telefonun not defterine yazmak sıktı artık aq.

Geçmiyor,
Bu yaranın acısı hiç geçmiyor, alışıyorsun sadece
içinde bir yumru ile yaşamaya alışıyorsun,
Seni hatırlatan şarkılarda gözlerinin dolmasına alışıyorsun,
Uykuda bile içinde olan sızıya,
Sabah uyandığında göremediklerini alışıyorsun
Diş ağrısı gibi bir şey bu,
Hatta ölüm gibi ama ölmüyorsun
Ölmemeye, ölememeye bile alışıyorsun,
Seni sen yapan ne varsa jilet ile kazıyıp üzerinden,
En sevdiğin, en mutlu olduğun odanın duvarına asıyorsun...
Bir akşam çok sarhoş oluyorsun ağlarken aynaya bakmak geliyor içinden,
Bakmayalı uzun zaman oldu diyorsun,
Bakıyorsun ki sen, sen değilsin
Nefes alıp veren hükümlülüklerini yerine getiren,
Öylesine şu hayatta duran biri görüyorsun,
Et ve kemik yığını,
Alıştım diyorsun, alıştım bu acıya!
Kapanmayan ama kan kaybından da öldürmeyen,
Sevdiğin tek yaran,
Alıştım diyorsun,
Ama alışamıyorsun.
Geçer diyorsun, geçmiyor
Olsun diyorsun, olmuyor
Öyle bişey işte...