ben allahı böyle buldum

çok çapkın olarak biliniyordum adım da kızlar arasında çıkmıştı. fakat para her şeye kadir be kardeşim. kızları da pek umursamazdım tabi bir zamana kadar. kuzenimin arkadaşı çok hoş gelmişti, birazda hormonsal sorunlarımın üstesinden geleyim derken onuda zütürmeye niyetlenmiştim ama kızla konuşunca o türden bir kişilik olmadığını fark ettim. o'na bakış açım çok değişkti. kendisini alır bir yerlere zütürür veya bir kafede oturur konuşurduk. öyle şehirden uzak yerlere giderdik kimse görmesin ve kızın adı sakız olmasın piyasaya diye hali hazırda pek doğruda anılmyoruz zaten. ygs sınavı çıkmıştı, kız eskisi kadar çalışamıyorum diyordu. ilk senesinde burda kaldı gidemedi. babasının ve ailesinin de baskısı sebebiyle kız çalışmak zorundaydı ben öyle değildim. o benimde okumamı istiyordu ama ben biliyordum ki o bir yerleri kazanacak fakat ben barajı bile geçemeyeceğim. tamam felan dedik özel hocalar tuttuk sırf kız için ders çalışalım felan kardeşim 12 yıl okulu sallamayan özel derse girermi. olmadı dersler felan 3-4 felan derken sıkıldım. hocalar gelirdi çalışmak istemezdim. ailemde bir şey diyemiyordu kaza sebebiyle.

---

sonra kız kendisinin çalışması gerektiğini ve ara vermemizi istedi. pekala dedim. ne kadar muallak olsakta efendiydik kadına karşı. hal böyle olunca dahada battık alkol ve esrara. kızla görüşemiyordum. okuluda bitmişti neredeyse hiç dışarı çıkmıyordu. facebook felan twitter hepsini kapatmış telefonunuda ailesine vermişti. arıyordum kapalıydı. artık sinirden evine gidecektim yani. 3-4 ay böyle devam etti. kuzenini tanıyordum halini hatrını sorardım. kapattı odasına sadece ders çalışıyor diyordu ve hiç bir şeyden etkilenmek istemediğini söyledi. 4 ay sonra kendisi beni aradı. çok düşündüğünü ve dersler sebebiyle bu ilişkiyi yürütemeyeceğini söyledi. çok yalvardım ama olmadı işte. kız sınav açıklandığında doktorluğu tutturdu.

---

katip çelebi üniversitesi. izmire hiç gitmedim ama ömür boyuda asla gitmem. o üniversite sebebiyle izmirden nefret ederim. içkiye vurduk gidiyoruz. hal böyle olunca arkadaşlarımda değişti. çok değişik türden arkadaşlıklar edindim. o onun kankası para ayağına soframa oturuyor içiyorlardı. her gece bir telefonum çalar "haydi kanka gitmiyor muyuz" diyorlardı. böyle yaşamaya devam ederken bir kaç defa daha ecel yokladı kapımı bir insan kaç kere daha ölür deyip geçistirirdim hep. çok büyük kazalar atlattım. bu yanlış gidişatlar sebebiyle ailem endişe ediyordu hep. babam artık böyle boş boş gezmememi okumamı istiyordu hep. ben de kendisine ben hiç ders çalışmadım. hali hazırda sınavla alınan aptal bir eğitim sistemimizin olduğunu asla okuyamayacağımı belirttim. fabrikamızın müdürleriyle felan konuştum hocalarımla felan babamı ikna etmişlerdi okumam konusunda.

---

yakın bir aile dostumuzun çocuğuda benim gibi avanak avanak geziyormuş çocuğu yurt dışına yollama niyetleri vardı. onlarda bu gidişatı sonlandırmak istiyordu onun için yakın ailemizin dostunun oğluyla beni yurt dışına okumaya gönderdiler. ben de hali hazırda eski kızın profilinde gezinmekten sıkılıp nispet yapmak amacıyla yurt dışında bir hatunlar bulur atarım diyordum. bir değişiklik olur hayatım değişir diye los angeles'da bir arkadaşımla beraber okumaya başladık. gideceğimiz üniversite ucla'ydı. ıels ile ortak anlatşmaları oldukları için şartlı kabul süreciyle okula kabul olmuştuk. dil sorununu çözüp sat ve toefl sınavına girmeden okula başlayacaktık.

okulda dünyanın her tarafından insanlar vardı. 6 ayın sonunda dilin pekişmesi için bizi bir ailenin yanına yerleştirdiler. arkadaşım ile olan yakınlığımı bildikleri ve onla türkçe konuşacağımı bildikleri için onu çok uzağa (beverly hills) beni de (monte bello)da ki bir ailenin yanına yerleştirdiler. genellikle insanları hangi dinden olduğuna göre ayırırlar ama bana öyle denk gelmemişti. arkadaşım müslüman bir ailenin yanına düştü ben ise katolik bir ailenin yanına düştüm. bu aile her hafta pazar günü 3 saat kiliseye gider dua eder şarkı söyler ve geri gelirlerdi. hatta bir defasında bana da gelmeyi teklif ettiler bende gittim. katolik iseniz incili baştan okuyamazsınız. hani kur'an gibi hatmetmek yoktur. eden varsada söylemiyordur ve dini sorgulayamazdınız. adam benim hangi dine mensüp olduğumu sordu ben müslümanım ama iyi bir müslümanım dememiştim. zaten işler tam bu safadan değişti.

---

ailenin 3 çocuğu vardı. 1 tanesi ve en büyükleri olan (david) kendi evine çıkmıştı. lenexa'da yaşıyordu. 2 ayda bir aileyi ziyaret ederdi. en küçük kardeşi erkek (richard) ile yakın arkadaşlık kurmuştum 1 tanede ortancı kardeşleri olan (ashley) vardı. ashley ile pek bir yakınlığım yoktu. zaten kendisi türklere ve müslümanlara bakış açısı olan bir kızdı. richard ile yakındım ben baya. arkadaşlarıyla tanıştırırdı beni durmadan onla gezerdik. paramı yerdi ama mantıklı konuşan bir insandı. bir kaç ay geçtikten sonra babası richarddan evde kalması karşılığında para istedi yani kira. şok olmuştum yani yatıp kalkıp ailelerimize dua etsek azdır. burada işler öyle yürüyormuş. bazı aileler bunu çocuğun hayata atılma evresi diye adlandırıyorlar ama ne kadar doğru olup olmadığı tartışılır. richard bir yemek şirketinde işe başladı. para kazanıp kira veriyordu babasına. çok konuştuğumuz için başka bir eve çıkmak istedğini söyledi. aslında benden para yardımı bekliyordu ama ben ıels kuralları sebebiyle buradan ayrılamayacaktım. durumu kendisine izah ettim oda anlayışla karşıladı. bir zaman sonra zaten ailesinden ayrılıp çalışıyor olduğu yemek şirketinde ki bir arkadaşıyla ayrı eve çıktılar. ama biz tabi sonradan konuşmaya devam ediyrduk kendisiyle. ben tam olarak dili kavrayınca okula başladım (business management and administration ek olarak marketing'de alıyordum). ilk günler güzel arkadaşlıklar edindim. okul güzel devam ediyordu fakat richarddan kopamadım. bir zaman sonra kendisinin ateist olduğunu öğrendim ailesine saygısızlık olmaması sebebiyle bunu ailesinden uzun yıllardır sakladığını dile getirdi.

---

ben de kendisinin çok mantıklı olduğunu bildiğim ve hali hazırda din ile ilgili bir bilgim olmadığı için kendisini dinliyordum. bana mantıklı şeyler anlattı. evrim teorisi vb. bir kaç zaman sonra bende araştırmaya başladım. okuldaki derslere giriyordum ama din ile ilgili şeylerede bir nevi merak saldım. hani eğer bir yaratıcı var ise illa ki bunu araştırmalıyım dünyaya sap gelip sap gitmemeliyim düşüncesine kapıldım. sonuçta din hakkında bir bilgim olmalıydı ve bunu savunabilmeliydim. bunu aileme belli etmedim zaten annem ile sık görüşüyorduk sağolsun kardeşim skype'den konuşturuyordu bizi. tam olarak din ile ilgili emin olduktan sonra aileme açıklamayı hedefliyordum. şimdi dini araştırmaya başlayınca richardla olan bağlılığım daha da arttı. o müslümanlık hakkında bir şey bilmiyordu bende hristiyanlık hakkında. bir şey öğrenip getirip kendisine anlatıyordum oda bana fikrini belirtiyordu. bende bundan çok etkileniyordum açıkcası. velhasıl kendimi boşlukta gibi hissetmeye başladım bir nevi ateist gibi oldum ama yani ne kadar richard ve kur'an ile ilgili sıkıntılar okusamda bana bu kadar düzgün bir düzenin bir yaratıcı olmadan yaratılmış olması saçma geliyordu. türk ateist forumlarında ki üyeliklerim de bunu tetikleyici oldu. öyle ki ayetler ile ilgili bir takım sorunlar aramaya çalışır dururdum. şimdi ki ateistleri görünce kendimi görüyor gibiyim. darwinin türlerin kökeni, insanın türeyişi vb bütün kitapları okumaya başladım ve bitirdim, dinden tamamen uzaklaşmaya başladım. ama bir yaratıcının olmadığına halen inanmıyordum.

---

en sonunda allah var ise bana cevap verir dedim. allahım var isen seni arıyorum. beni sensiz bırakma demeye başladım. bu durumum böyle uzadıkça kötü işler yapmaya başladım. kötülükten zevk almak gibi. zaten o aileden ayrılıp yurtlara taşındığım için yalnız yaşadığım için çok değişik düşüncelere kapanıp durdum açıkcası. zaman geçtikçe hayatımda çalıştırmadığım o kafam ile bir şeyler okuma dürtüsüne kapıldım. hani din insanı içine çeker derler gerçekten öyle. evden ayrılmadan richardın babasının islamiyet hakkında söyledikleri durmadan akılma gelip duruyordu. ben de haklı olabilir mi diye düşünüp matta, markos, luka, yuhanna hepsini okumaya başladım. fakat okuduğum bu incillerde hz.isa'yı tanrı ilan ediyormuş gibi bazı ayetler vardı. tanrı isa ise neden öldü diyip durdum açıkcası. peygamler yolu izlenilecek kişiler olmalıydı fakat öyle peygamberler yazıyordu ki adamlar sarhoştu veya zina yapan hırsızlık yapan türdendi. incili açıp okursanız baştan sona fark edeceksiniz ki peygamberler kötülük yapıyor. fakat ben azim ettim okumaya devam ettim bitirmeye en azından. bitirdim ve dedim kesinlikle hristiyanlık olamaz yani çok saçmaydı. sonra sınıfımdaki bir yahudi arkadaşımın bana tannah okumamı arkasındanda talmud okumam gerektiğini belirtti. ben de nerden bulabilirim diye sorunca bende var sana verebilirim dedi pekala dedim.

---

tannah aynı kur'an daki ayetler gibidir talmud'da ise o ayetleri yorumlarlar. yani bir nevi hadis gibi. onlarıda okumaya başladım. ilk başta tannah okumaya başladım. tannah'ı okudukca üstü kapalı bir şekilde yahudilerden başka kimsenin cennete giremeyeceğini anlatmaya çalıştıklarını anladım. bana göre çok saçmaydı. dünyada bu kadar insan var eğer allah bu kadar insanı yarattı ise neden sadece 11 milyon nüfusu olan bir millet giricekti ki. tüm dünyaya hükmetmesi gerekiyordu. sonrasında böyle düşünmeme rağmen sonuna kadar okumaya devam etmeyi düşündüm. o bitince belki talmuddan cevap alırım diye onu okumaya başladım. talmudda ise ayetlerde resmen yahudilik haricinde bir dinin önemi olmadığını. hatta öyle ki diğer dinleri ve peygamberlerini bile yok saydıklarını fark ettim. küçüklüğümden itibaren hitlere bir sevgi besliyordum. hitlerin kavgam kitabını okuyanlar bilir ki hitlerin yahudilerden nefret etme sebebi yahudilerin birbirlerini desteklemeleridir. kitaplarında yahudilerden başka kimseye yardım edilmemesi gerektiğinin mesajı veriliyordu. sonrasında her şeyi red ettim. allah'a inanıp dinlere inanmamaya başladım. eğer allah'ın bir dini var ise mükkemmel olmak zorunda olmalıydı ve bir kitabı var ise hatasız olması ve evrensel nitelikte olmalıydı.

---

üniversite araya girdi ve ben 1 aylığına türkiyeye döndüm. ailemden herkes namaz kılıyor ama ben kılmıyorum. hiç bir zaman o kafamı çalıştırmamıştım. allah bizi buraya göndermişse eğer ona ibadet etmeliydik, aynı kilisede ki şarkılar gibi. o kadar yıl müslüman bir ülkede yaşamıştım ve o kadar kördüm ki hiç bir zaman o namaza dikkat etmemiştim. annem namaz kılarken ellerini kafasının altına koyar (secde)ye varırdı. benim çok hoşuma gitmişti açıkcası. Bir yaratıcı var ise ona ibadet böyle edilmelidir diye düşünmeye başladım. O kadar yıl dışarda yaşayıp müslümanlık ile ilgili en ufak bir şey okumamıştım bu sebeplede dinden uzaklaşmıştım açıkcası. Yurt dışında müslümanlığın nasıl yorumlandığını tahmin bile etmek istemezsiniz. Amerikada müslümanlık ile ilgili kitaplarda müslüman bir insan müslüman olmayan bir insanı öldürebiliyor ve buna sevap kazandırıyor gibi saçma sapan şeyler vardı. ben bunu kur'an da da gördüm. (nisa-89) fakat bu ayetin hadislerle olan açıklamalarını görmemiştim. işte mealcilik bu kadar zararlı bir şey. şu anda piyasada hadislere iman etmeyip sadece meallerle konuşan bir çok ahmak bulmak hiçte zor değil ve bu insanlar bir çok insanın Allah yolundan ayrılmasına sebep oluyor. Kur'andan uzaklaşmamın bir diğer sebebi ise bu gibi bir çok ayetlerdi. Ben buna rağmen pek Kur'an okumaya niyetlenmiyordum sanki beni kur'an dan alı koyan bir şey varmışcasına.

Bu kadar yaşanmışlıktan sonra gel git zamanı çattı ve Amerikaya dönme zamanım geldi. Çok sancılı geçti ama eninde sonunda döndüm. Annemin kıldığı o namaz aklımdan çıkmıyordu bir türlü. Hatta bir gün okumaya niyetlendim Kur'anı annem; Abdestin varmı diye sormuştu bana. Belki her şeyi anlatmalıydım ama anlatamazdım. Yok dedim. O halde alma Kur'anı eline dedi. Bilmiyordum o zamana kadar Kur'an abdestsiz elimize alınmaz. Bilmem dedim abdest almayı annecim bana öğretirmisin dedim. Çok şaşırmıştı ama genede öğretti bana. Aldım abdestimi ve okumaya niyetlendim fakat Kur'an arapçaydı ve meal yoktu içinde. Sonra meal kitabı istedim. Bu zamana kadar hep internetten okudum kur'anı meali latin harfleriyleydi. Arapça olduğunu bilmiyordum. Geri yerine koydum. Annem'e neden Kur'an abdestsiz okunmaz diye sorunca bana bu Allah'ın kitabıdır. Bu bir terbiyedir, onu temiz olmayan ellerle almak uygun bir davranış değildir demişti. Çok hoşuma gitmişti. Bu sebeple Kur'anı baştan sonra kimsenin etkisi olmadan okumaya karar verdim. Evde bulunan kur'an mealini kendimle beraber zütürdüm. Okumaya başladım sonuna kadar okudum ve sorunlarımın haricinde başka sorunlar ortaya çıkmıştı. Örnek olarak nisa-34 kadınları dövün. Kur'an kadınları diri diri toprağa gömen bir kabilenin bu davranışına son vermişti nasıl bunu söyleyebilirdi diye düşündüm.

---

Ses etmedim devam ettim. Sonunda 10-15 tane ayet beni Kur'an'a inanmamaya zorluyor ben ise bir arayış olduğunu düşündüm. Kur'anın otobiyografisi yani çıkış öyküsü vb. Hepsini okumaya başladım. O zamana kadar hiç aklıma gelmemişti Kur'an ile ilgili sohbetler videolar. işte bir gün bir videoya tıkladım internette sörf yaparken. O hoca diyordu ki "Kur'anı hadissiz okuyamazsınız" ben hadisin ne olduğunu bilmiyordum. Meğerse Hz.muhafazid (S.A.V) sözleriymiş. Sonra o hoca devam etti verdiği vaaza. Sanki sorularıma cevap verir niteliğinde. Sonrasında videolarını neredeyse hepsini izledim. Her bir videosunda bir sorunuma cevap veriyordu o hadisler. Eninde sonunda gönlümü müslümanlığa kaptırmıştım. Müslüman bir ailede doğdum ama müslümanlığa o kadar uzaktım. O gece hiç durmadan ağladım! O büyük Allah benim bütün dinleri araştırmamı ve kitaplarını okumamı istedi. Çünkü yanlışlıkları göstermek istiyordu bana. Başımdan o kadar şey geçti ve sonunda nihayete ulaşmıştım. Şu anda her gece dua ediyorum o Allah'a.

---

Her insan kendisi gibi eş bulur deniliyor. Yani sizin için bir kadın hayırlı değil ise Allah size onu nasip etmez. O doktor olan kız var ya. Ben onun için hayırsızım olum diyordum. O kadar iyi bir müslümandı ki Allah inancı o kadar vardı ki onda. Ben onun için hayırlı değildim bu sebeple olmadı diyordum. Şimdi o kız önce Deist sonra da Ateist oldu. Ben önce Ateist sonra Deist en sonunda da Müslüman oldum. Anladım ki o benim için hayırlı değilmiş.

---

17sinde bir trafik kazası sebebiyle bitkisel anlamda öldüm. Hayat ile aramda nefes almamı sağlayan bir kablo vardı sadece. Öyle ki Babamın telefonda "Fişini çekin" söyleminin hemen ardından döndüm tekrar hayata. 18sinde cebimde param, elimde içki, ağzımda esrar, hep yanlış sokaklarda gezerdim ben. Öyle ki her şeyi bildiğini sanan ve bunun farkına varamayacak kadar cahil bir gençten ötesi yoktu. 20sinde bir kaç defa daha ecel yokladı kapımı bir insan kaç kere daha ölür deyip geçistirirdim hep.19unda yanlış gidişat sebebiyle yanlış arkadaşlıklar edindim. Öyle arkadaşlıklar ki Rabbimi inkar edecek hale geldim. Var isen bana doğru bildiğin yolu nasip et dedim. 21inde Allah'ı buldum. O hep ordaydı fakat ben bilemeyecek kadar kördüm. 22sinde üniversite hayatıma son verip 10bin kilometre uzaklıkta ki yerden ana vatanıma dönerek Rabbimin ilmini öğrenmeye yöneldim bir medreseye yazılarak. Şimdi bana sorun. Dünyada ki bir an neye yarar Rabbimi tanıyamıyorsam? Bu kadar dönemeçli bir hayattan çıkardığım varsa bir ders, oda Allah'ın adının geçmediği her saniyenin boş olduğudur. Her şey Allah rızası için olmalı, onu bulmayı istemek bile.

Buda o vaazı veren hocanın hakkımda ki söylemleridir: 29:00 dakikadan 31:00'inci dakikaya kadar dinleyin.
https://www.youtube.com/watch?v=d_Q8P9gD4Es

Buda şimdi ki halim: http://www.imgim.com/image/xydzmk.png/

inanmayanlar için tüm fotoğraflarımı hatta Facebook adresimi hatta webcam dahi açabilirim.
Buda benim hikayemdir. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Buradan ateist arkadaşlara sesleniyorum, siz benim geçmişte ki halimsiniz.
Size bunları bir ateist anlatıyor, hemde en okkalısından!