rez alalım

Her şey ufak yaşlarımdayken baslamıştı, ilk olanlar rüya hallerindeydiler rüya derken de aslında ilk rüyalarım kabuslarla başlamıştı. Yıllarca aynı mekanda kabusta uyanıp kara bulutumsu bir siluetten kaçmak zorundaydım. Hemen hemen her gece aynı bölgeden ama farklı yollardan kovalandığım için kaçıyordum, uzunca bir sure sürmüştü. Bu ufacık yaşta kaçmaktan sıkıldığım bir gece yakalanmaya karar vermiştim yorgundum on yaşlarındaydım, korkmaya alışmıştım aslında gerçekten istense yakalanabilirdim de galiba o kararı sadece ben vermiştim adımlarımı yavaşlattım durdum, arkama bile dönmedim bitmeliydi artık arkamdan bana doğru  geldiğini garip homurdanmasından anlıyordum içimi tekrar yitirdiğim korku kaplamaya başlamıştı bile. Gözlerimi kapadım, nerdeyse bitmek üzereydi ben sonu beklerken gök gürültüsü ve yırtılma sesiyle birlikte kapalı olan göz kapaklarımdan içine parlak bir ışık sızmaya başlamıştı çok güçlüydü yıllarca süren bu kaçışta ilk defa böyle bir şey olmuştu tam olarak benim yakalanmaya karar verdiğim gece gözlerimi açtığımda yükseklerden hızlıca inen beyaz ışıkla parlak şekilde büyükçe bir göz üstümüze doğru alçalıyordu bende sadece garip bir rahatlama vardı göz o bulutumsu varlığı sadece dokunarak tuz ile buz etmişti o rüya halini bir daha hiç yaşamadım.

yazma ananı gibeyim

Aylardır gerçekten rahat rahat uykularımı çekmeye başlamıştım bitmişti, aslında bittiğini sanıyordum taa ki bir gece yine uykumun en tatlı yerinde tanımadığım yabancı ve yüksek seslerle yüzümün hemen önünde ismim haykırılarak uyandırılmaya başlayana kadar. Başlarda ne olduğunu anlamamıştım ama çok sık oluyorlardı, devamında yataktan itilerek düşürülmeye yine ayaklarımdan aşağıya doğru çekilerek uyandırılmaya başlamıştım.

On iki yaşlarındaydım kime anlatsam inanırdı bilmiyorum aslında anlatmıyordum da sadece korkularımı kendi başıma içimde yaşıyordum bir kaç ay sonra geceleri yanıma gelen iki kişi tarafından uyandırılıp belli bir yere zütürülmeye başlandım uyandığımda evde her şey normal gibiydi kendi evim kendi odamdı garip olan sadece iki kişi olduklarını hissettiğim ama göremediğim varlıklardı ve evin kapısından çıktığımızda bir kaç sene önce bulutumsu varlıktan devamlı kaçtığım bölgeye gelmemizdi aslında garip olan sadece onlarda değildi o ilk rüya hallerimde sıradan insanlar yoktu bu sefer onlarda vardı ben o iki kişinin koltuk altlarımdan tutularak yerden bir karış havada sürüklenerek zütürülüyordum sadece sokakta o sıradan insanların yanından geçerken beni yere bırakarak kendim gidiyormusum izlenimi veriyorlardı her şey çok gerçekçiydi toprağın asvaltın çimenin kokusu rüzgarın saçlarımı uçuşturması bunlar ilk rüya hallerinde yoktu ve çok gerçekçiydiler hemen hemen her akşam kendi evimden kendi kapımdan başka bir diyara aynı yoldan zütürülüyordum varacağımız yeri biliyor gibiydim eski köhne bir mezarlığa varmadan sürekli bir şekilde kendimi yatağımda kan ter içinde buluyordum zütürülmediğim zamanlarda ise yüzümün önünde bağırılarak uyandırılmaya yataktan itilmeye çekilme devam ediyordum. Böyle bir hayat düşünün her gece insan bir yerden sonra alışıyor bile başka bir gece yine uyandırıldım.
OKUYAN KARDEŞiM VARSA KENDiNi BELLI ETSIN DUVARA ANLATMAYAYIM.

ve bazen havada sürüklenerek bazen yürüyerek bu yere doğru yaklaşmaya başladık sanki belli bir çizgi varmışta o çizgiyi aşmışız gibi hissediyordum. Bu sefer çok yaklaşmıştım ama mekanın olayini dağıtan bir parlıklık gibi birşey vardı orada. Yaklaştıkça onun beyaz parlak ışık saçan bir kadın silueti olduğunu gördüm o esnalarda yanımdakilerin ilk defa konuştuklarını duydum dili tarif edemem daha önce duymadığım bir  dil ve aksandaydılar biraz daha yaklaştıktan sonra kadın ellerini yere doğru açarak yaklaşmaya başladı yanımdakiler ise yüksek sesle homurdanarak beni fırlatarak uzaklaşmaya başladılar korkmuşlar mıydı, beni teslim mi etmişlerdi, bilmiyorum sadece memnuniyetsiz şekilde uzaklaşmış gibiydiler. Bilmiyorum benim tarifim bu. Tekrar yatağımdaydım fakat kan ter içinde değildim sadece garip bir rahatlama güven duygusuyla… Buda yıllarca sürse de artık bitmişti bir daha aynı durumda hiç olmadım.

Yinede bitmek bilmiyordu ismim hitap edilerek uyandırılmaya yatağımdan itilmeye çekilmeye tekrar başlamıştım bile.

okuyan varmı , devam etmek istiyorum ama yattiniz galiba

dinliyorum

Devam bin

devam ediyorum

bu şeyleri artık içimde yaşamaktan bıkmıştim artik ailemle konusmam lazimdi her ne kadar ergin bir insan olsamda burama gelmişti bir gün annemi karşıma alip yıllardır uyuyamiyorum musallat oldular dedim annem bi anlik bayginlik geçirdi babami aradim hastaneye gittik bi anligina tansiyonu düşmüş garip anamin , neyse babami çektim kenara böyle böyle bi yardımcı olun peder bey dedim şok tan mi olsa gerek yoksa sen ne hale geldin amk salagi mi diyerek bi patlatti tokatı hala yanagim acir beyler o günün arkasından bi hocaya gittik..

bu cinci bi hocaydi cok değişik bi çalışma ortami ve taktikleri var neyse benle muhabbete başladı bu hoca ne zamandır oluyor falan diye sordu yıllardır sorusunu alinca şaşırdı neden bu zamana kadar gelmediniz diye devam etti ben de artik alıştım hocam sadece rüya gibi düşünürüm ve ona göre haraket eder hayatima devam ederim.

bu hoca yaşlı mi yaşlı bi hayli sakalli birisi bu konuşmalar olurken bana her zamanki gibi sesler geliyor dediğim gibi hayatımın her yerindeler.

bunun çözümü olarak diye devam. etti cinci hoca : senin malum varlıklarla iletişime geçmeniz gerekiyor dedi ben zatem korkmuyorum artik alismisim bu olaylara neyse

bu hoca bitane tasin içine su doldurup bana getirmiş hoca dualar eşliğinde bana üfleyerek bazi kelimeler söylüyordu arapça muhtemelen ve bana görünce haber ver diye tembihledi bi iki dakika sonra vucudum zayiflamis ve bitkin bi halde gözlerim yari acik yari kapalı bi varlik görmeye başladım sanirsam bu bizim hocanin adami idi hoca bana selam vermemi istedi o anda hala dualar devam ediyordu.

cinci hoca bana söylemem gereken şeyleri söylüyor bende onu dediklerini yapıyorum ama yari bayginim önümden birileri geçiyor ve hissediyorum bu enerjiyi evet evet onlar , tekrar buradalr ama anlamadığım şey şu.

bu kadar insan arasina nasil gelebiyorlar ve enerjimizi kiriyorlar hocaya dönüp tekrar geldiler dedim ve o an gözümde bir siulet görünüp bayıldığımi hatirliyorum.

Rez aldim devamq

garip sesler ve iteklenme hissi ile tekrar uyandığımda evimdeydim ve sabah olmuştu mutfaktan sesler geliyordu ben bi anlık korkuyla içeri gidip bismillah diye bağırarak daldim içeri bir de ne göreyim balkonun kapısı acinip kapaniyo artik kafayi yiyordum kendi kendime dedimki muhtar artık bu şeylerden kurtulma vaktidir diye o an herşeye hazırlıklıydım ve herseyi yapabilirdim elime bi ayet. kitabi aldim ve okuyarak evin içinde bağırıyordum artik o ensemdeki yaratıklar gitmiş gibi hissettim elimde kitap kalbim küt küt atıyor benim direk evden çıktım.

hocanim yanina koştum olayları anlattım peki dedi sen bu olaylara aliskindin hani neden kalbim küt küt atiyor diye sordu hicbizaman fiziksel olarak temasa geçmemiştim ve dün akşamdam kalan hiç birşeyi hatirlamiyorum ben bu hoca bir değişik ti bugün bana arapça kelimeler söyleyerek dualar ediyor ve geldiğim ilk dakika selam vermeden arapça bi isim söyleyerek hitap etmişti bana çok şaşırdım ama.bu olaylardan

kurtulma sevdasıyla bu muallaka güvenip vücudumu teslim etmiştim ters gidem bir şey ise sabah kalktığımda annnemin yanimda olmayışı idi annem kötü zamanlarında hep yanimda kalirdi
ne zaman moralim bozuk desem gelip bi iki gün kalırdı ama son zamanlarda hiç çağırmadım anneme de musallat olurlar. diye artik bu ensemdeki his bana nefes alis verisimi bile unutturuyordu.

hocaya dönüp dedim ki hoca yeter artik bi dua edip duruyosuns bu isler duayla olacak şeyler değil deedim hiç aldırmadı bile beyler çok garip bi işler dönüyor burada dedim kendi kendime hoca dua okurken yanina yaklaşıp iki dakika ensesins düz bi şekilde sıktım boynunu kendine gelsin diye rengi bozulmaya baslayinca biraktim bunu hala arapça sözler söylüyordu benle konuşur gibi o aravücut isim çok fazla yükseldi

artık kaldıramiyordum beyler anlayamassiniz dünyadaki ve evrendeki herşey bana düşman olmuş gibidi panpalar bana karsi tum kainat..
hocanın yanından ayrıldım artik kurtulmak istiyorum ama nafile bursaya yerleştim ve her sabah namazini ulu camii de kilamay başladım ama olmuyordu bu varlıkların enerjileri çok fazlaydı heryerde yanimdalar idi iki hafta namaza devam ettikten sonra bi iki gün birsey olmadan uyandim (her gece inilti ve itekleme hissi ile uyanıyordum) mutlu oldum çünkü artık ben de normal bi insan olabilecektim ve benimde sizler gibi bir sosyal hayatim olacaktı iki gün geçmedi bursa çekirge de bir kiz ayarladım. .

25 yıldır yasiyordum ve bi hayatım boyunca tek bir ciks hikayem bile yoktur çünkü bu korku insani kendi benliğini ele geçirip kendine düşman ediyor neyse bir gün çekirge de bi eskort ayarladim ilk defa ciks olucam ama artik böyle seyler yok diye seviniyorum ben yine başladım alkole içkiye neyse gitim adrese geldi kız fiyati ödedim otel gidiyoruz birlikte

bi oda kiraladik bi gecelik ama cok azdim ben kiz da afet gibiydi yani odaya girdik üstümüzu çıkarıp yatağa gireceğiz bir de ne olsun lanet yaratik bu karinin içine girmiş gözleri belerdi kadinin naisl diye sormayin enerjileri biz insanlarinkinden bile fazla idi .

ben de o anki çaresizlikle dua etmeye başladım ama nafile sesi yükseliyordu bağırıyordu ama kimse duymuyor sank 10 dakka yüzüme bağırdıktam somra sesi. kesildi ben korkudan napacagimi bilmiyorum lam
kalp krizi geçiriyorum nerdeyse kiz bayildi en fazla 30 saniye geçmedi bende bayıldım en son kafamin içimden çığlıklar geçiyordu ve bayıldım sabah kan terr içinde uyandım dışarı çıktım otelden görevliye sordum bu kadın nerede diye..

devam et rezz

okuyan var mi?

okuyan var bin devam et sen