başımdan geçen acı tecrübeyi sizlerle

paylaşacağım rezervlerinizi alın

sonraki günlerimiz eğlenceli geçti son gün yine daha romantikti o ağladı ben de ağlama meleğim bak bir daha ki yıl ben izmire değil sen ankaraya geleceksin çünkü oradan gelin çıkacaksın dedim sarıldık (son sarılmamız bu oldu) o da biraz olsun yatıştı ve sonraki gün ankaraya döndüm bilmiyordum ki bir gece önce onu son görüşüm olacaktı

ve ankaraya döndüm görüşüyorduk yine evet beyler artık bu şarkıyı dinlemenin zamanı geldi cuk diye oturuyor: http://www.google.com.tr/...vm=bv.49784469,bs.1,d.ZWU

23 kasım 2010 gecesi telefonla aldığım haber tüm dünyayı başıma yıktı bir sahil kulübüne kız kıza 2 arkadaş gitmişler alkollü dönerken o lanet kaza gerçekleşmiş meleğim ölmüştü haberi aldığım anda bir şok yaşadım başta inanmadım aylarca kabullenemedim ve onsuzluğa hala alışamadım ama en çok alışamadığım da ve en çok koyanda cenazeye gidemememdi şu anda bunları yazarken özellikle de ölmüştü ve gidemememdi kısmlarını yazarken ellerim titriyor karnım kasılıyor ve gözlerim doluyor 3 yıl önce oldu bu olay 53 gün sonra meleğimin ölüm yıl dönümü onsuz geçen 3.yılım olacak ama hala bunu atlatamadım ve ondan sonra hayatıma hiç bir kızı sokmadım, sokamadım... çünkü ferhat göçerinde o şarkı da dediği sen varmışsın gibi her gece ışığı kapatmadım sen öldün ben bu sevdayı kalbime gömdüm gel gör ki yokluğuna alışamadım. hala onu seviyorum.bu hikayeyi bu gün anlatmayı seçtim çünkü bu gün meleğimin doğum günü ve şarkıyı seçmemin başlıca sebeplerinden birisi de şarkıda da diyor bugün doğum günün ve yanında değilim bu yüzden hiç iyi değilim...

Evet beyler önce kendimi tanıtarak başlıyorum işe beni bilen bilir ankara da yaşıyorum aslen trabzonluyum gençlerbirliği paf takımında futbolcuyum 19 yaşındayım sizlere anlatacağım olaylar bundan 3-4-5 yıl öncesinde geçiyor dramı kaldıramayan panpalarıma gitmelerini öneririm gerçekten de yaşaması çok acı bir tecrübe benimkisi

ilk dinleyen birisi olduğu belirtisini aldığım anda hikayeye başlayacağım şimdi boşa anlatıp troll olmayayım

@60 ve @61 teşekkür ederim beyler bu hikayeyi burada anlatmamın 3 sebebi var birincisi bu gün meleğimin doğum günü ikincisi onu bir kez daha anmak birde paylaşarak rahatlamak üçüncüsü de yaşadığınız ve dert ettiğiniz şeylerin çok beteri olduğunu buradaki birçok insana gösterip hallerine şükretmelerini sağlamak çocukken beşiktaş maç kaybedince ağlardım bu olay bana öyle bir koydu ki bu olaydan sonra hepsi vız geldi meleğim hariç hiçbir şeye ağlamadım 3 yıldır. allah ağlatmaz da inşallah başlıktada dediğim gibi yaşaması gerçekten çok zor bir tecrübe inşallah allah size böyle bir dert vermez kimseyi sevdikleriyle sınamaz

sabah oldu ben geç kalkan biri değildim fazla tahminimce saat 9-10 gibi kalkmışımdır ve direk bir mesaj geldi kızdan o da ben geldim falan diye erken kalkmış kahvaltıya beraber gidelim diye deniz kenarında denizpark diye bir yere kahvaltıya gitmiştik o mekanı da hiç unutmam zaten o gün haricinde de birkaç kere gitmişliğim vardır 2 yıl sonra tekrar buluşmuştuk ve ikimizde birbirimizi çok özlemiştik benim gözümde hiç değişmemişti meleğim dedim güzelliğinden hiç bir şey kaybetmemişsin biliyormusun o da hiç beklemediğim bir tepki verdi, çok sevindi yani bu kadar sevineceğini beklemiyordum geldi sarıldık falan akşama kadar gezdik tozduk biz avmye falan da gittik alışveriş yaptı o deli gibi bende normalde avm de inanılmaz sıkılmama rağmen o gün çok eğlenmiştim çünkü beraberdik

gün geldi esenboğa havalimanından çıktım izmire doğru yola izmir adnan menderes havalimanından beni yine yakınlarım aldı orada kalacaktım geçen entry de tek başıma gideceğim derken annemler yoktu anlamında söyledim yani orada kafanızda bir soru işareti olmasın. gittim ilk gün kıza dedim bugün ben buluşamayacağım yeni geldim bi soluklanayım yarın beraberiz söz diye o da saolsun anlayışla karşıladı beni tamam dedi gittim duş, yemek falan yakınlarımla geçirdim o akşamı ve erkenden yattım ki hem bir gün sonra dinç olayım hem de bir an önce sabah olsun diye

ve o lanet yıla 2010 a girdik binler ben 17 yaşındaydım o 20 asıl hikaye şimdi başlıyor o yaz anneme direttim o da fazla mücadele edemedi benle tek başıma 2,5 ay izmire gidecektim şimdi 17 yaşındaydım da zaten olduğumdan 1-2 yaş büyük görünüyordum hala da öyle görünür birde olgun olunca 17 olsamda 19-20 yaşında sanardı beni tanımayan biri o yüzden izmirde mekanda kasılma sıkıntısı utanma sıkıntısı falan da olmayacaktı kıza mesaj attım 2,5 ay bizim diye o da tamam dedi beni çok özlediğini, sevdiğini gelmemi beklediğini falan söyledi

1-2 hafta da ankarada pinekledim hatunla mesajlaştım falan okul başladı sonra 2009 yılına girdik 2009 hemen anlatacağım şimdi sıradan geçti kızla mesajlaştık o yine aynı sokak kızı modundaydı acayip te rahattı zaten o sene sınıfta kaldı falan ben de futbola devam zaten okul notlarım pek parlak değildi özel okuldaydım şimdi de futbolculuk yapıyorum paf ta zaten inşallah allah bana a takımı görmeyide nasib eder yani 2009 gayet taktan geçti anlatacak birşey yok ve yazın annemler değişiklik istediğinden bodrumdaki yazlığımız yerine antalya da bir otele gittiğimiz için kızla görüşme işi falan da hayal oldu

hassiqtir :S

başın sagolsun panpa üzüldüm amk :( 2009/2010 kadar pis yıl yok amk bende bizim pederi kaybettiydim

neyse son gecemiz çok güzel geçti bir sonraki gün akşam üstü binecektim ben bodruma doğru yola çıkacaktım artı gitmeden önce onu bir daha göremeyecektim çünkü mesafeler uzaktı zaten o gece dağılırken vedalaştık kız ağladı falan bende inanın zor durdum ağlamamak için gözlerim de dolmuştu hiç unutmam o geceyi zaten bağlıydım ona orada daha da çok bağlanmıştım hiç ayrılmak istemiyordum belki 1 yıl daha görüşemeyecektik yüz yüze neyse vedalaştık gittik sabah kahvaltı yaptım öğleni yakınlarımla geçirdim beni terminale bıraktılar bodruma gittim sıradan bir tatil yaptım yazlıkta ve ankaraya döndüm

akşam da sahilde bir kulübe gittik ama bunun arkadaşları da geldi bu sefer baş başa değildik beni arkadaşlarıyla tanıştırdı ama orada bir bini hiç sevmemiştim arkadaşları da aramızda yaş farkı olduğunu biliyormuş ne tesadüf o sevmedim dediğim huur evladı benim hatuna dedi ki kendinden 3 yaş küçük bebeyle mi çıkıyon ben sana kardeşimi de ayarlardım falan diye baktım benimki utandı falan orada zaten aşırı fevri olan ben kızı küçük düşürmemek için hiçbir şey yapmadım ama içten içe eridim bütün o mal arkadaşlarına rağmen onunla olduğum için o gece de eğlendim içtim falan

bir ay falan böyle geçti sonra yine bir buluşmamızda kız bana dedi ki sana çok bağlandım şu dakikadan sonra da seni asla bırakmam ben zaten reşitim sen de az bir zaman sonra reşit olacaksın hakkın geldiği an evlenelim vay dıbına koyayım kız teklif etmişti lan çok nadir bir vakadır bu ben de ona dedim ki bende sana çok bağlandım bende seninle evlenmeyi kafaya koymuştum zaten ama benim aklımdan evlenme teklifini bir iki yıl sonra yapmak geçiyordu sen benden önce davrandın dedim sonra da hızına yetişemiyorum kız diye geyce bir kelime ağzımdan kaçıverdi ama o anki mallığımızla ikimizde şakaya vurup güldük ve beni ailesiyle tanıştırmak istediğini söyledi yarın buluşup bara gitmeyelim akşam bize yemeğe gel dedi tamam dedim bir gün sonra akşam kızın evine gittim beni annesiyle ve kendinden küçük erkek kardeşiyle tanıştırdı amk kardeşiyle yaşıttım kendime yediremedim biraz bunu yemek yedik falan annesi de beni sevdi gibi geliyordu bana ki zaten izmirliler rahattır yani o kadar seçici davranamazdı aile sınavını kolaylıkla geçtim ama dediğim gibi kızın babası ölmüştü ve bana gel dışarı çıkalım seni biriyle daha tanıştıracağım dedi bende tahmin ettim zaten ne olacağını beni babasının mezarına zütürdü gözleri dolu bir şekilde bak dedi baba benim hayatımda yeri olan 3 erkek var biri sen biri kardeşim ötekini de şimdi seninle tanıştıracağım

neyse mezarlıkta kız kendini tutamadı ve ağlamaya başladı onu ikinci kez ağlarken görüyordum bal köpüğü rengi saçlarını okşadım önce sonra da omzumda ağladı bende çok kötü hissetim o an hiç görmediğim ama kayın pederim olacağından emin olduğum adama içimden kızını üzmeyeceğime elini sıcak sudan soğuk suya sokmayacağıma ve hep koruyacağıma dair yeminler ettim fakat aslında ne o adam benim kayın pederim olacaktı ne de ben 2.sözüm olan kızı koruma sözümü tutabilecektim...

@62 dinliyorum panpa saol

@43 teşekkür ederim panpa seninde başın saolsun

@46 teşekkür ederim ona hep kanatsız meleğim ve meleğim derdim ve 23 kasım 2010 gecesi kanatlı bir melek oldu. gerçekten bir melek oldu... ama hala onsuzluğa alışamadım lan 1,5-2 saattir yazıyorum hikayeyi 1,5 paket sigara bitirdim dıbına koyayım

@48 saol panpa