustum amk

##

babası açtı.
içeri geçtik.
ben, adamın karşısına oturdum.
emir’in 30 yıl sonraki haline bakıyorum.
konuştuk öyle havadan sudan.
emir, benden uzak oturdu.
ben, hanım hanımcık.
ellerim kucağımda.
babasıyla “siz”li konuşuyorum.
emir dayanamadı.
babasının arkasına geçti.
suratıma bakıp sırıtmaya başladı.
adam haklı amk.
beni hiç öyle hanım hanımcık, terbiyeli görmemiş ki.
kapı çaldı.
emir’in kapıyı açmasıyla kapatması bir oldu.

##

ela..
canımın acısı.
kalbimin ağrısı.

babası kızdı.
“lan oğlum kız dersaneden geliyo, yazık uğraşma, aç kapıyı” dedi.
açtı.
ela söylene söylene geldi.
beni görünce duraksadı.
tanıştırıldık.
öpüştük.
yanıma oturdu.
emir, ela’ya çay getirip babasının arkasında yerini aldı.
konuştuk biraz daha.

babası çekmeceyi açtı.
bi paket burçak.
ela’ya verdi.
“al kızım, çayı boş içme” dedi.

o an..
emir’in gözlerindeki bakışı hiç unutmadım.

ela kalkıp paketi aldı.
diğer koltuğa oturdu.
“emir” dedim, “gel, otur.”
oturdu yanıma.
çayımın bitmesini bekledi.
bitirince “geç olmadan ekin’i durağa bırakayım” dedi.
babası “eve kadar arabayla bırakalım” dedi.
istemedim.
“akşam trafiğinde hiç gerek yok” dedim.
emir’e “sen de gelme, giderim ben” dedim.
“olmaz” dedi.

çay bardağımı nutfağa zütürdüm.
bi an, yıkamakla yıkamamak arasında tereddüte düştüm.
ela orda olmasa, yıkardım.
sonuçta orası onun babasının.
“o kim ki burda bulaşık yıkıyo” diyebilir.
bardağı yıkamadım.
biz oraya her gidişimizde, kendi çay bardaklarımız haricinde, ne kadar bulaşık varsa hepsini yıkardım.
kimse bilmezdi.
o gün yıkamadım.

##

emir’le çıktık.
asansörde sarıldım ona.
“üzülme” dedim, “yemek yedik biz. ondan bize söylememiştir” dedim.
“ela bugün iskender yemediyse beni gibsinler” dedi.
“gelmene gerek yoktu” dedim.
“sigara istedim” dedi.
sigara içtik.
beni durağa bıraktı.
ela, arkamdan “bardağını bile yıkamamış” demiş.
desin.
orda o varken bardak yıkamak bana kalmadı.

##

4 mart..

buluştuk.
“nereye gidiyoruz?” dedim.
“anneme” dedi.
“hayırdır” dedim.
kem küm etti.
işin aslını anladım.
hem babasıyla hem ela’yla tanışınca, kadın alınmış.
o yüzden anneyle de tanışılacak.
çalıştığı hastaneye gittik.
tanıştık.
kahve aldı bize.
konuştuk.
çıktık ordan.
emir’le yemeğe gittik.

tek bir yorum yaptım: annen de iyi ama ben babanı daha çok sevdim.
sebebi yok. babasını daha çok sevdim.
belki yıllar sonra, bana sahip çıkışını görüp ölmek isteyeceğim içindir.

bu gecelik bu kadar panpacıklar

rezerve, ayraç,virgül vs ne varsa hepsinden
edit amk: ulan arada hafiften spoiler veriyorsun(son spoilerda emir'in babasıyla ilgili dediğin gibi vs) daha çok meraklanıyorum

@sinn3r
güzel hikaye de hep monoton be sinn3r... sürekli buluşup biyerlere gidiyosunuz orada bikaç olay oluyo emir denen herif kapris yapıyo falan. seninle o kadar zaman konuşmamış ya bi okey için... ne dar bi görüş allahın yalebbim.

not: ben bu hikeyenin bi başını sevdim amk. şimdi başladım diye de bırakamıyorum.

not2: artık az yazmana da kızmıyorum amk çünkü pek bi heyecanı şeysi kalmadı.

@yorganignesi
merak iyidir panpa
oraları yazmadım daha
13 aralık 2010 partı o

@eski 273
ne yani araya angelina jolie hikayeleri mi katsın amk? başından geçen olayları anlatıyor. destansı bir hikaye mi istiyorsun? git mitoloji kitaplarını oku amk
@sinn3r
meraklandığım için daha çok sarıyor amk, arada benzetmelerin filan da gayet hoş

@eksi 273
haklıydı amk üç erkeğin arasında üstelik birinin bana asıldığını bile bile ne işim vardı ki

dinliyoruz panka

yetiştim panpalar/panpuşkalar,

taburemi çekip efendi gibi okuyacam

selam ve hürmetlerimi sunarım

amırcık zütürcük memircik

ellerine, yüreğine sağlık.