bebek diye eve aldık cin çıktı

zorlu babalık görevim oğlum 6 aylıkken başladı. oğlum dediğime bakmayın, rastgele bulduğumuz bir binti kendisi. mavi gözlü, sarı saçlı yeşil tenli bir yaratık.

yıllarca kurduğum hiç bir hayalin parçası değildi. yalan atmıyorum onunla geçirdiğim 12 yıl bana cehennem azabı gibiydi beyler.

3.5 aylıkken eşim klozet kapağında bulmuş. o gün şüphelenmeliydim ; fakat kısır eşime olan sinirim bir çocuğa olan özlemim düşünme yetimi elimden almıştı. kim neden oğlunu klozet kapağına bırakırdı ki. kimin yuvasıydı o pis ortam , tuvalet.

4 aylıkken yürümeye 6 aylıkken konuşmaya başladı. ananesi çetik örmüş, ayakları ters huur çocuğunun 2 saat giydiremedik. 2 yaşına kadar yalın ayak gezdi.

ilkolulda din kültürü öğretmeninin üstüne kusmuş elhamı okudu diye. yaz sıcağında pencereler kapalı oturduk evde yıllarca ezan sesi duyulmasın diye.

yıllarca bana soğuk davrandı. aramız düzelsin diye araba aldım, bırak o ayaklarla araba sürmeyi yürüdüğüne şükretsin dicem, allahıda reddediyo.

mahalle maçında kaleye sokmuşlar hep ters ayağa düşmüş pekekent. ne yapcam bu bu binle beyler he söyleyin

neden taşak geçercesine entryler giriyorsunuz.

@8 pardon?

@10 dimi ama