ben baban

25'inde öğrendim öldüğünü sevdiğim kızın. Canımdan çok sevdiğim 1 yıl bekleyip, tutacağım elinden dediğim Öykü'mün. Sabahında başka bir kız beni sevdiğini söyledi. Adı Selin'di birlikte gelir giderdik kursa, ama sadece arkadaş gibi yani daha fazlası yok. Benden hoşlandığını daha önce hissetsem bile, kendimi bunun yalan olduğuna inandırmak istedim. Ama işte o an gelmişti. Kafamı hafifçe öne eğdim. Yutkunarak, derin bir nefes aldım.
"Selin ben birini seviyorum şu an ve ona ihanet edemem. Ona ihanet edersem, kendime de ihanet etmiş olurum."

Gözlerinden yaşlar akarken elini ağzına zütürerek susmak istercesine arkasını döndü. Sınıfa gidip eşyalarını topladıktan sonra, ağlayarak çıktı kurstan, arkasından bulunduğumuz balkonda bir sigara yakıp seyrettim.

Dersten çıktıktan sonra telefonuma baktım iki kişi beni aramıştı. Hem de birden fazla kere. Arayanlara baktım, biri Ayça diğeri Ceren. ikisi de Öykünün arkadaşı. Cereni aradım geri. Alo dememi bile beklemeden;
"sana bir şey söylemem lazım bulldoser otur bir yere önce sakin ol "dedi.

Ağlıyordu. Ne oldu dedim. Hıçkırıklarından söylediklerini zar zor seçmiştim.

"Öykü öldü bulldoser. Öldü".

"Nasıl lan" diyebildim. Telefon suratıma kapandı ardından.

Nasıl olurdu lan bir yıl sonra söyleyecektim ona her şeyi. Gözlerimden yaşlar akıyordu ağladığımı bile farkedemiyordum. "Bir yıl sonra elinden tutacağım kız nasıl olur da gider?"dedim.

Kaldırıma oturdum kafamı iki elimin arasına aldım. Cereni aramak istiyordum. Elim bile gitmiyordu telefona. Birinin yanıma oturduğunu farkettim. Sonrası karanlıktı.

Birileri varsa belli etsin kendini.

Yaklaşık yarım saat sonra artık kendime gelmiştim. Ama hala elim telefona gitmiyordu. Yanımda kimse kalmamıştı selin dışında.
"Konuşmak ister misin" dedi.
Hayır manasında kafamı salladım. Dolu gözlerimle.
"Ne kadar istersen ben o kadar yanındayım " dedi. "Gitmemi istersen" sözünü bitirmesine izin vermeden sarıldım ona. Ben ağladıkça o daha çok ağladı.

"Seni seviyorum" diye fısıldadı kulağıma. Bir şey demedim. Diyemedim.

Konuşmadan ayağa kalktık. Evimin önüne kadar beni bıraktı.

"Gelmek ister misin ?" dedim.
Bilmem dercesine omzunu silkti.
"Kimse yok içeride rahat ol" dedim.
Sonra çekingen tavırlarla peşimden geldi. Anahtarla kapıyı açtıktan sonra, anahtarı yere atıp salondaki koltuğa oturdum. Anahtarı alıp masaya koyduktan sonra yanımdaki koltuğa oturdu.

"Neden kursa geri geldin" dedim.
"Bilmem, sadece orada olmam gerektiğini hissettim" dedi. "Hem zaten gözlerim böyleyken eve de gidemezdim" diye ekledi ağlamaktan kızarmış gözlerini ovalayarak.

Seri adam. sevdim

Her şeyi anlattım ona. En azından bilmesi gerektiği kadarını. Odama yöneldim sonra. Öyküyle iken aldığım bilekliği zütürdüm.

O an ne kadar gülümsenebilir ise o kadar gülümseyerek baktım ona. "Bunu verecektim ona, unutmadım seni hiç diyecektim" sesim titriyordu. Bilekliği camdan dışarıya fırlattım.
"Artık bir önemi kalmadı"

Biraz daha konuştuk sonra annesi arayınca çıkması gerektiğini söyleyip gitti. Giderken son bir defa daha sarıldık. Sonra odama geçip, olanları düşünerek uyuyakaldım.

Ertesi gün babam uyandırdı. Kahvaltı hazırlamıştı. Sırf ayıp olmasın diye masaya oturdum. Krep yapmıştı. Öykü'yle yaptığımız kahvaltı geldi aklıma. O gün de krep yapmıştım. Kafamı öne eğdim. Bir kaç saniye sonra babam çıkacağını söyledi, ve kapıyı kapatmadan önce "Hiçbir şey için canını sıkma" dedi. Ve kapıyı kapattı.

üzüldüm aq

rez umarım buna devam edersin

bir gün siyah renge sor hep karanlık içini yakar bembeyazdim kirlendim taslandim yuhlandim bittim birgün al sancim çek gör sinmiş içine kapanmış bağlar bir var bir yok bedenim tercihimde hakkım yatar .

Adana kiremithane evet pgibopatli sokaklar etrafimda Müslüm baba çalan hacı muratlar

Bira ve kahve viski ve rakı bu işin riski ne madafaki

gibtir edin hikayeyi falan alın şiir amk.

https://www.youtube.com/watch?v=HcqCKBRiF4s

Beklemedeyim usta

ben hâlâ bekliyorum be bull reis