---DEVAMI---

3 ay sonunda bütün ilgililerin huzurunda mutfağın mühürleri söküldüğü zaman Bender ve German'ın haklı olduğu anlaşıldı. Çünkü bu 3 ay zarfında mutfaktaki resimler hem çoğalmış hem de sanki daha netleşmişlerdi. En şaşırtıcısı ise mutfağın mührü sökülüp odaya girildiği anda yeni mutfaktan bir feryat gelmiş ve oraya koşanlar, evin hanımı María'nın şaşkınlık içinde yeni mutfağın sağ taraftaki boş duvarını işaret ettiği yere baktıklarında orada da üç insan yüzü resmi gördüler. Sanki birisi onlarla alay edip "Bana bir şey yapamazsınız!" der gibiydi. Bu yeni görüntü, şimdiye kadar oluşan resimlerin en net ve güzeliydi. “Bir çay fincanı içinde görülen bir bayan yüzü”ydü beliren resim ve ona “Taştaki Leydi” adını verdiler.

Resmin birisi duvardan sökülüp inceleme için Valencia'daki laboratuara gönderilince anında onun aynı yerine aynı resminin bir yenisi beliriyor ve incelemeye giden resim geri gelip yerine konacağı zaman ise onun kopyası yok oluyordu.

Bütün bu araştırmaların fotoğrafları, Kodak teknik resimler laboratuarı tarafından gayet titiz bir şekilde çekiliyor ve arşivleniyordu. Bu arşiv ve çalışmalar, Friburg Üniversitesi Paranormal Pgiboloji Fakültesinden idare ediliyordu.

Araştırmalar sürerken, insan yüzü resimleri arasında sadece kol, el, boyun fotoğrafları da belirmeye başlamıştı. Onlar da fotoğraflandılar. Bu arada yeni bir olay, Pereira'ların evindeki araştırmaları yeni bir safhaya soktu. Bender'in ifadesine göre mutfakta eğilmiş resmin bir tanesini incelerken birden resmin yüz ifadesinde bir değişiklik olmuş ve sanki baktığı resimdeki insan yüzü kendisine muzip bir tebessüm etmiş gibi bir ifadeye bürünmüş, aynı anda da arkasından bir elin onu ensesinden dürttüğünü hissetmişti. Bu kısa zaman zarfında arka arkaya dört kere olmuş, arkasına dönen Bender, birden bir gölgenin sanki ortadan kaybolduğunu hissetmişti.

Çok şaşıran ve etkilenen Bender, olayı Profesör German'a anlattı ve birlikte araştırmaları daha da genişleterek devam kararı aldılar. Bunun üzerine evin bütünü üzerinde radyoaktivite-organik ve sentetik bileşkenler-x ışınları-ses izleme ve diyagram deneyleri-morötesi ve kızıl ötesi ışınlar altında resim çekimleri ve araştırmaları gibi muhtelif şekil ve cins her türlü gerekli inceleme yapılmaya başlandı.

Duvarlardaki sıva ve çimentolar incelendi ve hiçbir kimyevi boya maddesi resimlerde bulunamadı. Sonuç olarak bütün bu testler, sonunda ortaya bu fenomenleri açıklayabilecek bir bulgu görülmedi. Özellikle resimlerin üzerinde belirdiği duvarlarda ve resimlerin kendinde hiçbir boya maddesi bulunmaması ve resimlerin sanki bir projeksiyon makinesi tarafından verilmiş gibi hiçbir iz bırakmadan kaybolması, tekrar meydana gelmesi ve şekil değiştirmesine bir cevap bulunamadı.

Araştırma ekibi, ancak şuna emin olmuştur ki bu olaylarda hiçbir hile ve aldatmaca olmamaktadır. Bu olay, yüzyılın parapgibolojik olayıdır.

Bir ay kadar sonra Perira'ların evindeki olaylar daha da karışık bir hale geldi. Çünkü resimlere ilave olarak bu kere de çeşitli insan sesleri de duyulmaya başlanmış ve bunlar, Prof. Bender tarafından da kayda alınmış ve bazılarında karşılıklı soru-cevap gibi konuşmalar olmuştur. Evde geçen bir diyalog örneği:

“Önüne gelen erkekle gidiyor”

“Burada başladı”

“Dikkat German mutfak zeminindeki sıvayı kazıyor”

“Daha derine gömmeye devam ediyorum”

Yukarıdaki kaydın laboratuarda yapılan çözümünde en sonda bir sesin daha olduğu fark edilmiş. Konuşan varlıklardan biri ötekine şöyle diyordu:

“María beni kurtar, burayı terk etmek istiyorum”

Bazı bilim insanlarıi bu olayların evin hanımı María'nın etrafa yaydığı pigitakinetik enerji neticesinde meydana geldiğini, bazıları ise daha önce orada bulunan mezarlıktaki kişilerin öteki alemdeki ruhlarının bir tezahürü ve isyanı olduğunu düşünüyorlar.

María'nın kocası Miguel, “Pava” resminin bulunduğu odada ölmüş. O ölürken, duvardaki insanın yüzünde bir gülümseme ifadesi varmış. Ölümünden 2 ay sonra Miguel'in resmi odanın duvarında gözükmeye başlamış. Bu, bütün orada bulunanlar tarafından tespit edilmiş ve halen de orada bulunmaktaymış.

María, 85 yaşında kalbinden rahatsız bir şekilde yaşarken 3 Şubat 2004'te sabaha karşı ölmüş. Son günlerini hastane odasında geçirmiş; fakat ölmeden bir gün önce çok ısrar etmesinden dolayı evine getirilip yatırılmış. Ertesi gün de yatağında ölü bulunmuş.

Herkes, resimlerin onun ölümüyle kaybolacağını tahmin ediyordu. María'nın ölümünden bir ay sonra ispanya Parapgibolojik Araştırma Merkezi, evde geniş bir araştırma yaptı ve resimlerin gayet net bir şekilde aynı yerde durduklarını ve yeni ilaveler de geldiğini gördü ve tutanak tuttular.

2005'in Temmuz ayında yapılan bir kontrolde alt kattaki yan odada kocasının resminin biraz ilerisinde María'nın da yüz resminin belirdiği tespit edildi. Aynı yılın sonunda, ev, Bélmez belediyesi tarafından satışa çıkarıldı. Halen bir alıcı bekliyor. Bir çok bilim insanının araştırmalarına rağmen evdeki olayların sırrı halen çözülememiştir.