ben bir katilim ve benim de bir hikayem var

✞ şu an da , kafa dağıtmak için girdim yine buraya , çok eğlenceli vakitlerim oldu fakat kişiliğimin altın da elleri kana bulanmış bir günahkar var.

bunu yapan bendim , bunu yapan ben değildim.

fakat öyle de böyle de her gece uyumadan önce gözümün önüne gelen bir fragman gibi.

devam devam , kana bulanmış eller , olmadığı halde çaldığını zannettiğim paranoya polis sireni sesleri.

karanlık , köhne bir sokak arası.

şimdilik kafamı dağıtmam lazım , yarın saat 19:00'dan sonra hikayeme başlayacağım.

günahlarımdan arınmam gerekiyor.

not : beni yakalatmaya çalışacaklar olacak onlar için , ayrıca bu ip üzerinden yapılacak herhangi bir suçlama vs şekil de yer tespitim söz konusu değil , yurt dışındayım , çıkalı fazla olmadı ve en azından kendi bilgilerini saklayabilecek kadar , bilgisayar bilgim var.

edit 1 ; Andolsun ki siz ölümle karşılaşmadan önce onu arzuluyordunuz. işte onu gördünüz, ama bakıp duruyorsunuz.

ilk ölümü kabil kardeşini öldürdüğün de işlemişti. bir sıralama yapmaya kalkarsak , kabilden benim dönemime , güneş bile eski sıcaklığın da kalmamıştır ve tanrıya vereceğim hesap bile planlarım dahilindedir. ✞

edit 2 ; sadece benim yazdıklarımı okumak için.

http://inci.sozlukspot.co...@amina-goyduhum-cocuklari

Anlat panpa bütün karakol oturduk seni dinliyoruz, komiser up up diyor

ee karılar ?

reserved

bu ne amk katil karısı neyse reserved

o ara telefonum çaldı arayan annem idi , ne yapıyorsun oğlum falan diye ufak bir muhabbetten sonra anne diyecektim babamın işinden neden bahsetmedin fakat pot kırmadım arifi arayıp neden söyledin falan der diye bulaşmadım pek.

telefonu kapattıktan bir yarım saat sonra büyük bir binanın önünde durduk , arabadan indik camdan hafif kır saçlı bir kadın bakıyordu , anlamıştım halamdı.

el salladı , el salladım yavaşca yukarıya çıkmaya başladık , mahur bir içtenlik vardı bende , tanımadığım bir adamın evinde kalmış , tanımadığım bir mekana gitmiş , birazdan tanımadığım bir insanın evine girecek , ve tanımadığım bir şehirde , tanımama rağmen herşeyi tanıyormuşcasına , buraları avucumun içi gibi biliyormuşcasına dolaşmak tuhaftı dostlarım çok tuhaf.

rezwecdc yazamadm amk

reserved

ananı giberim senin dexter

rezerved beklemedeyiz kanka 2 saat geçti yazcaktın yazmadın en çokta adamı nası bulduğunu merak ediyorum anlatmaya başlayınca şuku ya da çükü ver gelirim up

sonu çok belli be panpa
babanın öldürülmüş olduğunu öğrendin ve intikam aldın

reserved

arkadaşlar bu gecelik kusuruma bakmayın , dün gece sadece üç saat uyudum , biraz dinlenmem gerekiyor.

dinleyen arkadaşlar reserved atsın , yarın başladığım da şukularım sizi , panelinizden görürsünüz başlamış olduğumu.

yarın konunun çoğunu anlatacağım.

hasta olacaksın oğlum daha ilk günden diye bir ses duydum içeriden , ulan ben siz yokken tam 19 kış atlatmışım , şimdimi aklınıza geldi diyemedim onları tanımalıydım.

girdim içeri , üstümde hala takım elbise duruyordu , şunları değiştireyim dedim , odan içeride keyfine bak dedi gittim üstümü değiştirdim , geldim tekrar odaya biraz film falan seyrettik ne yapalım ne edelim mevzusu çıktı içelimmi falan dedim geliyor oltaya.

olur içeriz abi dedim.

bu adamdan başlamak istiyordum aceleciydim bir an önce ne bilmiyorsam öğrenmem lazımdı fakat bu adamın amacı bana bir şey anlatmaktan ziyade bu yaşıma kadar neler yaptım falan onları öğretmek gibiydi bu adamı çözmenin en iyi yolu alkoldü. öyle muhabbete girebilirdim bunun için gece yarısını beklemek zorundaydım daha iyi sarardı öyle biraz havadan sudan muhabbet falan ettik , cama çıktım bir tane sigara yaktım , gökyüzü kızıl gibiydi unutmam , şehr-i istanbul ayaklarımın altında gibiydi , manzara uçsuz bucaksız , manzara uzun , manzara ölüm , diyordu ya şair istanbulu dinliyorum gözlerim kapalı o geldi aklıma , kapadım gözlerimi sıkıca ve ayağa kalkarak demir perdeliklere koydum ellerimi buz gibilerdi , kar çiselemişti üstüne. sesleri dinliyordum..

bir kaç kat çıktıktan sonra onun oturduğu dairenin kapısına geldik , o ara telefonu çıkarttım cebimden bir kaç çağrı var dedem aramış , aradım hemen , merak etmeyin ben geldim diye , tamam evlat dikkat et bir de arifi ver bakayım dedi , o ara arif abi anahtari zor bulmuş kapıyı yeni açmıştı abi dedim telefon dedem ver bakalım dedi , içeri girdik o ara telefonu aldı , buyur rahmi amca dedi , biraz sessizlikten sonra tamam tamam merak etme diyip kapattı , ne dedi abi dedim , dikkat et dedi tarığa hafif bir gülümseme yaparak , o öyledir biraz disiplinlidir dedim , hadi ne ayakta duruyorsun geçsene içeri dedi , paltomu aldı üzerimden askılığa astı içeri geçtik , ceketimi çıkartıp sandalyenin üzerine koydum.

evi güzeldi , siyah deri koltuklar üçlü şekilde geçmişti bir tane televizyon vardı , cam sehpa , siyah perdeler falan duvarda bir kaç fotoğraf hoşuma gitmişti ortam.

şarkı bitti , biraz daha gidiyorduk hava kararmıştı , kar hafif hafif çiseliyordu arabanın üzerine hayal ediyordum , babam buralarda dolaştımı , bu sokaklar onun kokusunu içine çektimi diye , bir takıntı olmuştu yani baba kavramı başka bir şey düşünemiyordum buraya geliş amacımda oydu zaten derken arabayı durdurdu arif , bu günlük benim evde takılalım yarın çıkarız amcanlara halanlara falan zütürürüm seni tanışırsın onlarla dedi , peki abi dedim. arif benim amcamın oğluydu. ona dair tek bildiğim şey de buydu şimdilik.

sigaramdan derin derin bir kaç nefes çektim , o zaten ölmedi dedim.

onun kanı benim damarlarımda gezdiği müddetçe yaşayacak , o gün o ıslak zeminde hız yapmasaydı belki her şey daha farklı olabilirdi dedim , ince bir zarf niteliğin de konuyu açar belki diye , ya evet dedi , keşke tarığım kontağı çalıştırdı , yavaş yavaş kalkışa geçtik.

radyoya uzandı elleri hafif titriyordu sanki , şansımıza ilk parça mahsun kırmızıgülün hepimiz kardeşiz türküsüydü , bu şarkı onun için hiç bir anlam ifade etmiyordu , fakat ben üç yaşındaydım , köyümüze gidiyorduk , altımızda kırmızı bir menager vardı. çok iyi hatırlıyorum , bağlık bahçelik bir yoldaydık bu şarkı yeni çıkmıştı , radyoda çalıyordu direksiyonda hayal meyal hatırladığım haflf sakallı hafif uzun saçlı bir adamın yani babamın olduğuydu bu babamla ilk ve son dinlediğim şarkıydı , arife çaktırmadım.

hehe geç aslan parçası diyip arabanın ön kapısını gösterdi , kapıyı açtım çantayı arkaya salladım , arabaya bindi arif , arabanın iki cdıbınını da sonuna kadar açtı , bir tane sigara çıkarttım cebimden yaktım hafif sakallarım çıkmış hafif de saçlarım uzamıştı , sigara içerken birden bana döndü daha arabayı çalıştırmamıştı , ulan aynı rahmetli amcam gibisin , sigara tutuşunuz bile aynı , bir an o oturuyor yanımda sandım dedi , kafasını çevirdi dışarıya doğru , araba hala stop vaziyetin de amk başladı hıçkıra hıçkıra ağlamaya.

yazarken ben bile kötü oldum o anı hatırladım , çok duygusal bir andı.

bu entry okuduktan sonra şu parçayı kesinlikle dinleyin bir mola verin.

http://www.youtube.com/watch?v=s9l2d6kFdUg

şarkı bittikten sonra okumaya devam edebilirsiniz.

yavaş ve uslu adımlarla arabaya doğru yaklaştım , arabanın kapısını biri açıp çıktı dışarı vay tarığım kocaman adam olmuşsun ya lan diyip sarıldı , arifdi sanırım bu ilk kez görmüştüm ama o beni ilk kez görmemişti sanırım ufaklığımı biliyor olmalıydı merhaba abi dedim , boğazının bir karış üzerin de bıçak yarası vardı 4 cm falan çapındaydı.