O zamanlar yaşım 22.Askerden teskeremi almışım bi elimde bavul bi elimde poşet gidiyorum otogara yolculuk istanbula. Heyecanlıyım tahmin ettiğiniz gibi binler. Hayalini kuruyorum şimdi gidicem evime annem babam abim ablam özlemle karşılıcaklar beni. Dedem ağırbaşlılığını koruyup naza çekicek kendini yine nede olsa dedem öyle annem gibi atlamaz boynuma. Eniştem yine sırtımı bi abi gibi okşucak nasıl geçti be kulaklık askerliğin dicek. Seviyorum be ailemi özlemimi gidermek istiyorum. Heycanla bindim otobüse.Şansıma cam kenarıydı.O zamanlar böyle telefon Ipod falan yok şöför açtı teyipten Haluk Levent Aşkın Mapushane cama kafamı çarpa çarpa ilerliyoruz erzurumdan istanbula otobüsle o zaman 19 saat falan zor olsada sonunda vardık istanbula.

indim otobüste müşteri gelsin diye bas bas bağıran abileri yara yara irerliyorum. Abime alma beni ben gelirim demiştim kimseye eziyet çektirmemek için.Her zamanki gibi kendi başımın çaresine kendim bakıcaktım. Yavaş yavaş tabanvay misali eve yürümeye başladım.Bu arada evim güngörende bazı sebeplerden dolayı daire değiştirsemde hala güngörende yaşıyorum. Neyse devam edelim. Tarih 9 Haziran 2005 Perşembe eve yaklaşık 1 saat yürüyerek ulaştım.O zamanlar iştimadan dolayı antremanlıydım fazla zorlamadı yol. Sonra geldim o burnumda tüten mahalleme. Herşey bıraktığım gibiydi. Sonra binler apartmanın önünde oturan abimi gördüm yakmış sigarasını çeke çeke telefonla konuşuyodu. Binler insan harbiden özlüyomuş lan.Şimdi ulan insan abisini özlermi demeyin harbiden özlemişim lan. Gittim yanına ben seni sonra ararım diyip kapattı telefonu.

-Vay kulaklık özlettin lan kendini bin
-Eyvallah abi bende özlemişim valla
-Ver bavulunu çıkalım hadi eve
-Bırak ya taşırım ben
-iyi hadi taşı o zaman aq

Aldım bavulları çıkmaya başladık evime çocukluğumun geçtiği o merdivenlere yavaş yavaş tırmanarak.

Beyler yarım saat sonra iş başı yapicam yarın öğlen 12 de burdayım gecikmeyin

beyler işten yeni geldim toplanın başlıyorum

Evin kapısını çaldım ses yok bi daha çaldım 'amann be patlama geldim' diye etrafına şimşekler çakan annem açtı kapıyı. Kapıyı açar açmaz gözlerini gerdirip kulaklık diye boynuma atladı.

-Oğlum hoşgeldin
-Hoşbulduk valide sultan
-Geç geç dışarıda kaldın

içeri geçtim babam samimi bi şekilde uzattı elimi.Öptüm bende usulca. Sonra beklemeye başladık dedemi. Yaklaşık bi 15 dakika sonra dedem geldi. Babannem ben küçükken bi trafik kazasında vefat etmiş. Arabada babam, halam,dedem, babannem varmış.Bi tek babannem sağ çıkamamış arabadan binler. Sonra tahmin ettiğim gibi kendini naza çekerek uzattı elini. Bende samimiyetle öptüm elini. Sonra oturduk o burnumda tüten sıcak aile kahvaltısına.Öyle durumumuz yok o zamanlar öyle sucuktur pastırmamız olmasada tavada tereyağlı yumurtamız yetiyodu şükür. Sonra izin isteyip yavaşça kalktım masadan ve başladım küçüklüğümün geçtiği mahalleye gitmeye. Direk erhanın evine gittim. Erhanı anlatıyım biraz.O biz bu mahalleye ben 7 yaşında yaşında taşındığımız zaman beni himayesine alan bazen bi abi bazende bi yoldaş olan kardeşimdir. indi aşşağı sonra kucaklaştık. Bizim genelde takıldığımız yer bakkalın yanıdır yavaş yavaş başladık gitmeye. Oturduk dertleşiyoruz. Bunun bi tane pgibopat babası var adamda her türlü bela var uyuşturucu hırsızlık bana dövmüyo diyodu ama bence dövüyodu erhenda utandığı için söylemiyodu. işte laf lafı açtı. Normalde bi insan askerden geldiği zaman ne yapar ? Tabikide anlatmaya başlar :

-Bi baktım bu bin komutan sabahın 7 sinde. Kalktım ranzadan dolaba bi vurdum elimi "lan giberim iştimanıda senide kalkanı gibsinler

-Hadi kanka ya ciddimisin

Oda biliyoda askerden gelen adamın böyle şeyleri anlatıcağını. Bölmedi çünkü dostum o benim.Ve o an.Hayatımın ağzını yüzünü gibicek olan zat-ı muhterem.

Hala dün gibi aklımda be binler o anlar. Arabadan bi kız iner 21-22 yaşlarında üzerinde kareli bi gömlek altta dar siyah bi pantolon. Elinde poşetleri var ama görün be öyle saf ve temiz gözüküyoki.O an nasıldı biliyomusun binler hani filmlerde olurya kıza odaklanmış kahraman, arka planda herşey bulanık, yavaş yavaş hareket ediyo dünya. Aynı öyleydim o an.Benim tipimden dolayı küçüklükten beri öyle karı kız mevzularım yok. Benki şu hayatta hiç sevgilisi olmayan sevimsiz bi tipin bu kıza bakması bile doğru değil.Öyle salak gibi baktığımın farkında olmadan erhan dürttü :

-Ulan şerefsiz ne bakıyosun kıza ayı gibi rahatsız oldu kız görmüyomusun
-Ona bakmıyodum amk
-Ya bi gibti git şu bakkaldan 2 gazoz al gel amk

Ve hikayemiz başlar burada binler.

Beyler benim için kitle önemli değil. anılarımı başkalarına anlatarak rahatlamaya çalışan biriyim ben. Hiç kimse olmasa bile bu hikaye biticek.

Hızlıca gidip aldım bakkaldan gazozları. Orda olma ümidiyle oturdum yerime ama yoktu.Üzülmüştüm be binler anlamadım o an noluyo amk diyodum.Ben böyle duygular yaşayabilicek insan değildim. Bunları düşünürken erhan girdi söze :

-Nur
-Anlamadım ne nuru amk
-Kızın adı nur
-Banane olum allah allah
-Sen askerdeyken taşındı buraya üniversiteyi 2. sınıfta bırakmış şuana kadar bi erkekle görmedim kardeşim

Erhan dostum olduğu için anladı hemen derdimi. Seviyorum bu çocuğu binler.

-Olum bana niye anlatıyosun bunları banane
-Bak kulaklık birbirimizi yemiyelim ben seni 15 senedir tanıyorum 15 senedir kardeşimsin.Şu zamana kadar hiç bi kıza böyle bakdığını görmedim. Güzel kız ama (gülüyo burda bin, çok komik amk)
-Eyvallah kardeşim
-Bu akşam bi işin varmı kahveye gidelim özlemişsindir
-Özledim lan harbi gidelim
-8 de burda ol beraber geçeriz
-Tamam kardeşim
-Hadi eyvellah

Mal mal sırıta sırıta eve gidiyodum. Olum kulaklık az kalıbının erkeği ol kız gibi sırıtma diye kızdım yolda kendime.

Yorgundum saat 8'e kadar uzandım biraz. Saat 19.30 gibi çıktım evden gittim bakkalın yanına erhan bekliyodu beni, kahvede zaten bi kaç mahalle aşşağıdaydı. Gittik burakla talhada bizi kahvede bekliyodu onlarlarlada kucaklaştıktan sonra başladık okeye. Okey fazla sarmamıştı aslında. Kızıcaksınız biliyorum ama kız aklımdan harbi çıkmıyodu binler. Saat 11'e kadar takıldık sonra ben müsade isteyip kalktım. Başta "dur amk daha saat kaç" deselerde kalkmayı başardım.Çıktım yaktım camel'ımı. Sanki terkedilmişte 4 çocuğuyla ortada kalmış çocuk gibi çektim dumanı içime. Sonra nuru gördüm. Bakkalın yanındaki bizim bankta oturmuş gazoz içiyodu. Bende gidip aldım gazozumu. Başta yanına gidicektim ama benim gibi bi asosyal bin babayı gider.Az ilerideki parka gidip oturdum.Bi baktım bizim mahallenin serserilerinde mami geliyo kızın yanına. Kız korktu kalktı yerinden yürümeye başladı.Bu bin kesti kızın önünü, sataşıyo.Ben dalcaktım ama allah var hem benden büyüktü hemde güçlü ama abimi sevip sayar mahalle. Direk çocuğun yanına gidip mami rahat bıraksana lan kızı dedim. Kız döndü gülümsedi bana. Orda ağzımı yüzümü gibseler umrumda olmazdı.

-Sana noluyo lan at yarra
-Mami insanlar sayenizda rahat rahat dolaşamıyo mahallede az adam olun lan

Daha cümlemi bitiremeden bin bana bi vurmuş amk hani derler kuşları saydımya hah tam öyle oldu amk.

beyler her halükarda devam edicem ama okuyanlar kendini belii edebilirmi