belkide beyler

anasının amı 18 ay önce açtığım başlığa denk geldim duygulandım mk

gsdfsdfsfsadsdasdasd

fsgsdfsdfsfsadsdasdasd

fsgsdfsdfsfsadsdasdasd

fsgsdfsdfsfsadsdasdasd

Ağlamıyorum, gözümde biriken yılların yorgunlukları intihar ediyor sadece birer birer. Meğer ne çok yorulmuşum, bitmek tükenmek bilmedi. Garip bir evrende yaşıyorum. Teninden topraklar, nefesinden rüzgarlar, gözlerinden yıldızlar falan. Kaç kez atlamaya kalktıysam gözlerinden, tenine düşüp toprağı acıtmaktan korktum. Sen acırsın, ben kanarım. Ben senden vazgeçersem kıyametin kopacağını bilmiyorlar. Hala salak salak tahminler yürütüyorlar. Onun dışında da fazla birşey yok işte. Ben de iyiym.

Kuşlar yine yüzüyor, balıklar yine uçuyor, ceylanlar aslanları avlıyor, ben seni unutuyorum, develer hendek atılıyor vesaire vesaire...

giblemeyin mk gidin 7/24 ossbir çekip ferre izleyin.. sonra gibertmelere falan katılın.. karı kız muhabbetinin belini kırın.. arada mevzusu olanlara akıl verin.. sonra zengin binler evini arabasını parasını pc yada her ne gibimi varsa resim yüklesin paylaşsın onlara sahip olabilmek için zütünüzü gözden çıkarın ama şurada yazılan 3-5 satıra özet geç bin.! yazın sonra giblemeyin mk.
önceden harbi böyle değildi mk bu sözlük son bi kaç günüm.. sonra bırakcağım sözlüğü... yazdıklarımı bi başlıkta toplayıp kendi arşivime kopyalayacağım sonrada elveda.. neyse siz gidin ossbir çekin..

mumu yakmak için çaktığım o çakmaktan yayılan
benzin kokusu hala odamda.
ama o ne ki,
burnumda kalan mis kokunun yanında..

seni sevdiğim kadar ibadet etseydim,
cennetti yerimi garantilemiş olacaktım.
ama sanırım ben cennete,
bu dünyada kısa yoldan ulaşmaya çalıştım.

mum ateşinden yakılan bir sigara...

içimde dinmeyen bir bekleme salonu yalnızlığı şimdi..

bazen düşünüyorum da,
dünyanın yaratılış amacı senmişsin de,
geriye kalan her şey etrafına yerleştirilmiş gibi.
gidişin, afaroz edilmişlik hissi.

biz bunun için buraya gönderildik,
gelmezsen ikimiz de bu gezegenden kovulacağız sevgilim!

sen aklımdayken gördüğüm tek 'son'
sayfa sonu benim.

yeni bir sigara ve odadaki benzin kokusu tazelendi..
seninkini sorma, o zaten hiç geçmedi..

sen her gidişinde,
kalbime işini zevkle yapan kötü kalpli haciz memurları geliyor ve,
kahkahalarla bir parçasını alıp gidiyorlar sanki..

biraz da ayazda tren istasyonu soğukluğu gibi..

sen hiç doya doya ısınamadığım güneşimsin..
ve bilmesen de hayalimde her gün'eşimsin..

- ki aşk
birlikte kurduğumuz hayalleri başkasıyla yaşatacaksa,
sarıldığımız her insanda birbirimizi anımsatacaksa,
tövbeler bozdurup, içimizi kanatacaksa,
yıllar sonra bir gün kolumuzda başka insanlar varken karşılaştığımızda yüzümüzü eğip geçişmek zorunda bırakacasa,

istemiyorum öyle aşkın en güzel halini..

seninle bir 'gelecek' düşlerken,
'gelecek' diye beklemeye mahkum olmak şimdi..

ve bilmeni isterim ki;
şayet gelmeyeceksen,
yıllar sonra bir gün hala sana şiirler yazarken duracak bu adamın kalbi..

'birlikte cümleler kurak diyordu yarım bir türkçeyle,
şimdi tüm cümleler kurak yokluğunun ikliminde.'

kafamın içinde beynimin duvarlarına duvarlarına vuran
kanlı oyunlar oynanan ve bu oyunlardan zevk alınan
acıyla dolu çocuk parkı sesleri..

o acının sebebi,
hiç doğmayacak çocuklarımızı oraya gömmemdir belki.

şimdi sen sonumuz yok diyorsun ya,
evet bizim bir sonumuz yok sevgilim.
ama işte aynı cennette olduğu gibi..

lan biniz ipneyiz ama kültüründe dıbına koyarız şiirinde şairliğinde içimizden gelenleri öyle bi dökeriz ki ekşiciler önümüzde diz çöker bakmayın ipneliğe vuruyoruz sadece şuku bin

belki babamın istediği gibi uslu bir evlat olamadım hiç,
ya da senin istediğin gibi sessiz bir sevgili.
ilerde çocuklarımın istediği gibi bir baba da olamayacağım belki
tanrının istediği gibi bir kul da hiç değilim belli ki..

ama ben tanrımı çok sevdim, hep şükrettim.
babamı da çok sevdim, hiç karşılık beklemedim.
eminim ki çocuklarımı da çok seveceğim.
ama en çok seni sevdim,
ve bir tek senden karşılık bekledim..

ama şimdi, soğuk bir tren istasyonunda
evine ekmek zütürmek için akşama kadar tartı tutan
zayıf, küçük bir çocuğa bırakıyorum
tüm umut ve beklentilerimi.
sen beni hiç ısıtamadın ki,
belki bir parça umut ısıtır onun minicik ellerini..

yalnızca bunlar da değil..

babamı da ona bıraktım.
tanrının bana vereceği tüm nimetlerimi de.
hatta inanır mısın?
sıcacık yuvamı da ona bıraktım.
bir seni bırakamadım.
bilirsin bebeğim, herkesten kıskanırım.

bıraktığın parçalarla demirden bir duvar örüyorum kalbime şimdi.
oysa benim tüm kapılarım sana hep açıktı,
her günüm kadir gecesi misali..

belki günler seni göreceğim günün telaşıyla geçmeyecek,
benimle hayalini kurduğun şeyleri başkalarıyla yaşadıkça kahrolacaksın belki
belki çocuklarımıza düşündüğümüz isimleri taşıyan insanları vahşice katledeceğim,
kahkahalar atarak yapacağım bunu velev ki.
sen ise çok başka masallarda yine prenseslere öyküneceksin belki..

kim bilir,
adımı bile unutursun belki..

(bkz: burası benim lan gibtirin gidin/#117729013)