ben anlıyamıyorum abi hemde hiç

sınavlara hazırlanıyorum demişsin. yanıt cümlenin içinde güzel kardeşim. neyse dur lan bu kadar kısa yanıtlamayıp sana kendi hikayemin özetini geçicem
babamın gayet güzel bi işi vardı iş yeri yandı işsiz kaldı
yeri geldi hamallık yaptı yeri geldi geceleri eve gelmedi
belediyede işe başladı, durum hala çok kötü
ek işlere çıktı. ek işlerinden biri de kaldırım taşı şeklindeki taşları yollara döşemek..
zenginlerin oturduğu bi sitede karar alınıyor, ortak yerler bu cafcaflı taşlardan yapılacak
ben de daha ortaokula gidiyorum. haftasonları babama yardım için onunla gittim bu işe
küçücük ellerimle kocaman taşları babamla birlikte taşıyodum
babam da hayatı öğrenir diye bi şey demezdi getirirdi beni yanına
orda zenginlerin hayatını görmüştüm
orda çocukların, babalarının arabasına şımarık şımarık binmesini görmüştüm
orda ilk kez gerçekten kıskanma duygusunu hissetmiştim
orda küçücük beynim çok çalışmam gerektiğini anladı
ortaokul son sınıfta kafama dank eden bu bilinç benim hayatımı kurtardı
o günden sonra babama daha fazla yardım etmeye, aynı zamanda derslerime daha fazla asılmaya başladım
memleketimin en iyi lisesine 13. olarak girdim
lisede de çok iyiydim. hem sosyal hem çalışkan hem de fakir bir öğrenci nasıl olunur bunu göstermiştim herkese
ailem benimle gurur duyuyordu
tabi lisede de babamın yanında ek işlere giderdim. lisedeki arkadaşlarım beni çimentolu elbiselerimle görürlerdi ama utanmazdım
çünkü hep derdim 'adaletimi kendim yaratıcam'
hem derslerim iyi gidiyodu hem de hayırlı bi evlattım
bu yüzden babam bir dediğimi iki etmezdi. çok çok çok iyi bi baba oldu bana.
neyse
lisenin en güzel kızıyla çıkıyodum. haftasonları ellerim çimentolu mesaj atardım
babam da takılırdı bana yine mi lan diye. adam gibi adam babam
lisenin son senesi geldi, babamın yanında çalışmayı bıraktım derslere odaklandım tamamen
kız arkadaşımla aynı dersanedeydik
ya o 1. oluyodu ya da ben. hangimiz 1. isek, diğeri 2. oluyodu
ilişkimizi tüm hocalarımız bilirdi kimse bir şey söylemezdi bize, çok severlerdi bizi
koca koca insanlarmışısız gibi alırlardı karşılarına konuşurlardı bizle
sınav günü geldi
girdim iyi bi puanla istanbul hukuk kazandım
şu an 3. sınıftım derslerim gayet iyi
derslerimin yanında sosyal aktivitelere de katıldım, sertifika programlarına da
hep bi araştırma içinde oldum, farkımı belli etmeye çalıştım ve başardım
şu an taksimdeki bir büroda çalışıyorum. büronun önünü görseniz araba fuarı zannedersiniz, öyle zenginler
patronum 'seni asla bırakmam' şeklinde cümleler kurup duruyor.
çünkü azimliyim. çünkü sıçsam duvarı delerim. çünkü hakkını vererek çalışıyorum
kanundaki en ufak ayrıntılara dikkat edip davanın kazanılmasını sağladığım bile oldu
sonucu mu soruyosun? sonuç şu:
koca koca adamların aldığı maaşı beğenmez oldum. ailemden para istediğim çok nadirdir.
mezun olduğumda en az 10.000 TL'lik maaşım hazır.
çalış güzel kardeşim çalış başka yolu yok. isyanla hiç bir yere varamazsın.
aklı başında birisine benziyosun güzelce çalış.
ailem benimle nasıl gurur duyuyosa senin ailen de seninle gurur duysun
emin ol bu onlar için en büyük mutluluktur. hem kendin için hem ailen için çalış