bekaretini 15 yaşında yitiren istanbul kızı

yaygın olarak iki tip lisede rastlanan bir tür kızdır. ikisine de yol açan pgibolojik sebepler ergen kız pgibolojisinin aynı kaynaklarından beslenseler de detayda farklar vardır. ilki varoşların meslek liselerinde, ikincisi yabancı dil ağırlıklı eğitim veren özel liselerde bulunur. ilk tip kızdan pek tanımadım ama hikâyelerini çok dinledim; ikincisinden ise çok tanıdım ve bu sebeple örneğimi ikinci tip lisede okuyan kız üzerinden yürütmem daha sağlıklı olacak.

15 yaş bilhassa kızlar için riskli bir yaştır, bir takım yönelimler 15 yaşında gri tonlardan kurtulup siyah ve beyaz renklere bürünürler. bizim 15 yaşımızdaki kızımız da yönelimlerinin oluşmaya başladığı bu kritik süreçtedir, yabancı dil ağırlıklı eğitim veren özel liselerde iki tip temel yönelim vardır; pop ve r&b tarzı müzikler dinleyip pahalı giyinmeyi seven ve daha çok dünyevi meselelere kafa yoran ve tiki tabir edilen kızlar ile rock ve metal tarzı müzikler dinleyip felsefi ve sanatsal meseleler üzerine kafa yoran yahut yorduklarını sanan ve umumiyetle "alter" olarak tanınan kişiler. bizim kızımız muhtemelen parçalanmış bir ailede büyümüş ve yanlış bir serbesti anlayışı içerisinde yetiştirilmiş yahut umursamaz aile sebebiyle bu serbestiye gayriihtiyari kavuşmuştur, bir an evvel olgunlaşma hevesi içerisindedir ve tikilerin uğraştığı şeyler ona çok boş gelir. (bkz: 15 yaşında hayatı anladığını sanan gerizekalılar) kendi gibi düşünen arkadaşlarıyla bir grup oluştururlar, metal ve rock müzik onların hayatlarının önemli bir parçasıdır fakat yaş sınırı sebebiyle konser ve sair sosyal ortamlara girememeleri sıkıntı yaratmaktadır. bir dip not olarak belirtmeliyim ki çoğu genç kız uyuşturucuyla da bu dönemde tanışır. birgün içlerinden biri hasbel kader girdikleri bir barda, 20'li yaşlarında bir üniversite talebesinin dikkatini çeker, üniversiteli genç erkek kızın yaşının 15 olduğunu öğrense de peşini bırakmaz çünkü onun lügatında utanma diye bir kavram yoktur. kız ise kendisinden büyük ve kendisini anlıyormuş gibi gözüken, ortak zevkleri olan ve bir de cover grubunda gitar çalan bu gençte hem yoksun büyüdüğü baba sevgisini görür, hem de kendisini onun yanında daha olgun hisseder. fakat 20'li yaşlarında bir erkeğin bazı ihtiyaçları vardır ve bu ihtiyaçlar karşılanmazsa onu yitirmesi işten bile değildir, birkaç defa reddettikten sonra bu gerçekle yüzleşir ve onu elinden kaçırmamak için henüz 15 yaşındayken soluğu kendisinden 7-8 yaş büyük bu adamın koynunda alır. bekaretini üniversitede yitiren taşralı kızın pişmanlığını bu kız yaşamaz, çünkü bir erkekle birlikte olduğu için o kendisini iyice olgunlaşmış hisseder, erkeğini kendisine bağladığı düşüncesi de cabasıdır. henüz 15 yaşındaki bu kız için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır fakat sevgilisi için kendisi hiçbir şey ifade etmemektedir; sevgilsi, onu yokluk zamanı çıtır çıtır giden bir bıldırcın olarak görmektedir, kendi yaşlarında ve kendi çevresinden birini bulduğunda 15 yaşındaki bu kızcağızı kırmadan terk eder, 15'lik de pek ses çıkarmaz, ilişkilerini "olgunlukla" bitirdiğini düşünür.