başımdan geçenler

ulan bir kişi bile okumuyor vay halime

sanırım kimse dinlemiyor ben boşuna zaman kaybediyorum dinleyenler bir tepki versin de bende ona göre devam edeyim...

etrafa biraz göz gezdirdim ve gerçekten çok incintı. o kalabalıkta gözüm hiçbir şey seçemiyordu. yalnız şunu hatırlıyorum ayaklarımın altında yere atılmış mendilleri gördüm. kim bilir dedim içimden ne kadar üzüldü ve ağladı ki bu kadar çoklar... o sırada zeynep bana bakıyordu incinlık yüzünden mahcup olmuş gibi bir yüz ifadesiyle. ne anlatacaksın dedim bak buraya kadar geldim seni dinlemeye lütfen bugün içimizde kalan her kelimeyi dökelim kalbimizden ve ayrı ayrı da olsak hayatlarımıza devam edelim dedim. tamam dedi içten bir sesle. biraz duraksadı ve anlatma başladı...

şaşkınlığımı bir an olsun üstümden attım ve derin bir nefes çektim. yüzüne baktım ve yaşadığımız onca şeyden sonra neden hala benimle görüşmek istiyorsun, geriye ne kaldı ki diye sordum. Zeynep birden ciddileşti seninle bugün burada konuşmam gerekiyordu ve en doğru zaman bu. buraya kadar geldin lütfen içeri gir ve bana biraz zaman tanı bırak şimdi ben konuşayım ve sen sadece dinle dedi. ayakkabıları çıkardım, içeriye doğru ağır adımlarla ilerliyordum. zeynep hemen önümde beni takip et gibi el işaretleri yapmıştım. belli ki odasına gidiyorduk. odasına girdim. bir şaşkınlık da burada almıştı beni çünkü zeynep çok titiz, derli toplu bir kızdı. ama gördüğüm manzaraya hiç alışık değildim. tabiri caizse heryer heryerdeydi. zeynep odaya girdiğimden beri koltuğun üzerine atılmış kıyafetlerini toplayıp bana yer açmaya çalışıyordu.

içeri girdigimde birde ne göreyim içeride üç zenci çırılçıplak zeynebin dıbını zütünü bir etmişler zeynep bi anda pantalonumu indirdi ve 7 cmlik bamyamı gördüler ve hepsi kahkahalarla güldü ve sonra birisi sinirlendi benim 30 cmlik yannanıyla dövdü ve erkeklerin yüz karası diye zütüme sapladı

Zeynep’in üzerinde geceliği vardı.onu o şekilde görünce biraz şaşırdım. Gelmemi Zeynep istemişti ve üzerine daha düzgün şeyler giyebileceğini düşünmüştüm. Zeynep önce tebessüm etti sonra içeri gelmeyecek misin? Diye sordu. ben şaşkın bakışlarla ona bakmaya devam ediyordum. telefonda sesi kötü geliyordu ama şimdi çok mutlu bir hali vardı.

Daha fazla düşünmenin bir anlamı olmadığını düşünerek kapıyı çaldım. Kapı bir müddet sonra açıldı. Karsımda Zeynep vardı. Daha bir hafta önce ayrıldığım sevgilimi tekrar görmek değişik duygulara sebep olmuştu.

ve kızın evine vardıgımda zili çaldım kapıyı kız açtı içeri girdim bana bi bardak kola getirdi içtim ve ayıldıgımda 3 zenci ben hunharca evire çevire gibiyodu

evleri üniversiteye yakındı. 10 dakika sürmemiştir sanırım kapısının önüne gelmem. kapının önünde dikildim bir süre acaba doğru bir şey mi yapıyorum diye iç geçiriyordum. sonuçta içeride beni neyin beklediğini bilmiyordum ve tehlikede hissediyordum kendimi. acaba diyordum kendini kullanılmış olduğunu falan mı düşündü de benden intikam mı istiyor dedim.

yerleştiremediysen anlatma bin

telefonu yüzüme kapattı şaşırmıştım çünkü konuşmak isteyen oydu. neyse dedim telefonu cebime koyuyordum ki mesaj geldi. mesajda lütfen zamanımız az acele bize gel yazıyordu. derse gitmek ile onun evine gitmek arasında kalmıştım. ama eski günlerin hatırı var dedim içimden ve ilk otobüse atlayıp evine gidiyordum

anlat oç

derse gideceğim ne istiyorsan çabuk söyle, seninle uğraşamam dedim yüksek bir ses tonuyla. telefonda olmaz çok önemli dedi sesini benim sesimden yüksekçe bir tonla.ve yineledi lütfen !!!

telefon elimde ekrana bakakalmıştım çünkü beni bir daha arayacağını hiç tahmin etmedim. derin bir nefes aldım ve telefonu açtım. efendim dedim. lütfen bana soğuk davranma dedi. neden beni arıyorsun konuşacak neyimiz kaldı dedim. lütfen dedi bir daha rahatsız etmem seni ama lütfen beni dinle dedi.

merhaba arkadaşlar başımdan geçen bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. umarım dinlersiniz.

-- saat 4 olmuştu. evden çıkıp hızlı adımlarla okula doğru yol alıyordum. acelemin sebebi ders kamu maliyesiydi ve hoca geç gelenleri derse almıyordu. okula doğru giderken telefon çaldı. arayan eski sevgilimdi. aslında birbirimizi gerçekten çok seviyorduk o benim neşe kaynağımdı. ikimizde memleketlerinden uzakta kimsesiz kalmıştık ve birbirimizde mutluluğu buluyorduk. 1,5 yıl beraber olduk ama o çok değişti. sevdiğim kız gitmişti resmen. kıskançlık, içten pazarlık, kin, kibir gibi bütün duygulara sahip olmuştu ve ben artık bu halden çok bunalmıştım.
ve ayrıldık. bu benim için gerçekten verilmesi gereken bir karardı. bugün ayrılığımızın 8. günüydü.