ben böyle hayatın amına koyimmm

panpalar sziin için edebiyata soyunan ben takdirinizden yoksun kaldığımdan ilk basamaktan düşüp
kafamı gözümü parçalayarak yalın ayak eve dönmek üzereyim elimden tutun binlerrr:X

biri beni çekip almalı bu duurmdan lütfen allahım hayal rüya kabus falan olsun diyorum kendı kendıme iyice
kaptırmışım kendimi hayale,bi şey beni omzumdan tutup yukarı doğru çekmeye başladı evin çatısında buldum kendimi,
o da ne!? bir rüzgar bir fırtına hemen ardından hızla yagan bir yagmur tutuşmuştu başımdan aşagı kova kova
su döküyordu sanki birileri, sonra şiddetle sarsılmaya başladım hayatımda gördüğüm en etkileyici filmden daha gerçekti..
biraz sonra gözlerimi açıp etrafa baktığımda bir kaç yabancı yüz ve o orta anadolulu kalın sakallı amcayla şişman çocugunu gördüm..
amca:guzummm bişeyin yog ya?nişlen iycesindir inşallah.. falan bişeyler saymaya başladı
-yok amca bişeyim kabus görüyordum galiba diyebildim.
ben şiddetle kabusa daldığım sırada etrafımdakiler korkup beni uyandırmak için, birazcık sulamışlardı..ve buda
beni kabusun içine daha fazla sürüklemişti..
etrafımdan dağılmalarını biraz nefes almam gerektiğini söyledi bir başkası.
feribotta sakinlik sürüyordu, yalnızca bizim koltuk hizasındakiler farkındaydı
benim kabus olayının.. ulan bu nasıl kabustu iç dünyamdan taşmış feribotu da
içine çekecekti neredeyse.. etrafıma bakınmaya devam ettim. Olamaz..hayır.. hayır... ikinci kez sınama beni allahım
tekrar başlıyor herşey bi kaç koltuk ileride iki kız çocugu oturuyor, benli yaşlarda, biri ezgiye ne kadar da çok benziyor
öylece yerimden fırlayarak koşup ezgi diye sarılasım var.. bu bir kabus yada halüsilasyon olmalıydı..
yanımda duran çantama sarıldım hemen üst gözünden çıkardığım suyla biraz yüzümü ıslattım.. etrafıma dikkatlice
bakmaya başladım feribotun sesi, sarsılmalar, denizin köpüğü herşey olağandı önde bziim amca hala konuşuyordu
karısı derince horlayarak uyuyordu evet kabus görmüyordum bu gerçekti,o kız ezgi olmalıydı
ama nasıl olurda bu kadar süre farkedememiştim..

güzel bir düğünle herkes kadar telaşlı ve heyeceanlı bir biçimde evlenip
hayat okulunun kayıt defteri yani evlilk cüzdanlarına imza attıktan sonra
sıkıcılığını tahmin bile edemeden kolidorlarında koşusturmaya başlamıştık..
ne kadar erken olduğunu tahmin edebilirsiniz kondom kullanmadığımız bir gecenin
iki ay sonraki sabahında hayatımın en bulantılı gününe açmıştım gözlrimi
Ezgi midem bulanıyor, başım dönüyor, karnımda hareket eden portakallar var gibi saçma sapan
şeylerle uyandırmış olmalıydı beni..ve 7 ay sonra kucağımda kanlı canlı şeker mi şeker bir
yaratık yüzüme çirkin çirkin gülüyordu.. özet geçmek istiyroum hayatın bomtak sokakları bu andan sonra
pembe bir örtüyle süslenmiş görünür insana hayal işte herşeyi süsleyerek evimin
pencereelrini dışardan seyrettiğim için pembe panjurlarla süslüyordum içerdee ağğlayan ve sürekli
kıçını takla dolduran bir yaratık yetiştiğini çogusu hiç bilmeyecekti bile.. yine gecenin birinde
çığlık çığlığa uyandı bizim velet aman allahım buda neeeeee.. ingaaaaaaaaaaaa ingaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
susmalısın yavrum, lütfen sus, şeker şeker, balım hadi sussssssssssss, Ezgi karıcıgım susturumusun çocugumuzu,
ingaaaaaaaaaaaaaaaa, ingaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, susssssssssssssssssssssss, sussssssssss çocuk
yeterrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!

öylece yarım saat kadar oturmuşum. etrafımda olup bitenleri seyrediyorum
önümde koca kafalı kalın sakallı bir amcayla salak sulak konuşan hanımı var,
orta anadolu ağızıyla konuşuyorlar bir çok kelimesini anlayamadığım bu dili,
o kadar muhteşem konuşuyorlar ki eğlenceli olması yanında ilginç bir tat alıyorum..
..pataküte.. şişman pazarshop giyimli bir genç eliyle kıllı göğsünü kaşıyarak yanlarına
oturdu. aman Allahım bu ne mütiş bir aileydi böyle.. birbirlerini dinliyor gibi görünselerde
sözcükleri sürekli birbiri üzerine binip, zina ediyor, ve bu aile içi soruna hiçte dönüşmüyordu..
ne kadar aptalca da olsa ben ufak bir hayal kurup kaybolan sevgilim, yani platonik sevdamla elele
bir hayale daldım..

reserved

no sex panpa ben gidiyorum

devam la.

Etrafı biraz dolaşayım dedim. arabalara ait kısmı bittikten sonra dar bir merdiven yolcuların
olduğu bölüme çıkıyor.. öyle zannediyorum bu feribot daha önceden büyük bir balıkçı gemisiydi..
neyse demir merdivenleri tak tuk tırmandım.. kapıyı açınca hemen soluma kantin gibi bir şey yapmışlar
dışarda tuvalaetlerin olduğunu işaret eden wc levhasınıda, herif önündeki tezgaha çakmış,
öyle anlaşılıyor ki çaktığı çivi kalın olduğundan
tezgahı çatlatmış.. biraz ilerde annemle babam oturuyordu..
yanlarına gitmek istemedim arka koltukların bir çoğuda boştu zaten,
herhangi birine oturup küçük yuvarlak pencereden feribotun kenarlarında köpüren denize daldım..

Sonra babamın birara okuduğu poliyanna kitabı ve mutluluk oyunu geldi aklıma
göz yaşlarımı silip 'bu bana Tanrının verdiği bir ödül, ergenliğe girdiğim için
bir hoş geldin ödülü olmalı'dedim..Bir kaç saniye geçmemiştiki feribot şiddetle
sallandı ve üzerimi deniz suyuyla ıslanmış buldum.. kendi kendime 'be a.q zütü
o kitaplarda olur hem biz Tanrı değil Allah deriz'dedim..aha bu da sana onun ödülü..
zütüme kadar ıslanmıştım neyseki yaz günü hava 35 40 derece sıcak bardaktan yere
su döksen asfalta inene kadar buhar oluyor hatırlarmısnız bilmem 2002 yazını..

O zamanlar sınıfta mızmız aziz dedikleri çocuk geldi aklıma
uyuz bir karakter sahibi bir binti, çeketine tebeşir bulaşsa oturur
çekinmeden ağlardı.. Aklıma getirebildiğim kadar çok saçmalığı sürükleyip hafızamdan getiriyordum
bilinç altıma itmek için O'nu başka hatıralarla üzerini örtmeliydim.. Tabi bunları akademeik olarak bilmiyorum duymuşlugumda yok
ama hani insan sıçası gelirde sıçar ya!öyle bir şey içgüdüsel yani o an bu düşündüklerim..

eski bir feribotla dönüyorduk i̇stanbula.. araçlara ait bölümüne inip sümüklerimi çeke çeke ağlıyordum
kızlığını kaybetmiş bakire hissine çok yakındı bu duygu...

binlerrrrrrrr

iyi sabahlar panpa okuyoz biz yaz sen.

ben uyuyorum binlerrrrrrrrrrrr

:( amk böle hayatınnnnnnnnn

kimse okumuyo ama devam et bin

a.q panpalrım nerdesiniz

aptal bir adama dönüşün hikayesi başlamıştı çoktan.. zamn mekan ve o oldu herşeyim.
vaktimin çoğunu onu düşünerek geçiriyordum o gün son günümüzdü 18 00 vapuruyla istanbula dönecektik.
avşa adasının bütün sokaklarını dolaştım belkide saatlerimi almıştı ama umrumda değildi O'nu bir kez
daha görebilmek arzusnu bütün benliğimle istiyordum. zeytinburnu sokaklarında ferre film satan bir dükkan
bulabilmek için gezdiğim an'dan daha baskındı bu duygu ne yapıyordum ben.. girdğim tüm sokaklarda yada sahil
kenarında güneşlenen yaşıtlarımDAN.. kızlar görüyordum adımlarımı hızlandırıyor yaklaştığımda o olmadığını anlayıp
zütüm zütüm geri dönüyordum.. yoktuuuuu hiç bir yerde yoktu rüya mı görmüştüm? yoksa bu kadar kısa mı olurdu
aşk dedikleri şey bu kadrını mı haketmiştim lan ben amk.. iskelede yalnız oturan bir herif gördüm uzaktan onu izledim,
kendime neden yakın hissettiğimi bilmiyorum ailemden biri kadar yakın hissetmiştim yalnız adamı.. saat 18 00 oldu ve hala yoktu
bir daha göremeyecektim onu göremeyecektim amk vapur iniltilerle hareket etmeye başladı
saçma sapan bir dünya olduğunu düşünmeye başladım neden sorusu kulaklarımı çınlatıyordu nedennnnnn?
kelebeklerin ömrü kadar renkli ve kısa sürmüştü aşk öykümm.. masmavi gök yüzüyle birleşti deniz..
yanaklarımdan aşağı doğru süzülen bu yangında neydi?..tuzlu bir tat duyuyordum dudaklarımda parmaklarımLa siper ettim,
göz yaşlarımı.. yüreğimde ki volkan harekete geçmişti çoktan.. hıçkırıklarla gözlerime vuruyor ve ağlıyordummm..

O gün akşama kadar evden çıkmadım.. Kendimle yüzleşip içimdeki duyguyu tanımalıydım..ne yaşıyordum ben?
yada bu kadar mantıklı düşünmüyordum, gerçekçi olmalıyım.
mastürbasyon yapıp içimde bedenimi ele geçirmeye çalışan bu duyguyu bastırmalıydım
evet evet! gerçekçi olmak gerekirse öyle yaptım.
yatağıma uzandım ve Orhan abiyi Nalan hanımı
iş teknik öğretmeni Ezgi hanımı izlediğim filmlerin en güzel sahnelerini
düşünerek pislik bir şekilde çarşafın altında 31 çekiyordum.. artık duygularım içiçe girmiş derin bir labirent
gibiydi..
bu duyguyu hissettinizmi bilmiyorum ama
karabiberle, balı karıştırıp yemek gibi bir his.. hangisinin daha baskın olduğunu anlıyamıyorsunuz..
bir kaç saatt aynı eylemi sürdürdüm.. ve boşalıp uyumuşum ..sabah uyanıp biraz düşündüğümde aklımdan çıkmayanbir nevi pekekentim
orhan abiyi zihnimin odalrından çıkarıp atmayı düşündüm evet senin zihnimde
artık bir yerın olmamalıydı a.q cocugu..

bugünüme dek anlatacağim panpalar beğenmediyseniz vazgeçeyim..