Yalanına sokuyum

Yalanci oc

YETER EGO KASTIĞIN DIBINAKOYiM ANLAT ARTIK

turkce ogretmenını vapurda tualletten cıkmayan cıktıktan sonrada sıgara yakıp kendını bı tak zanneden adam sıksın.

devAM panpa

hızlı beynini gibtiğim

Rez seri hadi amk

mert korkarak "deathburn ne yapıcaz lan şimdi?" dedi. cengiz "beyler uğur abinin dükkana bir gidelim belki hallederiz" dedi. batuhan "cengiz saçmalama oğlum. o ölen adam yüzünden neredeyse korkudan altımıza sıçacaktık. başka bir yol bulmalıyız. polisi aramalıyız. haşim komiserin başı derde girmediyse onunla halledelim." dedi. burak "batu nasıl arayalım oğlum? cemil abiye ve uğur abiye ulaşan komiser haşim'e de hayli hayli ulaşır. adam onu da düşünmüştür. plan yapın oğlum kös kös oturmayın." dedi. bir süre ne yapacağımızı düşünürken birden whatsapp'tan yine mesaj geldi...

seri panpa

reserved

biz neden görüntülü arama olarak aradığını merak ediyorduk. yoksa kötü bir şey mi olmuştu? bu bizimle uğraşan pekekent yine mi bir takluk yapmıştı? her neyse ne olup bittiğini düşündükçe daha çok korkmaya başladım. telefonu açmaktan başka çarem yoktu. telefonu açtım. telefonu açtığımda ekranda tamamen makyaj yapmış, uzun saçlı, pgibopat görünümlü bir adam vardı. "demek hala inat ediyorsun deathburn. o zaman şunu iyi gör" dedi ve kamerayı çevirdi. kamerayı çevirdiğinde cemil abi ve oğlu necdet sandalyeye bağlanmış ve ağızları bantlanmıştı. pgibopat adam eline kasap bıçağını aldı ve "evet deathburn denemekte ısrarcı mısın?" dedi.

rez tutar devam et panpa

devam ediyorum beyler. siyah giyimli adam uğur abiyi bayılttıktan sonra birden bize dönüp "iyi numaraydı deathburn ve arkadaşları fakat bu sefer bunun olmasına izin vermeyeceğim." dedi ve bilgisayar aniden kapandı. biz korkudan ne yapacağımızı şaşırmıştık. ben hemen telefondan emekli komiser cemil abiyi aramaya çalıştım ama telefonu kapalıydı. ardından cafede çalışan oğlu necdet'i aramak aklıma geldi. hemen necdet'i aradım. onun da telefonu kapalıydı. ikisini de defalarca aradım ama açmadılar. kısa bir süre sonra telefonum çalmaya başladı. arayan necdet'ti. görüntülü arama olarak gözüküyordu...

rezz devamm

tutar. rez

okuyanlar kendini belli etsin beyler. devam edeceğim.

ben hemen telefondan uğur abiyi abiyi aradım. belki bir çare hallederdik. telefonu aradım. uğur abi telefonu açtı. "deathburn hayırdır gecenin bu saatinde yine bilgisayarı mı bozdun?" dedi. ben "yok uğur abi bu sefer olaylar farklı. durum bildiğin gibi değil" dedim. uğur abi "hele anlat şu olayı bir deathburn. bir de lütfen sakinleş bir" dedi. ben olayı tepeden tırnağa anlattım. uğur abi de dinledi. ardından uğur abi "tamam deathburn anladım. ama ne siz buraya, ne de ben oraya gelebiliyorum." skype'ı ve teamviewer'ı aç herşeyi oradan halledeceğiz" dedi. bilgisayarı yeniden açtım. teamviever ve skype'ı da açtım. uğur abi benim bilgisayarı kurcalıyordu. bir yandan da skype'dan durumu konuşuyorduk. uğur abi bilgisayarından, benim bilgisayarı kontrol ederken birden arkasında siyah giyimli bir adam belirdi. ben bağırarak "uğur abi dikkat et" dedim. uğur abi tam arkasını dönecek iken siyah giyimli maskeli adam uğur abiyi sert bir cisimle bayılttı...

korkudan ne yapacağımızı bilemedik amk. korkudan tir tir titremeye başlamıştık artık. lazer yere bakıyordu ve birden kapandı. aynı anda burak'a, batuhan'a ve bana whatsapp'tan mesaj geldi. mesajı açtığımda "bu size bir uyarıydı eğer yola devam ederseniz bilin ki bir sonraki hedef siz olursunuz" yazıyordu. ardından bir mesaj daha geldi "bunları niye yaptığımı merak ediyorsun değil mi deathburn? bunu bil! herşey intikam için!!!" yazıyordu. ne zırvalıyordu bu adam amk? ardından telefon çalmaya başladı. telefonu açtım. "bak deathburn size eve girmeniz için 3 dakika veriyorum. yoksa önce annen, baban ve ablanı, sonra mahalleni, en son da kendini ölü bulursun" dedi. biz o korkuyla yine eve dönmek zorunda kaldık maalesef. eve girdiğimizde mert, kerim, emre, cengiz bize neler olduğunu sordular. olayları anlattığımızda hepimiz ne yapacağımızı şaşırdık.

devam ediyorum beyler belli edin kendinizi. adamı başta görünce korktuk. çok tuhaf bir bakışı vardı. o korkuyla ne yapmamız gerektiğini bilemedik. zaten uzaktan da zar zor seçiliyordu adam. mert, batuhan ve ben adamdan uzak bir şekilde yürümeye çalıştık. adam bize doğru yürümeye başladı. adam yanımıza geldi. ardından tam yüreğimiz ağzımıza geldiğinde "gençler selamun aleyküm" dedi. belli ki adamın hiçbir şeyden haberi yoktu. zaten bir amacı olmadığı rahatça anlaşılıyordu. biz "aleyküm selam abi" dedik. adam "gençler şu adresi arıyorum da yerini bilmiyorum. siz biliyor musunuz?" dedi. adrese baktık. burayı biliyordum. ben "abi ben biliyorum." dedim. "abi şuradan aşağı iniyorsun, ardından... " derken birden yerde kırmızı lazer noktası belirdi. koluma üstüne hedeflendi ve korkuyla atladım. ardında burak'ın alnının ortasına hedef aldı. batuhan hızla burak'ın üstüne atlayarak "burak dikkat et" dedi. biz çömelip korkuyla gözlerimizi kapattığımızda silah sesi duyduk. gözlerimizi açtığımızda adam kafasından vurulmuş şekilde yerde yatıyordu...

batuhan ve burak ile uğur abinin dükkanına gidiyorduk. ama yolda giderken nasıl olduysa bir anda bütün sokak lambalarının bütün elektrikleri kesilmeye başladı. batuhan "lan burak, deathburn beyler ne oluyor amk?" dedi. harbiden yine ne olmuştu amk? mert "kesin o şerefsiz huur çocuğunun işi bu. evlerin ışıkları açık ve sokak lambaları çalışıyor ama uğur abinin dükkanına giden yolda bütün sokak lambaları söndü" dedi. fakat çaresiz değildik. telefonlarımızın ışığını açmaya başladık. ardından yürümeye devam ettik. uğur abinin dükkanına yaklaşmıştık ki, birden karşımıza bir adam çıktı ve o an çok kötü olaylar oldu...