bedensiz varlıklar ve insanların savaşı bu

beyler bir sayfa kadar hikaye yazdım akşam 9 gibi seri şekilde yayınlıycam kimler okuyor ?

ne kadar çok kişi reserve alırsa akşam o kadar uzun atıcam beyler hikayenin devamı çok iyi emin olun pişman olmayacaksınız

geldim beyler sabah yazmıştım şimdi yollamaya başlıyorum

ve seyit birde ceplerinize bakın elinize gelen duaları alın ve okuyun dedi başka çaremiz yoktu şöyle bir plan yaptım duayı okuyunca diğer boyuta geçicektik seyitte gelecekti muhtemelen emreyi seyitin üstüne salıcaktım emre, seyiti diğer boyutta öldürünce doğal olarak gerçek dünyada da ölecekti bizde hapis riski olmadan seyitten kurtulacaktık duaları okuduk seyit te okudu yine ışıklar gitti yer sallandı yine siyah adamların mekanındaydık uzaktan sab yaklaşık elli altmış kişilik ordusuyla üstümüze doğru geliyordu, seyit gülmeye başladı ahaha bittiniz siz diye saçmalıyordu, emre yanımda ben tek dalarım diye saçmalıyordu, herkes saçmalıyordu amk
seyit:betüle sahip olmak için seni tamamen dünyadan silmem gerekirdi bunu dünyada yapsam yakalanır hapsi boylardım ama şimdi bunu sab yapıcak ruhunuzu öldürecek ve bedeninize dönemeyeceksiniz, derken bizim arkamızdan da bir ordu geliyordu bu orduda yaklaşık 50,60 kişilikti ve önde mehmet dede vardı.
mehmet dede bize yaklaştı ben mehmet dedeye doğru koştum "ne oluyor" dedim.
mehmet dede şöyle dedi

"seni seyitin yanına tek gönderecek kadar salak değilim merak etme seyit bize en büyük iyiliği yaptı aslında sab ı elimize düşürdük seyitin böyle bir salaklık yapacağını biliyordum senide yem olarak kullandım kusura bakma evlat dedi, ve bizim önümüzden ordusuyla geçti.
emrede ne gib oluyor lan burada diye küfür etmeye devam ediyordu işte otuz yıllık hesaplaşma burada noktalancaktı iki büyük üstad karşı karşıyaydı. seyit ben ve emre şaşkınlıkla izlemeye başladık. mehmet dede ve sab önden yürüdü bir birleriyle belki aralarında bir kaç adım kalmıştı. mehmet dede şöyle konuştu " 1- senin eşin sandığın kadını torre öldürmedi hepsi çok güvendiğin adamın(seyiti demek istiyordu)iftirasıydı 2- o senin eşin değil benim eşimdi o bir insandı ve onu ben öldürdüm dedi. sab çok sinirlenmişti arkasında ki siyah adamlara emir verdi biz anlamadık ne demek istediğini. mehmet dede de arkasında ki adamlara emir verdi ortada büyük bir kavga çıktı.
mehmet dede ile sab konuşuyorlardı ne konuştuklarını artık duyamıyorduk.

yarım saat geçtikten sonra savaştan pek bir ordu kalmadı sab ile mehmet dede karşı karşıya hala bir birlerine öfkeyle bakıyordu. derken mehmet dede yabancı bir dilde bağırdı ve uzaktan bir ordu daha hızla geliyordu ve bütün ordu sabın üstüne çullandı
sab üstüne çullanan herkesi dövüyordu fakat arada küçük darbeler alıyordu sab darbe ala ala iyice yıprandı ve zar zor ayaga kalktı . mehmet dedenin bütün ordusunu dağıtmıştı ve mehmet dedenin üstüne doğru yürümeye başladı. mehmet dede şöyle dedi "nasıl olur ? senin ölmen gerekiyordu nasıl ?" sab mehmet dedenin boynundan tuttu derken ben koşucaktım yardıma ama uzaktaydık. mehmet dedenin bir planı daha vardır diye kendimi rahatlatmaya çalışıyordum. seyitte pis pis gülüyordu fakat emre yanımızda yoktu derken emre elinde hançerle sabın arkasından çıktı ve sabın boynunu kesti. sab bir darbeye daha dayanamadı yere yıkıldı fakat yıkılırken son bir kez o sinirle emrenin kalbine doğru vurdu emrede çok dayanamadı bir iki saniye sonra o darbe ile yere yıkıldı. ve sonra emre yok oldu sanırım gerçek dünyaya dönmüştü yada ölmüşmüydü hemen ceplerimizde ki duaları okuduk dünyaya döndük. ilk yaptıgım iş emrenin nabzına bakmaktı atıyor mu atmıyor mu anlamadım hemen en yakın hastaneye doğru emreyi kucağıma aldım evden çıktım derken buna seyit nasıl izin verdi ?

diye düşündüm niye karşı çıkmadı derken anladım betül, betül seyitte kaldı emreyi hastaneye yatırdım polis ifademi aldı kalp krizi geçirmiş ama bedenin dede pence izlerine benzer izler varmış ne olduğunu anlayamamışlar. uydurdum birşeyler polise hastane koridorlarında emrenin uyanmasını bekledim bir tane kadın yaklaştı emre *** yakınımısınız fılan dedi kardeşiyim dedim görüşün ama konuşturmayın çok yorulmuş dinlensin dedi. odaya girdim emrenin gözleri açıktı ağzını oynatıyordu ne dediğini anlamak için kulağımı emrenin agzına yaklaştırdım dinledim. emrenin ağzından şu kelimeler döküldü "dıbına koyacam onun" ben gülmeye başladım koydun lan zaten dedim ben değil otuz yıldır intikam için bekleyen mehmet dede değil sen koydun dıbına sabın. sen koydun dedim. emre bunu duyunca çok sevindi pis pis gülücekti anladım ama gülemiyordu muallak :D. aklıma mehmet dede geldi onunla görüşmem lazımdı derken zaten mehmet dede beni aradı. bir kafe ismi verdi gel "yalnız" görüşelim diyordu. bende emreyle vedalaştım hemen kafeye gittim gittiğimde mehmet dede yalnız başına manzarayı seyrediyor çayını yudumluyordu yavaş adımlarla masasına yaklaştım ve mehmet dedenin karşısına oturdum
ben:eee şimdi ne olacak ?

mehmet dede:şimdi evladım sab daha tehlikeli, sab artık bir ölü bir ruh cin değil artık o. kaybedicek bir ordusu yok artık kaybedecek bir sevdiği yok sab gibi cinler korkuyla beslenir sizi küçük oyunlarla korkutmaya çalışacak sizi ne kadar korkudabilirse dünyada o kadar uzun kalır korkutamaz sa 2-3 güne cehennemi boylar sabın sadece 3-4 cini ve bir tane insanlardan askeri kaldı asıl tehlikeli olan o insan sabın bir emriyle evlat o insan benim evlatlarımı öldüren ve geride hiç bir iz bırakmayan adını bile yıllarca öğrenemediğim biri diye devam etti mehmet dede, eminim sab şu cehenneme gitmeden önceki son günlerinde o insan ile görüşüyordur ( o insanın ismini bilmiyoruz ben onu hikayede pgibopat olarak isimlendiricem) mehmet dede son olarak şunları dedi sevdiklerine sahip çık sab pgibopatı üstümüze salıcak onu dualarla öldüremeyiz çünkü insan onu ancak silahlarla öldürebiliriz ve bunu yapabilecek tek insan dedi, ve eliyle arkasını gösterdi ayakkabı sesinden anlamıştı galiba birinin geldiğini , işte pgibopatı durdurabilecek tek adam bu adam dedi ben adamın yüzüne baktım sevimli birşeydi amk. mehmet dede taarruz gel otur yanımıza dedi. taaruz tamam diyip oturdu

beyler kaç kişiyiz ?

beyler yaklaşık 1 sayfalık kısımı hızlı hızlı yayınladım okuduğunuzda söyleyin ona göre devam edelim

beyler bu kadarmıyız

tamam beyler bizim tayfa toplandıysa yazmaya başlıyorum

masada üç kişi olmuştuk ben taaruz ve mehmet dede.
mehmet dede olaya açıklık getiriyim dedi. ve benim yüzüme baktı bak torre sen benim dört cinimi öldürebildin ve emrenin hayatını kurtardın sen sabın daha geri kalan dört cininide öldüreceksin. taarruz ise piskopatı öldürecek, nereye gidersen taarruz yanında olacak ve pgibopatın nasıl biri olduğunu sana tarif edecek.

mehmet dede sözlerine şöyle devam etti seyitten zaten şüpheleniyorduk seyiti de emre iyileşince indirecek derken kafamda şimşekler çattı içimden lan betül dedim betül seyitte kaldı. mehmet dedeye döndüm betülü biran önce geri almamız lazım dedim ve telefonum çaldı

arayan seyitti mehmet dedeye gösterdim arayanı mehmet dede aç konuş dedi. açtım , seyit şöyle dedi "betülümü istiyorsun öyleyse benim evime gel ve betülü al bizden" bunun bir oyun olduğunu anlamıştım. telefonu kapatınca seyitin dediklerini mehmet dedeye paylaştım hazır taarruz burdayken onunla gidin o varken birşey yapamazlar bende evime gidicem plan yapıcam zaten dedi

taarruzla mehmet dedenin arabasına bindik arabayı ben kullanıyordum, taarruza ısınmak için olayları anlattım herşeyi anlattım hangi takımı tutuyorsun siyasi görüşün ne diye sorular sordum herşeye "yok" diye cevap verdi bende kelimeyi yeni mi öğrendin ? dedim amk. her zaman yanımda küfür eden muhabbeti iyi olan emreyi özlüyordum seyitin evine yaklaştık dedim şu aşağıdaki ev. taarruz "dur" dedi evin etrafına bakalım plan yapmadan girmeyelim dedi

@197 ulan bugün bir sayfa kadar hikaye paylaştım uzun uzun bir günde daha ne kadar yazıcam yazıyorum işte

kuş bakışı bakıyorduk eve temiz görünüyordu. taarruz cebinden dürbünü çıkardı öyle baktı. tamam aşağı inebiliriz dedi taarruzla evin önüne geldik taarruzun arkasında silah var. adam her türlü temkinli zaten böyle dikkatli olmasa çoktan ölmüştü. ben kapıya tıklamak için elimi kapıya vurduğumda kapı kendiliğinden açıldı. taarruz sen dur ben içeriyi kolaçan edeyim dedi girdi ve çıkmasıyla bir oldu

hobileri arasında adam öldürmek olan bir insandı taarruz duygusuz bir binti mehmet dedeye borçları ve pgibopata karşı intikamı olmasa bizede yardım etmezdi neyse ben kapının önünde bekliyorum taarruz evden çıktı yüzüme baktı bildiğiniz bu duygusuz bin olan taarruz gözleri doluydu elini omuzuma attı istersen içeri geçebilirsin temiz dedi.

içeri geçtim salona girdim soluk duvarlar kırmızıya boyanmış. betülün sütyeni başka bir yerde çorabı başka bir yerde kanlar içindeydi istem dışı dizlerimin üstüne düştüm ve dolmuş olan gözlerimle betüle bakıyordum