Hatta uzun zamandır bekliyor. Her yerde bekliyor birşeyi. Neyi beklediğini bilmiyor, ama hissediyor birini beklediğini. Ona herşeyi unutturacak birini bekliyor. Ona herşeyi anlatacak birini bekliyor. Ona anlattığı her düşüncesinin aklından silinip gideceğine inanıyor. Çünkü aklındakiler yavaş yavaş beynini kemiriyor. Çünkü bir süre sonra beynini saran düşüncelerin ona konuşmayı bile unutturacağını biliyor. Ama beklenen hiçbir zaman gelmiyor çünkü uzaklar diye bir yer var ve herkes orada.

çüklü olsam ölene kadar umudunu yitirmeyenlerin ilk umudunu sonra zütünü giberdim