ÜstEdit:Bunu gerçek sananlar olmuş gerçek değil canım sıkıldı kafamdan yazıyorum.

Yeni bir hikayeye başlıyorum neyse okuyun anlarsınız.

Benim ismim Burak ben küçükken babam annemi öldürmüş ve babam beni sokağa bırakıp gitmiş. Sonra beni yurta almışlar. Eh daha küçüğüz olaylardan hiç bir şey anlamıyorum, sert bir adam onun dediklerini yapmayınca bizi karanlık bir odaya kapatıyor.

Gene sabah o nalet olası çan çaldı hemen kalkın diye. Bende kalkamadım. Sonra başımda bir acıyla uyandım o sert davranan nefret ettiğim adam bana vurmuştu. Beni yakamdan kaldırıp gene o karanlık odaya hapis etti, ama ben diğer çocuklardan farklıydım karanlığı benim arkadaşım olarak düşünüp onunla konuşuyordum.

Sonra aklıma dün yemek yerken 2 çocuğun konuştuğu şey geldi. işte o çocukların konuşması.

+Kardeşim burdan kaçmaya ne dersin?

-Kaçmak mı? O ne ki.

+Burda ki bir abiden öğrendim bu kelimeyi bu yurtdan gidiceğiz ve bir daha geri dönmeyeceğiz ama gizlice yapıcağız bunu.

-Hayır kardeşim buradan başka bir yerde hayatta kalamayız.

Belki bende "KAÇABiLiRDiM" peki nerede kalıcaktım? Hah dünya büyüktü burası olmasında her yerde kalabilirdim. Burada hiç arkadaşım yoktu olmadıkları için onlarla plan yapıp kaçamazdım yanlızdım. O karanlık oda ama benim arkadaş odası dediğim odada düşünmeye başladım.

Dinleyen 1 2 kişi olsun devam ederim.

Panpalar benim erken yatmam lazım yarın erken kalkmam lazım öğlen devam ederim. Siz rez alıp bu entriye şuku atın.

Neyse okuldaki genel durumumla bilgi vericeğim. Okulda ezildim hiç arkadaşım olmadı ama derslerim iyiydi ve öğretmenim benimle gurur duyordu.

Artık aradan kocaman 1 sene geçti. Ben karnemi en yüksek notlarla tamamlamıştım ve Cemal abim bana mujde verdi. işleri çok iyi gidiyormuş ayrı bir eve çıkacakmış ama ben bir soru sordum yüzü düştü.

+Ne işinde çalışıyorsun.

Bana sen boş ver diye geçirdi. Sabah uyandığımda Cemal abime okula geç kaldık dedim ve oda bana "3 ay tatil 3 ay okul yok dinlen" dedi. Sonra benim elimden tuttu evimize gidiyoruz dedi. Bir apartmana girdik 2 kat çıktık ve eşyalarla dolu bir ev. Bu kadarda değilmiş kendime ait bir odam da var.

+Cemal abi sana bir şey sorucağım.

-Sor bakiyim.

+Neden bana bakıyorsun bana iyilik yapıyorsun.

-Sen bana çocukluğumu hatırlattın ve sana bakarak elimden bir şey gitmiyor ki sadece para denilen şeyden. Sen benim hiç olmamış kardeşim gibisin sana bu yüzden bakmak istiyorum.

Orada ağladım.

Ve artık Liseye geçmiştim Cemal abinin ne işi yaptığını bilmiyordum ama bana her gün işlerim iyi diyordu. Derslerim çok iyiydi hatta burs alıyordum bu parayıda Cemal abime vermek istiyordum ama o bankaya yatırıyordu bu paraya büyüyünce sana lazım olucak diyordu.

Türkiyenin en iyi lisesine gidiyordum. Ama oradada eziliyordum hiç arkadaşım yoktu. Orda ki çocukların hepsinin ailesi zengindi ellerinde son model telefonlarla geliyorlar, dersleri önemsemiyorlar nasıl olsa dershaneye gidiyorlar özel ders alıyorum diye. 1 hafta olmuştu Lise başlayalı ve gün sonu geldi eve gittim. Kapı açık duruyordu içeri girdim karşımdaki manzaraya ağladım.

O karanlık yani arkadaş odasında planımı yapmıştım sonra görevli temizlikçi abla kapıyı açtı o abla o adam gibi sert değildi.

+Aaa Burak ne oldu gene niye kapattı seni buraya.

-(Ağlayarak) Uyanamadım.

Bana sarıldı "Ağlama ben senin yanındayım" dedi o burada benim tek konuşabilen arkadaşımdı. Sonra o sinirli adam geldi sana yemek yok diye bağırdı kulağımdan çekti ve beni sınıfıma getirdi. Ve planımı uygulamaya başlıyordum. Planmı ne diye sordunuz işte planım:

ilk önce tuvalete gitmek için izin istiyecektim yalvarıcaktım vermezse son çare altıma yapıcaktım. Her türlü beni tek başıma yollayacağı için güvenlikçı abinin yanına gidip müdürün onu çağırdığını söyleyecektim ve o gidince kapıdan çıkıcaktım. Ama iş burada bitmiyordu tam dış kapının önünde 2 dev gibi adam vardı onlarında dikkatlerini bir şeyle dağıtıp kapıya hunarca koşup o güneş denilen şeye sarılacaktım.

Sınıftaydım ve öğretmenden tuvalet için izin istedim ilk önce vermedi yalvardım altıma yaparsam rezil olurum lütfen diye peki dedi yolladı. Ama planım tıkır şekilde gitmiyordu ilk önce odama gidip temizlikçı ablanın bana ördüğü yeleği alıcaktım sınıfta öğrenmiştik bu zamanlar hava soğuk oluyormuş. Koridorda müdürü gördüm güvenlikçiyle konuşuyordu bu işimi kolaylaştırabilirdi.

Müdür gitti ben 2 dakika kadar bekledim ve güvenlikçi abinin yanına gittim.

+Müdür size bir şeyi söylemeyi unutmuş sizi çağırıyor.

Bana patavaklısından bir bakış attı benim masum yüzümü görünce inandı ve gitti. Hemen koştum ve saklandım. işte planımda bahsetdiğim 2 adam. Düşünürken aklıma bir şey geldi plan işlemezse daha deneme şansım yoktu çünki bizi dövüp o küçük odada ders vericeklerdi.

+Müdürün odasında silahlı adam var müdürde ağlıyordu güvenlikçi abide yerdeydi onlara benim anneme olan şeydenmi oldu?

Evet bu 2 salakta inanmıştı silahlarını çıkarıp müdürün odasına gittiler kapıda açıktı artık özgür denen şeyden olmuştum ve yurtdan iyice uzaklaştım.

Cemal abi benimle konuştu yine.

+Seni okula yazdıralım.

-Yurt mu? Hayır gitmek istemiyorum.

+Hayır okul farklı bir yer Yurt gibi bir şeyler öğreniyorsun ama orda dövmek yok bak okuyup çalışkan biri olursan hayatın çok rahat eder.

-O zaman yazdır.

Uyuduk sabah oldu. Cemal abi beni kaldırdı hadi okula yazdırıyoruz seni dedi. içimde sevinç vardı. Okula geldik bak burası senin okulun dedi ve merdivenlerden çıktık. Yurt gibiydi ama belli bir süre duruyorduk ve Cemal abi beni alıyordu ve tatil denilen şeyi öğrenmiştim.

Müdürün odasına gittik. Ama müdür kimliğim olmadan beni okula alamayacağımı söyledi Cemal abide beni bir yere getirdi. Orda bana sorular sordular en son iğneyle kanımı çektiler. Ve kimlik denilen şeyim olmuştu. Geri okula müdürün odasına gittik kimliği gösterdik. Yarın gelsin başlasın dedi. Ve müdür benim başımı okşadı .

Kırtasiyeye gittik okul çantası defter kalem silgi açacak aldı bana. Artık bende okula başlıyacaktım.

Öğretmen ders anlatıyordu sonra veli toplantısı yapılacak dedi. Ben gene ağlamaya başladım sınıftaki herkes bana bakıyordu her zaman alay ediyordunuz niye şimdi acıyla bakıyorsunuz he. Öğretmen yanıma yaklaştı beni alıp sınıf kapısının önüne çıkardı neden ağladın diye sordu.

+Öğretmenim benim annemi babam öldürmüş babamda beni bırakıp gitti. Yurt denilen işkence yerinde kaldım sonra Cemal dediğim öz abim gibi bir adam beni aldı ve bana buralara gelmeme yardımcı oldu. Ama Cemal abim de dün ö ö ööldü velim yok benim bu yüzden ağladım.

Öğretmen bana acı içinde bakıyordu, sınıfın kapısı kapandı. Biri dinlemişti konuşmaları duysun anlatsın bütün okula herkes benim halimi görsün. Sınıfa girdik yine ve ben yerime oturdum. Arka 4lü kız diye tanıdığımız kişiler derste hep benim kıyafetlerimi çantamı gösterip gülerlerdi, bu sefer bana baktıklarında 4ünün gözleri doldu ve bende onlara bakınca yüzlerini kapattılar. Nasıl yaşıyacaktım ki böyle.

Birazcık ilerde büyük abiler vardı bir kutunun etrafında toplanmışlardı kutunun içide ateşti. Ateş öğrendiğim kadar ona yaklaşınca ısınıyorsun ama içine girince canın yanıyor veya o sana deyerse.

Abilerin yanına gittim başımı eyip bekledim bana tuhaf tuhaf bakıyorlardı daha 7 yaşındaydım. Sonra içlerinden birisi konuştu.

+Üşüyorsan gelebilirsin.

Bende aralarına gittim ve o abi bana gene soru sordu.

+Ailen yokmu.

-Yok.

+Buraya nasıl geldin?

-Yurtdan kaçtım lütfen polise getirme beni.

-Merak etme bizde senin gibiyiz bizimde ailelerimiz yok bizde küçükken yurtdan kaçtık orası tam bir işkence. istiyorsan bizimle kalabilirsin sana bakarız.

Düşünmeye başladım bu abilere güvenmek zorundaydım hemde ölsemde gam yemem hayatım zaten çok kötü ölmek benim için ödül. O abilerle kalıcaktım. inşaata geldik ve bana kartonlardan minik bir yer hazırlayıp üstümü yorganla örtdü. Bana yeni bir şey daha öğretdi "Şarkı" benim daha iyi hissedip daha rahat uyuyabilmem için bana şarkı söyledi ve uyudum.

Sabah uyandığımda abiler hayla uyuyordu o benimle konuşan abiyi uyandırdım. Ona ismini sordum ismi Cemal'miş. Beni diğer abilerle tanıştırdı ve işe gidiceğiz biz sen burda kal demişti.

inşaatda vakit geçirdim ve düşündüm akşam abiler geldi. Ellerinde poşetler sevinçle bana bu gece yemek yiyeceğiz dedi. Gene karton serdik ve yemekleri dizdik ve afiyetle yedik.

En fazla 2 kere gördüğüm yerdeydim "sokaklar, caddeler" bir sürü insan vardı peki ben nasıl hayatta kalacaktım daha 7 yaşında bir çocuğum tek bildiğim şey yurt da öğrendiğim şeyler. Dışarıda mavi bir şey vardı aslında tamda mavi değildi dalgalanıyordu ismini unutmuştum düşündüm. Hatırlayamayınca elinde pempe pamuk olan adama sormaya karar verdim.

+Merhaba bir şey sorabilirmiyim.

-Sor bakalım küçük adam.

+Şurada ki mavi şeyin ismi neydi unuttum.

Adam bana baktı güldü ilk önce sonra benim ciddi olduğumu görünce "Deniz" diye cevap verdi teşekkür ederim dedim tam gidecekken.

-Pamuk şeker istermisin.

+O elindeki pempe şeyden mi o neye yarıyorki.

-Bu şeker bak bunu ısır böyle yiyorsun sana hediyem olsun bu.

Elime aldım sonra bana şu soruları sordu.

+Annenle baban nerde kayıpmı oldun?

-Ben küçükken babam annemi öldürmüş ve babamda beni sokağa bırakıp kaçmış. Benide polis denilen adamlar alıp yurt denilen hapisaneye getirdiler. Bende ordan kaçtım.

Adam bana şaşkınlıkla bakıyordu. Elimden tuttu polise gidelim senin burada olman doğru bir şey değil. Bıraktım adamın elini yalvarmaya başladım getirme diye. Adam peki dedi bana sinirli şekilde baktı sonra başımı okşayıp pamuk şekeri verdi.

Bende denizin karşısına geçip pamuk şekerimi yedim tadı gerçektende güzeldi. Hava birden karanlık oldu dostum karanlık gelmişti ama bu daha büyüktü ve beyaz beyaz noktaları vardı. Üşümeye başladım yeleğim beni ısıtmıyordu.

Dersin ortasında müdür beni çağırmış, öğretmende peşime geldi. O dövdüğüm çocuğun gözünün altı patlamış ve burnu kırılmış hastaneye kaldırmışlar, müdür beni azarlıyordu ama ben hiç bir şey diyemiyordum çünki haklıydı. Müdür o bitirici hamleyi yapıcaktı elini havaya kaldırdı tam vuracaktı öğretmen müdürün elini tuttur.

Müdür:Ne yapıyorsun hocam

Öğretmen:Sorsanıza çocuğa niye yapmış ki? Durup dururken biri birine bunu yaparmı?

Müdür bana o züt lalesi gibi olmuş gözleriyle bana baktı, bende olayı anlattım. Bir daha böyle bir şey yaparsam liseden atılacakmışım ne yaparsın işte hayat.

O günü atlatmıştım çantamı eve bırakıp cafeye gittim. 30 40 dakika geçti işime alışıyordum ama buraya gelen insanlar hep ezici tipler. Saçma saçma bahanelerle bizi eziyorlar, ama alışıktım ben buna diğer arkadaşlarımda kafanı takma diyordu.

Cafeye o hani vardı ya lisenin girişinde beni ezenler onlar geldi, onlara gözükmek istemiyordum ama şansıma boşta bir tek ben vardım yanlarına gittim. Ne istersiniz diye sordum 4ü birden bana gülmeye başladı, bunlara karşılık verirsem işimden olurdum sessizce bekledim. Milkshake istediler 2 karışık aromalı 1 muzlu 1 çilekli. O dedikleri aromaları getirdim yaygara kopardılar.

+Hepsini yanlış getirmişsin 4üde muz çilek aromalı karışık olucaktı.

-Hayır adım gibi hatırlıyorum böyle istemiştiniz.

Hayla bağırıyorlardı içlerinden o kız "Burası benim babamın yeri seni attırıcağım" dedi. Pek dikkate almadım dediklerini.

O gün bitmişti sonunda eve gidecekken yetkili adam beni durdurdu.

+Kovulmuşsun.

-Nasıl? Neden?

+Buranın sahibinin kızına ve arkadaşlarına bağırmışsın.

-Hayır ben gram sesimi yükseltmedim dedikleri şeyleride getirdim yanlış bunlar dedi sonra onlar bana bağırmaya başladı.

+Ben bilmem kovuldun.

Gülüyordum kendime gülüyordum ne olacaktı benim halim. Karnım hayla açtı dayanamadım bankadan bursumun 1 kısmını çektim bu parayı kullanmam lazımdı. Canımın istediği yiyecekleri aldım ve erzakladım. Saat çok geçti derste çalışamamıştım şuan tek yapabileceğim şey uyumaktı.

Uyandığımda çaresizlikten burs paramı kullanmam lazım diye düşündüm. Evet öyle yapıcaktım burs paramla idare edicektim.

Artık 4 yılı geride bırakmışım mezun oluyordum. Burs paramla geçindim hiç iş bulmadım, ama o gün hayatım değişecekti. Mezuniyet balosu yapılıyormuş benide çağırdılar. Üstümdeki şeylerle gidemezdim yeni kıyafetler aldım sanki çok param varmış gibi.

Herkes çok şık giyinmiş, biriyle eğleniyordu sevgilisi yoksada arkadaşıyla. Ben gene köşeye çekilip biramı içiyordum yanlızdım. Arkadan bir ses bana merhaba dedi ve dokundu. Arkamı döndüğümde çok güzel bir kız benimle konuşmak istiyordu. Bende merhaba dedim ama arkadaşları yanına gelip onu aldılar.

Saat gecenin bilmem kaçı balo bitti artık. Kapının orda bekliyordum belki o kızı yine görürüm diye ama görmedim. Eve gittim kapıda bir adam vardı.

+Buyrun bu evin sahibi benim.

-Geçmiş olsun babanız vefat etti.

Ben şoke içindeydim beni küçükken bırakıp giden babam ölmüş.

+Peki peeki şimdi ne olucak.

-Babanızın kredi kartı borçlarını ödemek zorundasınız ben bankadan geliyorum zaten

Cemal abi bana ne demişti bir iş bul çalış kendi ayaklarının üstünde dur. Liseden çıkınca dolanmaya başladım. Yeni cafe açılmış garson aranıyormuş hemen içeriye girdim ve yetkilinin odasına girdim.

+Şey merhaba garson arıyormuşsunuz.

-Evet.

+Ama ben sabahları çalışıyorum sabahtan sonra gelsem olur mu?

-Benim için bir sıkıntı yok ama buranın sahibiyle konuşmam lazım.

Adam telefon açtı benim sabahtan sonra çalışabileceğimi ve okuduğumu anlattı. Telefonu kapattı.

-Peki yarın öğlen gel başla ama maaşın 300tl ekgib verilecek, yani 700tl.

Kabul ettim hemen eve gittim. ilk önce çalıştım çünki tek kurtuluşum buydu, ama ben böyle sanıyordum. Karnım acıkmıştı ama evde yemek yoktu 2 gündür hiç bir şey yememiştim. Vakit geçirmek istedim ve bilgisayarla arkadaş olmak istedim. Bu aletle 2 3 defa oynamıştım, vakit geçirebilirdim bununla.

internette videolarda dolaşırken kodlama ile ilgili videolar gördüm merak ettim açtım, bu adamlar çok iyiydi o gün bilgisayarın sadece eğlence aracı olmadığını öğrendim ama başındada çok fazla vakit geçiremezdim.

Artık saat çok geç olmuştu uyudum. Sabah kalktığımda klagib hazırlanmamı yaptım ve liseye gittim. Zor yürüyordum karnım çok açtı bugün bir şeyler yapmam lazımdı. Girişte yine o kişiler benle dalga geçti bende sinirlendim. O çocuğu alıp yere fırlattım ve yüzüne yumruk attım. Kızlar mal olmuş şekilde bakıyordu "napıyoğrsn arkadaşıma" dedi birisi bana tokat attı, kıza da vuracaktım ama bu yanlıştı geri sınıfıma gittim.

Cemal abinin her yeri kandı bana yaklaş dedi.

+Ben uyuşturucu işindeydim bunu sana söylemedim çünki gözünde 0 olmak istemedim. Bu adamlara da borcum vardı beni öldürerek borçum silindi merak etme sana bir şey yapmazlar. Ve Burak bir iş bul çalış seni bu halde bıraktığım için özür dilerim hakkını da helal et ben hakkımı sana helal ettim bile.

-Abi helal olsun.

Ve hayatımın en kötü sahneside gerçekleşti benim öz abim gibiydi o adam. Eve polisler ve ambulans geldi ambulansdaki adam Cemal abinin kalbini elleyip bu adam ölmüş dedi. Polisler bana sorular sordu bende cevapladım ve ev bomboştu.

Cemal abi bana ne demişti bir iş bul. Polis abi Cemal abinin telefonunu falan bana vermişti son modeldi. içindeki hattı çıkarıp yeni hat alıp taktım. Ve Cemal abinin odasına girdim ora da bana 1 2 kere gösterdiği oynattığı bilgisayar vardı. Bilgisayarla arkadaş olmak istiyordum ama saat çok geçti odama geçip uyudum.

Sabah kalvahtı falan etmeden direk liseye gittim. Lisenin kapısının önünde lise popileri vardı her zaman ordan geçerken benle dalga geçerdi bende bakış atardım geri sınıfıma çıkardım. Ordan geçerken kız bana "Pazar marka giyinmiş gene ahahahha" dedi. Hiç aldırmadım zaten ağlıyordum orda daha çok ağladım. Herkes bana aval aval baktı sınıfıma çıktım.

KLAVYEYE BiR ŞEY OLDU LAN SHiFT TUŞUNA BASILI TUTUYORUM SANKi PCYi YENiDEN BAŞLATIYORUM YAZICAM GERi:

Konuşmaya devam ettik.

+Ödemek zorunda değilim ben o adamı görmedim bile beni bırakıp gitti.

-O zaman avukat tutun.

internetten avukat aramaya başladım paramda bitiyordu zaten üniversiteye başlayacağım için bursum kesilmişti. Ama hiç anlamıyordum böyle işlerden ne yapıcağım diye düşünürken kapı çaldı. Bu adamı gözüm bir yerden ısırıyordu.

+Kimsiniz?

-Burak senmisin?

+Evet.

-Cemal abiye borcum vardı benim çok önceden onu getirmeye geldim. Hani ben var ya inşaatda kalıyorduk ordaki abilerdenim bir de.

+Cemal abi öldürüldü.

Adama herşeyi anlattım borcu olduğu için mafyalar öldürdü. Adam bana baktı bir parayı çıkartıp bana verdi. Sonra bir şey demeden hızlıca gitti. Parayı saydığımda 150.000 TL'ydi bununla iyi bir avukat tutardım hatta üstüne bana para kalırdı. Babamın borcumu ne kadar? 750.000TL.

Yanıma sigaramı aldım dışarıya çıktım bir cafeye gittim, karnım çok açtı. Birden bir el dokundu yine "Merhaba" dedi. Bu o kızdı balodaki kız dı ne işi vardı ki gecenin 3ünde burada.

Ben:Merhaba ismin ne.

Beyza:Beyza senin ismin?

Ben:Burak memnun oldum. Baloda görmüştüm seni.

Beyza:Evet. Kusura bakma arkadaşlarım beni çekiştirdi orada konuşamadık.

Ben:Önemli değil. Bu saat de burada ne yapıyorsun? Çok geç değilmi.

Beyza:Dışardaydık zaten bende 1 2 bir şey içmek için buraya geldim, bu soruyu sana sormak lazım sen niye buraya geldin?

Ben:Karnım acıktı.

Ora da konuştuk saate baktığımda 05:38 di. Babası aradı cafenin ismini verdi sanırım alıcaktı. 8 dakika kadar geçtikten sonra gözlerimi alamayacağım bir araba geldi iÇiNDE şoför babanız sizi bekliyor beyza hanım dedi arabaya biniyordu. Dedim Burak kızı kaybetme, numarasını aldım oda benimkini.

Öğlen 14:36 da kalktığımda telefonumda 2 cevapsız arama ve 4 mesaj vardı, bu Beyza'dandı.

--MESAJLAR--

10:48 :Günaydın.

10:50 :Uyuyorsun sanırım uyanınca mesaj atarsın.

11:26 :Ben kahvaltımı ettim sen uyanmadın sanırım.

11:48 :Uyanınca beni ararsın sen müsaitim ben.

Hemen elimi yüzümü yıkadım 1 2 bir şey atıştırdım aradığım anda açtı. Buluşalım mı dedi kabul ettim.

Panpalar ben pre gircem arkadaşlarla sonra yazarım.

2 kişi şukulayıp burdayım desin diğer partıda yazmaya başlayacağım.

Panpalar devam edeceğim atıştırıcağım biraz lan karnım acıktı kahvaltıda etmedik.

Not:Siz siz olun bir kızın yaptığı yemeği yemeyin amk zehirlenmiş gibi oldum neyse yazıyorum.

Moralim bozuktu ama canlı olmam lazımdı. Yaklaşık 20 dakika kadar cafeye erken gittim.

Artık gelmişti merhabalaştık konuşmaya başladık ama ben olanları aklımdan çıkaramıyordum yüzüm sürekli düşüyordu.

Beyza:Sıkıldınmı?

Ben:Hayır ya moralim bozuk.

Beyza:Anlat belki bir şeyler yapabilirim.

Anlattım, gözyaşlarını tutamadı ağladı orada vay anasını dedim ilk defa biri benim için ağlıyordu.

Tanıdığı avukat varmış, gözümün önünde avukatla konuştu. 1 2 saat geçti banka ile davaya başladık avukat gerçekten iyi savunuyordu. Kazanmıştık borçu ödemek zorunda değildim.

Beyza çok iyi bir kızdı ona aşık olmuştum. Hemen ona söyledim oda bana karşı boş değilmiş.

Beyza:Seni ailemle tanıştırmak istiyorum şimdi.

Tamam dedim. Evleri büyük bir villaydı herneyse. Evin içine girdiğimizde "Takk" silah sesi geldi sonra bir kadın çığlığı ve gene silah sesi, sus diye bağırmalar.

Kafamızdan darbe aldık ve bayıldık...

Heryerimiz bağlıydı sonra gözlerimizi açtılar. Karşımızda mafya babası gibi bir adam oturmuş bize gülüyordu, ben sövüyordum adama ağzım bağlı olduğu halde duyuluyordu.

Adam kafamdan tuttu duvara vurmaya başladı sen kimsin lan diyordu. Sonra benim ağzımı açtı.

Ben:Sen kimsin lan *** *** *** ** * *** ***...

Mafya babası:(kahkaha attı) sen bilmiyorsun değil mi.

Ben öfkeli öfkeli bakıyorum mafya babası bir adama bakarak anlat lan şuna dedi.

Adam:Şu gördüğün kadın mehmet abinin eskiden sevgilisiydi mehmet abimi aldatmış bu adamla evlenmiş mehmet abi kızı geri alıcak.

Bu Beyza'nın annesiydi. Mafya babası addıbına bakarak "denize" dedi Beyza'nın annesini aldı bizim kafamıza çuval geçirdiler, arabaya bindirdiler. Beyza ve babası ağlıyordu. Araba birden u dönüşü yaptı ben kafamı kanca gibi birşe ye çarptım başımdaki çuval çıktı. Ağzım da bağlıydı ellerimde ayaklarımda, kancayla beraber ellerimi ve ayaklarımı çözdüm. Beyza ile babasını da çözdüm sessiz olun işareti yaptım. Araba polis aracı gibi bir şeydi. Arka kapısını kırdım ama araba hızla haraket ediyordu. Babası ben yapamam diyordu Beyza baba gel diye cesaret vermeye çalışıyordu.

Adamlardan ses geldi.

+Ne zaman gelecez lan.

-Körmüsün 2 km yazıyor.

Zamanımız azdı. Beyza'yı kucağıma aldım arabadan atladık babası gelmemişti hayla. Biraz hırpalanmıştık üstümüzdekiler yırtılmıştı peki şimdi ne yapacaktık.