bedensiz varlıklar ve insanların savaşı bu

rezerved

edit: efsane olmuş

• reklam alınır*

şimdi yazmaya başlıyorum okuyan olursa devam ederim beyler çok yorgunum

korgulanmıştır ne lan yeni mi çıktı

onu bırak da sizin bedene kim giriyor

rezerved

reserved alanları şukuluyorum başlığı kaybetmezler

yaz panpa yaz

Reserved ilginç bi konu hadi bakalım

bizim bedene cok sukur kimse girmiyor

istanbul da üniversite okuyordum on beş yaşımda ailemi kaybetmiş kimsesiz kalmış derken altmış beş yaşlarında ismi mehmet olan bir adam bana sahip çıktı adam gayet lüks içinde yaşıyordu sayesinde çok rahat ettim evde yalnız ikimiz yaşıyorduk karısını daha gençliğinde kaybetmişti

reserved

arada nokta virgul koy amk

mehmet dede parapgiboloji ile çok içli dışlıydı astral seyahat lucid rüya gibi yeteneklere sahipti bunlar sizin bildiğiniz yetenekler birde sadece onun gibi üstadların bildiği özel psişik yeteneklere sahipti fakat bana öğretmek istemiyordu gerçi bende bu tarz olaylardan pek hoşnut olmuyordum zamanı gelince öğreneceğim şeyler olduğundan bahsederdi

mehmet dede gençleri çok severdi en iyi arkadaşım olan seyiti de onun sayesinde tanımıştım.
seyit dışında emreyide çok severdim. emreylede üni de tanımıştım ve seyitle tanıştırmıştım biz üçlü bir arkadaş grubu olmuştuk

onun dışında birde sevdiğim kız betül, belkide hikayemizde ki en masum kişiydi betül.
betül çok güzel bir kızdı ondan hoşlandığımın farkındaydı ama bekliyor gibiydi kişileri tanıttım
şimdi hikayeye giriş yapıyorum.

reserved

herşey o haftasonun da başladı emreyle hafif hafif nargilemizi içerken kafenin kapısı açıldı pek gelen gidenin olmadığı bir yerdi hafifçe kafamı kapıya doğru uzattım gelen seyit ti.
telaşlı görünüyordu emreyle oturduğumuz masaya telaşla oturdu peşimdeler !
peşimdeler bana yardım edin dedi emre sinirlendi kim lan peşinde kafamı bozma diye cevap verdi.
ben sakin olun ne oldu anlat seyit dedim.
seyit bu gece yarısı bizimle görüşmek istiyorlar başımıza büyük bela aldık büyük bela ! diyordu
emrenin kafası iyice atıyordu korkmuyordu sinirleniyordu. emre kimseden korkmaz kabadayı diye tasvir ettiğimiz tiplerdendi.

hööööö diye çıktımı arkadan donuna eder o kabadayı emre

emre aksine sataşacak yer arardı ben ortamı sakinleştirdim seyite döndüm anlat şimdi bakalım, peşindekiler kim ?
seyit cinler dedi derken eli ayagı titriyor alnından ter akıyordu, emre gülmeye başladı kafa mı buluyorsun oğlum bizimle ? diye bağırdı.
seyit hayır emre hayır gece yarısı görüşeceğiz benden ne istiyorlar gece yarısı öğrenecez,
gece benim eve gelmenizi istiyorum benim peşimdeler uzlaşamazsak savaşmak zorundayız
emre sinirli bir şekilde camdan dışarı bakıyor iç çekiyordu ben ise seyitin dediklerini anlamdırmaya çalışıyordum.
emreye döndüm ve dedim ki emre bizim üçümüzden başka dostumuz yok dedim fakat emre sözümü kesti lan gibtir daha önce seyitin yaptığı muallaklikleri bilmiyormuyuz sanki dedi ben emreye tekrar döndüm emre herşeyden önce dostumuz bare bu gece yalnız bırakmayalım dedim emre kabul eder şekilde başını salladı.

seyit "tamam benim işlerim var en geç gece 00:00 da benim eve gelin"
gün boyu oyalandıktan sonra gece on iki yaklaşır şekilde emre ile buluştuk.
emreye döndüm dedim ki oğlum bu seyit kafayı yemiş olmasın dedim.
emre gülmeye başladı kafa yok ki dıbına koyduğum çocuğunda dedi
ben emreye döndüm ne yapmaya gidecez sanki seyitin evine ya dedim sanki seyitin evine gidelim diyen ben değilmişim gibi emre bana döndü cinden korkacak olsak şeytana binmezdik diye saçma bir espri yaptı.
emre ile seyitin evine yaklaştık kapıya tıkladık