ben böyle hayatın amına koyimmm

reserved

geldim pampalrımmmmm

Dispanserden cıktıktan sonra kaldığımız pansiyona kadar yürüdük, Ezgi de bizimle birlikte yürüdü.
Herhangi bir sağlıksal problemim görünmüyordu yalnızca olayın şokundan çıkmam,
ve verdikleri ilaçların tesiri geçmesi adına beni müşahade altında tutmuşlardı.
Onla birlikte yürürken hala verdikleri narkozun etkisinden midir bilmiyorum ama
kaldırımlar, yoldan geçen insanlar hatta arabaların egzoslarından çıkan dumanlar bile gülümsüyordu
yüüzme.. Pansiyona gidene kadar yüzlerce kez, içimden cümle kurdum tasarladım, düzenledim,
dudaklarımdan dökebilmek için Tanrıya yalvardım ama bir türlü söyleyemiyordum..
Altıüstü akşam iskeleye gelirmisin diyecektim yada
iskelede benimleoturmak istermisin?,bu akşam iskelede dondurma yemeye ne dersin?,
iskelde...
Pansiyona çok yaklaşmıştık, söyleyemeyeceğim diye korkmaya başladım sanki altımdan kaldırım taşları akıyor ve bizi
hep birlikte hızla pansiyona doğru çekiyordu, daha yavaş hareket edebilmek için belki üç defa
bağcığım çözüldü diye eğilip bağlamaya çalıştım..ama nihayi sonuç hüzündü pansiyonun kapısının önüne
gelmiştik..ve ben bundan sonra ne olacağını bilmiyordum ..
annem: yavrum buyur çıkalım bir şeyler hazırlayayım size. dedi
işte bu! dedim. içimden annem benim yaaa !
Ezgi yine gülümseyerek konuşuyordu ve o konuşurken zamanın ezberinin bozulduğunu düşünüyordum..
daha mı çok hızlanıyordu ne ?!
Ezgi:annem çok merak eder isterseniz ben gideyim umarım yarın tekrar sizi görmeye gelirim. dedi
Ve biraz sonra küçük adımlarla yanımızdan uzaklaşmaya başladı.. öylece durdum onu seyrediyordum buz pateni yapan küçük bir kız gibi
yürümüyor akıyordu sanki ve uzaklaştıkça avucumda eriyen küçük kar taneleri gibi yok oluyordu.. birazdan köşeeyi döndüü
ve kayboldu.

daha ne kadar sürcek bu hikaye panpa

bugünüme dek anlatacağim panpalar beğenmediyseniz vazgeçeyim..

O gün akşama kadar evden çıkmadım.. Kendimle yüzleşip içimdeki duyguyu tanımalıydım..ne yaşıyordum ben?
yada bu kadar mantıklı düşünmüyordum, gerçekçi olmalıyım.
mastürbasyon yapıp içimde bedenimi ele geçirmeye çalışan bu duyguyu bastırmalıydım
evet evet! gerçekçi olmak gerekirse öyle yaptım.
yatağıma uzandım ve Orhan abiyi Nalan hanımı
iş teknik öğretmeni Ezgi hanımı izlediğim filmlerin en güzel sahnelerini
düşünerek pislik bir şekilde çarşafın altında 31 çekiyordum.. artık duygularım içiçe girmiş derin bir labirent
gibiydi..
bu duyguyu hissettinizmi bilmiyorum ama
karabiberle, balı karıştırıp yemek gibi bir his.. hangisinin daha baskın olduğunu anlıyamıyorsunuz..
bir kaç saatt aynı eylemi sürdürdüm.. ve boşalıp uyumuşum ..sabah uyanıp biraz düşündüğümde aklımdan çıkmayanbir nevi pekekentim
orhan abiyi zihnimin odalrından çıkarıp atmayı düşündüm evet senin zihnimde
artık bir yerın olmamalıydı a.q cocugu..

aptal bir adama dönüşün hikayesi başlamıştı çoktan.. zamn mekan ve o oldu herşeyim.
vaktimin çoğunu onu düşünerek geçiriyordum o gün son günümüzdü 18 00 vapuruyla istanbula dönecektik.
avşa adasının bütün sokaklarını dolaştım belkide saatlerimi almıştı ama umrumda değildi O'nu bir kez
daha görebilmek arzusnu bütün benliğimle istiyordum. zeytinburnu sokaklarında ferre film satan bir dükkan
bulabilmek için gezdiğim an'dan daha baskındı bu duygu ne yapıyordum ben.. girdğim tüm sokaklarda yada sahil
kenarında güneşlenen yaşıtlarımDAN.. kızlar görüyordum adımlarımı hızlandırıyor yaklaştığımda o olmadığını anlayıp
zütüm zütüm geri dönüyordum.. yoktuuuuu hiç bir yerde yoktu rüya mı görmüştüm? yoksa bu kadar kısa mı olurdu
aşk dedikleri şey bu kadrını mı haketmiştim lan ben amk.. iskelede yalnız oturan bir herif gördüm uzaktan onu izledim,
kendime neden yakın hissettiğimi bilmiyorum ailemden biri kadar yakın hissetmiştim yalnız adamı.. saat 18 00 oldu ve hala yoktu
bir daha göremeyecektim onu göremeyecektim amk vapur iniltilerle hareket etmeye başladı
saçma sapan bir dünya olduğunu düşünmeye başladım neden sorusu kulaklarımı çınlatıyordu nedennnnnn?
kelebeklerin ömrü kadar renkli ve kısa sürmüştü aşk öykümm.. masmavi gök yüzüyle birleşti deniz..
yanaklarımdan aşağı doğru süzülen bu yangında neydi?..tuzlu bir tat duyuyordum dudaklarımda parmaklarımLa siper ettim,
göz yaşlarımı.. yüreğimde ki volkan harekete geçmişti çoktan.. hıçkırıklarla gözlerime vuruyor ve ağlıyordummm..

a.q panpalrım nerdesiniz

kimse okumuyo ama devam et bin

:( amk böle hayatınnnnnnnnn

ben uyuyorum binlerrrrrrrrrrrr

iyi sabahlar panpa okuyoz biz yaz sen.

binlerrrrrrrr

eski bir feribotla dönüyorduk i̇stanbula.. araçlara ait bölümüne inip sümüklerimi çeke çeke ağlıyordum
kızlığını kaybetmiş bakire hissine çok yakındı bu duygu...

O zamanlar sınıfta mızmız aziz dedikleri çocuk geldi aklıma
uyuz bir karakter sahibi bir binti, çeketine tebeşir bulaşsa oturur
çekinmeden ağlardı.. Aklıma getirebildiğim kadar çok saçmalığı sürükleyip hafızamdan getiriyordum
bilinç altıma itmek için O'nu başka hatıralarla üzerini örtmeliydim.. Tabi bunları akademeik olarak bilmiyorum duymuşlugumda yok
ama hani insan sıçası gelirde sıçar ya!öyle bir şey içgüdüsel yani o an bu düşündüklerim..

Sonra babamın birara okuduğu poliyanna kitabı ve mutluluk oyunu geldi aklıma
göz yaşlarımı silip 'bu bana Tanrının verdiği bir ödül, ergenliğe girdiğim için
bir hoş geldin ödülü olmalı'dedim..Bir kaç saniye geçmemiştiki feribot şiddetle
sallandı ve üzerimi deniz suyuyla ıslanmış buldum.. kendi kendime 'be a.q zütü
o kitaplarda olur hem biz Tanrı değil Allah deriz'dedim..aha bu da sana onun ödülü..
zütüme kadar ıslanmıştım neyseki yaz günü hava 35 40 derece sıcak bardaktan yere
su döksen asfalta inene kadar buhar oluyor hatırlarmısnız bilmem 2002 yazını..

Etrafı biraz dolaşayım dedim. arabalara ait kısmı bittikten sonra dar bir merdiven yolcuların
olduğu bölüme çıkıyor.. öyle zannediyorum bu feribot daha önceden büyük bir balıkçı gemisiydi..
neyse demir merdivenleri tak tuk tırmandım.. kapıyı açınca hemen soluma kantin gibi bir şey yapmışlar
dışarda tuvalaetlerin olduğunu işaret eden wc levhasınıda, herif önündeki tezgaha çakmış,
öyle anlaşılıyor ki çaktığı çivi kalın olduğundan
tezgahı çatlatmış.. biraz ilerde annemle babam oturuyordu..
yanlarına gitmek istemedim arka koltukların bir çoğuda boştu zaten,
herhangi birine oturup küçük yuvarlak pencereden feribotun kenarlarında köpüren denize daldım..

devam la.

no sex panpa ben gidiyorum

reserved