ben çerez tabağındaki küçük beyaz

leblebiyim. ben ezilenlerin sesiyim. merhaba beyler.
noldu, bi yılbaşı daha geçti. meyveler, pastalar, içecekler filan derken kendinizi yine çerez tabağının önünde buldunuz.
önce kaju fıstıklarını yediniz di mi ? aristokrat huur çocukları.
sonra antep fıstığı denen kaltağı yediniz.
sonra soslu fıstık, çekirdek, leblebi derkeen tabağın sonunda yine ben ve bir kaç tuz tanesi kaldı. olum kimse beni yemiyor lan. tüm zütler tabaktaki bademleri çaktırmadan seçip, seçip yedi. bana gelince ouff bnm dişlerim dokulyoo, çk sert yiyemyrm bn onu yha dediniz. adalet mi lan bu?
neyse, yılbaşı sabahı mutfakta tek başına boynu bükük duran beyaz leblebiyi görürseniz o benim. aslında siz de bensiniz. hepimiz küçük sert beyaz leblebiyiz, kimsenin istemediği, en yakın arkadaşı ağzı kapalı antep fıstığı olan, ezik tipleriz. ezilenlere selam olsun.

yazını okuduktan sonra dün geceden kalma tabakta tek kalan bayatlamış beyaz leblebiyi yedim 2 dişim kırıldı şu an dişçi koltuğundan yazıyorum amk :(

yazar dediğin bile olu bile olu bile olu

Fuck kub kurup birbirimizi gibelim

ağzı kapalı antep fıstığına da güldüm ayrıca.

ben severim la beyaz leblebiyi.

1 kg beyaz leblebi aldım yiyorum

ağladım bin

duygulandırdın lan

acılı leblebi olsaydın yerdik panpa