1. 7.
    0
    reserved
    ···
  2. 6.
    0
    @5 şuku
    ···
  3. 5.
    +1
    belki de bu şiir hayatınızı biraz değiştirir.

    Yürü bre ehli deve enddıbını göreyim.
    Sensiz geçen gecelerin ecdadını gibeyim.
    Mecnun gibi top muyum bir am için öleyim.
    Leylayı da gibeyim mecnunu da gibeyim.

    Bana yar olmayan karının izzetini itibarini gibeyim.
    Yansın karıların alayı su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim.

    Düşmüşüz bir huurnun belasina,
    Koymadik diye taaa dıbının ortasina.
    Kader böyle yazmış hatırasına,
    Ben böyle hatiranin hikayesini gibeyim.

    Kerem dagları deler bir amcık uğruna,
    Aslı gitsin de, ona buna vurdura.
    Bir kari için değer mi hiç bütün bunlara,
    Her taraf amcık dolu mala iyi vurana.

    Fuzuli am pesine düştün gurbete.
    Am serindir, am derindir, şifa verir Millete.
    Ye kebabı, iç şarabı, vur karpuz züte.
    Bu gidişle, yarrrağımı gidersin cennete.
    ···
  4. 4.
    0
    oha cidden güzeldi lan
    ···
  5. 3.
    0
    güzel şiir okuyun derim
    ···
  6. 2.
    0
    muallakmisin oğlum ne şiiri
    ···
  7. 1.
    +1
    Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
    ikincisinde, daha çok hata yapardım.
    Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
    Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
    Çok az şeyi
    Ciddiyetle yapardım.
    Temizlik sorun bile olmazdı asla.
    Daha çok riske girerdim.
    Seyahat ederdim daha fazla.
    Daha çok güneş doğuşu izler,
    Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
    Görmediğim bir çok yere giderdim.
    Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
    Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
    Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
    Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
    Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
    Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
    Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
    Gitmeyen insanlardandım ben.
    Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
    Eğer yeniden başlayabilseydim,
    ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
    Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
    Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
    Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
    Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
    ÖLÜYORUM...

    Jorge Luis BORGES
    ···