ben de anlatıcam amk

##

hakan bana mesaj attı.
“dışarı gel.”
kafamı kaldırdım, önümden geçti, dışarı çıktı.
başıyla beni de çağırdı.
burcu’yu masada bırakıp çıktım.
“ekin, ne yapman gerektiğini biliyosun di mi?”
“biliyorum. emir gelmeden gidicem.”
“hayır.”
“ne o zaman?”
“emir’le eren dersanedeler. onlar gelene kadar burcu’yu oyalayacaksın.”
“tamam” dedim.
içeri girdik.
burcu’yla konuştum.
“eren fena değildi, beklerim” dedi.
aynı anda da, hakan’ın yanındaki çocuğu kesmeye başladı.
ulan amk kevaşesi, sen eren’i bekliyosun.
kestiğin çocuk eren’in en yakın arkadaşlarından biri.
üstelik sevgilin var.
sinirlendim birden.
seslenmedim.

zeynep geldi.
ona da seslenmedim.

bak kardeşim ;

ben şu anda andromeda galaksisi quasaris sistemi nebula-xc gezegeninde yaşama tutunmaya çalışan son terran kolonisine bağlı, üzerine zimmetli fusion entegre yıldız gemisi eternalrevenge'i kullanmakta olan gariban bir warp operatörüyüm. yıllardır terran birliği olarak birleşen insan uygarlığının sonunu getiren felaketlerin kökeni olan vakayı bulmaya çalışan fizikçilerimiz ve kuantum bilgisayarlarımızın hesaplamalarının sonucu yüzyıllar önce senin burada açtığın bu gibimsonik başlıklar olduğu ortaya çıktı. açtığın bu yannan gibi başlıkların insan kollektif bilincinde yarattığı kelebek etkisi; kaos teorisi ve kuantum alan teorisi denklemlerinin bütünleşmiş sonucuna göre bugün insan uygarlığının tüm birikimleri ve kazanımlarının, yarattığımız, icat ettiğimiz herşey, deneyimlerimiz ve tüm güzelliklerimizin bir daha geri gelmemecesine yok olup gitmesine, milyonlarca yıllık evrimin harikası insan soyunun tükenmesine yol açtığı ortaya çıktı.
son 31.4 ışıkyılı kala warp motorumuzun gravitron emisyonlu zero point enerji stabilitörlerindeki arıza sebebiyle de ışık hızı üstüne çıkamadan yol alıyoruz. saryojenik hibernasyon tankındaki on yıllar süren kış uykumdan yeni uyandım. senin yüzünden gençliğimin baharını zalım uzay boşluklarında heder ettim. şu an gemide tam tekmil power armorları, plazma ve gauss tüfekleriyle silahlanmış transhuman mangasıyla birlikte senin uzay-zaman koordinatlarına doğru yol alıyoruz. seni ele geçirdiğimizde sülalenin tüm fertlerini intergalaktik kerhane zincirlerine demirbaş yapacağız. seni de peçeteci olarak başlarına dikip sonsuz bir timeloop zone içine hapsedeceğiz. bekle bizi amın feryadı.

##

sonra, emir’le eren geldi.
emir beni öptü, gitti diğerlerine selam verdi.
zeynep emir’e sarıldı.
ben başımı çevirdim.
ben de az salak değilmişim amk.
çıkar orda olay.
emir’in arkadaşları beni severse ekime sevmezse gibime kadar.
ama genciz, idealistiz falan.
sokayım öyle gençliğe.
neyse.

emir yanımıza geldi.
eren diğer masada biraz daha kaldı.
telefondan bi şeyler gösteriyo, kahkahalar havada uçuyo.
giblemedik.
eren geldi.
emir’e “bluetoothu aç amk size demo yaptık” dedi.
emir bluetoothu açtı.
ve ben de diğer masadaki kahkahaların sebebini öğrendim.

##

emir’in sırtı.
ben görünmüyorum.
emir arada kıpırdıyo.
ve evet, aynen kafenin ortasında yiyişmişiz gibi bi görüntü oluşmuş.
“sil bunu eren” dedim.
“yok öyle, el emeği göz nuru o” dedi.
emir’e baktım.
bi şey söylemedi.

##

“gel” dedi, “biz bizimkilerin yanına gidelim, eren’le burcu konuşsun.”
gittim.
hakan’ın gözü üstümde.
“ne geldin amk” der gibi.
oturduk biraz.
sonra “yeter bu kadar konuştukları, gidiyorum ben yanlarına” dedim.
zaten eren bunlara kaymış, “kızları neden ayrı oturttunuz” diye.
hepsi sinirli bize.
kalktım.
emir peşimden geldi.
hakan, bıraksalar gibecek gibi bakıyo.
“emir” dedim, “gelme. ayıp olur. arkadaşlarının yanına git.”
“saçmalama” dedi.
geldi.
eren’le burcu konuşmaya devam etti.
ben emir’i göndermeye çalıştım; ama emir gitmedi.
hakan’ın gözü bende.
“emir git artık” dedim.
“neden” dedi.
malım amk.
desene “hakan beni gibecek” diye.
yok.
“ayıp” dedim.
“sana ayıbın nerde olduğunu göstereceğim günler de gelecek” dedi.
ayıp yatakta olur, yorgan çekersin kaybolur.
“git emir” dedim.
“istemiyosun sen beni artık” dedi.
küstü amk.
eren’in durumdan haberi vardı.
“gel amk kızları bırakalım biz” dedi.
bizi duraklara bırakıp geri döndüler.

buluşmak için benden habersiz plan yapılmış, ben de uymak zorunda kaldım.

##

6 şubat..

emir, ben, hakan, eren, burcu.
tabu’dayız.
bahçeli’yi hiç sevemedim amk.
hep böyle bi burjuva havası var gibi.
soğuk.
ankara’da değil de, istanbul’da gibi.
veya izmir’de.
ama, bahçeli, benim alıştığım ankara’ya hiç uymadı.
emir’in dersi vardı, çok oturmadı.
hasta olmuş zaten.
bitki çayını içirdim, yüzünü yıkadım, gönderdim.
jenga falan oynadık.
hakan’la bol bol yürüdük.
konuşmuşlar.
çıkmaya başlamışlar.

yalnız, şöyle bi sorun var ki, burcu diğer çocuktan ayrılmış değil.
ama ayrılacakmış.
giberler amk bana ne.
kaç tanesiyle aynı anda çıkarsa çıksın.
bana giren çıkan yok.

##

kızılay’a indik.
hakan’la 3e’ye gittik.
eren burcu’yu durağa bıraktı.
biz de hakan’la konuştuk.
durumu açıklayıp arayı düzelttim.
eren geldi.
aldılar beni karşılarına.
“bak ekin” dediler.
“emir’in senden önce hiç ilişkisi olmadı. hiçbir anlamda. adamın tanıdığı ilk kadın sensin. ama sen adamı boğuyosun. rahat bırak biraz.”
bi şey demedim.
tuvalete gitmek için kalktım.
kapıda emir’i gördüm.
sarıldım.
ateşi düşmüş.
onu içeri gönderip tuvalette ağladım.
döndüğümde hakan’la eren yoktu, hesap vardı.
emir’e bi şey söylemedim.
hesabı ödedim, kalktık.

##

bu arada, hesap konusunu da konuştuk.
ben, alışık değilim.
kimseye yediğim veya aldığım bi şeyin parasını ödetmedim.
emir ilk başlarda çok karşı çıktı.
“ben kimse değilim ekin, sevgilinim” dedi.
“sen sevgilimsin, ama baban henüz bi şeyim değil. i̇şe başlayınca istediğin kadar ödersin, ama öğrenciyken olmaz” dedim.
konu kapandı.
yemeği o ödediyse kahveleri ben ödedim.
sinemayı ben çektiysem o bana yemek ısmarladı.
bazen sırf paralar denkleşsin diye birinin fazladan bi şeyler ısmarladığı oldu.
para konusunda birbirimize hiç yük olmamaya çalıştık.

##

15 şubat..

burcu aradı.
“ekin, buluşacaklarmış, haberin var mı” dedi.
“kim?” dedim.
“eren söyledi, lisedeki tüm sınıf. kızlar falan” dedi.
yoktu.
“bilmiyorum” dedim.
“aaa emir sana söylemedi mi, ama eren bana söyledi” dedi.
“unutmuştur, söyler” dedim.
“ya ekin ben kıskanıyorum, o gün orda zeynep’in halini gördün” dedi.
gördüm amk.
zeynep o gün orda resmen hakan’ın kucağında oturdu.
“yapacak bi şey yok burcu” dedim.
kapattım.
emir..
bana o konudan hiç bahsetmedi.
burcu’yu arayıp saati öğrendim.
2'ydi.

##

16 şubat..

saat 2ye doğru emir’i aradım.
“nerdesin sen” dedim.
“kızılay’dayım” dedi.
“ben onu biliyorum da, sen bana ne zaman söyleyecektin” dedim.
“ekin, dersim var benim. eren kılıbığı burcu’ya yetiştirmiş, burcu amcığı da sana söylemiş, belli. ama ben zaten gidemeyeceğim için sana söylemedim” dedi.
sevgilinin günahının alınmasının akabinde özür dilenip gönlü de alındı.

nickini biyerden gözüm ısırıyo ama neyse okuyalaım bakalım
reserved

##

o zamanlar feys yok, varsa da biz bilmiyoruz, sitenin adını unuttum şimdi, msnle bağlantılı açılıyodu, her ne gibimse işte, oraya fotoğraflar eklenmiş.
zeynep, eren’in kucağında.
ahlak abidesiyim amk.
burcu’yu aradım.
haber verdim.
bulamamış mal, fotoğrafları indirip maille gönderdim.

##

o gün, masada bizim video yine izlenmiş.
akşam, emir’in msni açıkken, zeynep yazdı.
“bar huursu”
“anlamadım?” dedim.
“bence anladın” dedi. “adi bar huursunun tekisin. eren izletti bana. barlarda her bi taku yiyosun sonra da namuslu geçiniyosun.”
“en azından ben her bi taku sevgilim dediğim adamla yiyorum zeynep. senin kucaklarında gezdiğin adamlar neyin oluyo?” dedim.
zeynep’i engelledim.
emir’i aradım.
anlattım.
bi şey söylemedi.
“bi huurnun huur demesiyle huur olmazsın” dedi sadece.

bu hikayede kelebek gibi 4 ay sürmesin

##

burcu’yla eren ayrılmış.
eren gece msne geldi.
“ekin, ben senin ta dıbına koyayım” dedi. “kızı doldurup doldurup üstüme salmışsın. sevgilinle sorunun varsa git çöz, benim ilişkimi neden gibiyosun” dedi.
msni kapattım.
emir’e haber verdim.
yıllar sonra öğrendiğime göre, emir o gece eren’e “bi daha ekin’e öyle bi şey dersen ben seni giberim” demiş.
“eline koluna sahip çıkıp burcu’yu elinde tutamadıysan ekin’in suçu ne amk, kız size daha ne yapsın” demiş.
bi daha burcu’yu da, eren’i de görmedim.
o sene eren burcu’yla aynı okulu kazandı.
görüşüp görüşmediklerini bilmiyorum.
eren, bi kaç ay sonra burçak diye bi kızla çıkmaya başladı, hala da beraberler.

bu, ilk çöpçatanlık deneyimimdi, zütümde patladı.
yıllar sonraki ikinci deneyimim de patladı.

bir ricada bulunabilirmiyim partları bütün olarak yaz aynı ayna yolla zor oluyor okumak

hikayenin bu kısmını worde yazdıktan 1 hafta sonra zütüme giren edit: bugün eren'i gördüm. onu da zamanı gelince anlatıcam.
burda bi durup eren'e küfretmek istiyorum.

uyarı: ağır spoiler içerir.

amk bini, emir sana bi kere arkasını döndü, beni huur yaptın.
sana ikinci bi şans verdim, en yakın arkadaşımı ayarladım, geldin amıma koydun.
4,5 sene sonra sana üçüncü bi şans verip seninle aynı masaya oturdum.
bana emir'in parasının peşinde olduğumu ima ettin.
utanmadan emir'e "evlenmeden anlaşma imzalat buna" dedin.
keşke baban dışarı boşalsaymış.
ya da ben ilk yanlışında seni gibtirseymişim.

sakin değilim ama devam edicem.

##

11 mart..

ertesi gün sınavım var.
msnde emir’i bekliyorum.
emir yerine ozan geldi.

“ekin” dedi, “ben sana aşık oldum.”
“emir nerde” dedim.
“ona onunla çıkarken beni de idare ettiğini söyledim. gelmez o, bekleme” dedi.
titremeye başladım.
“ne dedin sen emir’e?” dedim.
“senin beni daha çok sevdiğini söyledim” dedi.
emir’i aradım.
“hangi cehennemdesin sen?” dedim.
“noldu la?” dedi.
“hemen msne gel” dedim.
i̇nternet kafeye gitmiş.
ozan da ordaymış.
ozan’a selam verip bi bilgisayarın başına oturmuş.
“anlat, geldim” dedi.
anlattım.
“bekle” dedi.
gitmiş, ozan’ı kaldırmış, oturmuş bilgisayarın başına.
msn geçmişini okumuş.
ozan’la konuşmuş.
“ekin, git biraz ders çalış, ben öğrendim durumu, önemli bi şey yok. seni eve gidince ararım” dedi.
çalışmadım tabi ki.

ama, emir eve gidince aradı.
olay şu: ben, burcu’yu ozan’a değil de eren’e ayarladığım için, ozan’ın intikamı.

ozan’la sabaha kadar telefonda konuştuk.
özür diledi.
yaptığı öküzlüğün farkında olduğundan, canımı sıktığını bildiğinden, telefonu bi türlü kapatmadı.

burcu konusu da benim için tamamen kapandı.

##

25 nisan..

oturuyoruz emir’le.
başım sol göğsünde.
saçımı okşadı.
“ekin” dedi.
başımı kaldırıp baktım.
“belki karım sen olmayacaksın, ama ben onu bile bu kadar sevmeyeceğimi biliyorum” dedi.
cevap veremedim.
sarıldım.
ağladım.

“bundan sonra çalan şarkı bizim olsun” dedi.
sabuha çaldı.
şansıma lanet okudum.
“kendine haksızlık etme, belki de benimkidir” dedi.
“kesin senindir, sende şanş olsa benimle işin ne?” dedim.
sarıldı.

##

7 mayıs..

depresyondayım.
uzun süredir konyadayım.
evimi özledim.
annemle babam, emir’le çıktığımı öğrendikten sonra zorlaştırmadılar.
emir’i istemediklerini belli edecek tek bi şey yapmadılar.
ama benimle de çok ilgilenmediler.

depresyondayım, emir’i özledim.
sınava 1 ay kadar var, hiç sesimi çıkarmıyorum.
sesini çıkaran emir oldu.
“ayrılalım ekin”
“neden”
“çünkü sen bencilsin”
“neden”
“sence neden”
“emir, bak bilsem sormam. anlat işte.”
“sınava az kaldı.”
“biliyorum yavrum ama sorun ne?”
“sen benimle eskisi kadar ilgilenmiyosun. benim ilgiye, desteğe ihtiyacım var”
“ben dikkatini dağıtmamak için ilgilenmedim, çok üstüne düşmedim. ama sen rahatsız olmayacaksan ilgilenirim”
“tamam”