başka boyut gezintileri

yeni reserve

9.gece - Yaverin Gelişi

Öteki hayatta Sadinin evi.

Cinlerin baskını başarısız geçmiş ve Yaver ile yaver tarafının gelişi üzerine lider olanın haricinde Sadi ve bana karşı olan tüm cinler katledilmişti. O an içimde sızı. "Ne şekilde olursa olsun bunun olmasını istemezdim" dedim kısık sesle. Yaver bunu duymuş olacak ki karşılık verdi "Efendim canınızdan olacaktı biz yalnızca olması gerekeni müdaafamızı yaptık" dedi. Sustum. cesedleri gördükçe gözlerim doluyordu. "Düşman bile olsalar hiç bir yaratılanın canına müdahale hakkımız yok" dedim yavere. Sadi öylece bizi dinliyordu. iyi misin birader diye sordum. Yaşıyorum hamdolsun diyebildi yalnızca

Beni öldürecek olan cin kaçamadan Yaverin tarafı olan cinler tarafından kıstırılmıştı. Ona baktığımda acıyı, hüznü görüyordum. Yalnızca ağlıyordu. " Yandaşlarım yalnızca bir piyondu. Bana dahil olmalarıyla bir adım öne çıktılar ve vezir tarafından yenilmeye mahkum oldular. Yanıldım. Şahını korumayan vezir düşünülemezdi oyunda... " üzüntüsünü yüzünde görebiliyordum. Yavere cini bırakması için elimle işaret ettim. Onları bu işe hiç sokmamalıydım diyerek arkadaşlarının yanına gitti. Her bir cesedin başında kendi imkanlarıyla törene benzer bir şey yapıyordu. Ne yaptığını anlayamadığımdan Yavere baktım. Zararı yok devam etsin demesiyle cini seyretmeye devam ettim. Son uğurlamasını gerçekleştirdi

Ayağa kalktı cin. Üzüntüsünden yıpranmış şekildeydi. "Sen Ademoğlu! Ölümümün ortağı ol hançerinle burda beni öldür. dedi. Kendini teslim etmişti bu laflarıyla. Başta ne yaptığını anlamasam da halini düşününce anlamıştım. Bitkin haldeydi ve arkadaşlarının ölümünden kendini sorumlu tutuyordu. Hiç bir şekilde kaçmayacaktı. Yalnızca ölümüne razı olacaktı. Yanına gittim. Elimi kuşağıma atarak hançerimi geri çıkardım. ses etmesini söyledim. Sadi, yaver ve diğerleri ... Herkes olan biteni izliyordu. Bir suçlunun yargılanıp idamı edilişini... O sırada hançerimin hareketiyle iplerini kestim. Eli bağlı olan cinin iplerini çözmüştüm. Cin dahil herkes şaşkın halde. "ölümün benden değil, allahtandır! Ne bana, hiç bir kimseye öldürme hakkı verilmemiştir. iplerin çözüldü. Esir değilsin. Azad ediyorum çıkmakta hürsün. Sözlerimi bitirmemle cin'e arkamı döndüm. Yavere bakarak "burdan çıkıyoruz sadi ile beraber. sen benimle kal." dedim. Olur şeklinde kafa salladı. Geri döneceğimiz sırada cin seslendi "Ademoğlu yaptıklarımdan dolayı bağışlaman için kendimi sana teslim ediyorum. Senin itaatkârınınım bundan sonra... " dedi.

cin'in Korkusuzluğu diğerlerini de etkilemiş ve yandaşlarının da toparlanmasına sebeb olmuştu. Başaramamıştım. Tek endişem mücadelenin yenilgiyle sonuçlanması ve sadiye söz verdiğim şekilde sağ salim kendi boyutuna zütüremeyecek olmamdı. Ne yapacağım ne yapacağım derken? o an tavanda asılı lamba tuhaf şekilde yanmaya başladı. Kimse ne olduğunu anlamamıştı ve hepimiz olacak olana odaklanmıştık. Dışarda büyük bir gürültü koptu. daha önceki gök gürlemesinden daha kuvvetli bir gürültüydü bu. Sadi kafasını kaldırmış ne oluyor lan! diyordu. ilk kez kekelemeksizin seri bir şekilde konuşmuştu. Birden karanlığa gömüldük. Şaşkın vaziyette zifiri karanlıkta bir şeyler görmeye çalışıyordum. O an bir tanıdık ses geldi "Kendinizi koruyun!" diye. Sonrasında kumdan olan çembere doğru beni çekti Sadi. Otururken yakınımızda birinin olduğu hissine kapıldım. Gözümüz hiç bir şey görmüyordu ama çarpışma seslerini duyuyorduk Kimilerinin acı içerisinde kıvrandığını farkettik duyduğumuz seslerden. Yeniden ortalık aydınlanmıştı. Karşımızda yaver ve onlarca cin vardı.

Hançerin tek bir sırrı vardı ve bunu bir tek ben biliyordum. Hançer diğerlerinden farksızdı. Elimde tuttuğum hançer hz.süleymana ait olmamıştı sadece o an vakit kazanmak ve karşımdakine göz dağı vermek istemiştim. Sözlerimin ardından cin'in yandaşlarının yüzü asılmıştı. O ana kadar keyiften kuduran cinler, kaçacak yer arıyormuş gibi kafalarını farklı tarafa çevirmiş benle göz göze gelmekten kaçınıyorlardı. Tam düşündüğüm gibi gidiyordu işler. Mücadele başlamadan bitirebilecektim. Ama olmamıştı. lider olan cin gürledi. Ne sen ne de Allah'ın bana hiç bir şey yapamazsınız!

O an elimi kuşağıma attığımda hançerimin varlığını hissettim. Elimi attığımı gibi çıkan hançeri cine göstererek şunu dedim. "Rahman ve rahim allahın adıyla. bu hançer, onun peygamberi Hz. Süleyman tarafından dövülmüştür. Allahın lütfu ile zaferlerin arkasında peygamberin elinde tuttuğu bu hançer vardır. Onun ve ondan gelenlenlerle hançer elime ulaşmıştır. Ey Macritten zuhur olma cin! Allah'a and olsun ki eğer bana itaat etmezsen bu hançerle seni ve pisliğe bulanmış yandaşlarını boğazlarım... "

bu gece başlıcan demi?

anlat panpa acaip sardı

tamam panpa

hadi panpa devam ett

karşımda dişli bir rakip vardı. Onların boyutunda kurtuluşumuz için meydan mücadelesi verecektim; her ne şekilde olursa olsun kazanmamız gerekiyordu bu mücadeleyi. O sırada sadiye baktım. Sadi kumdan olan çemberin içinde oturmuş, bacaklarını kendine çekmiş vaziyette, kafasını kaldırmaksızın yere bakıyordu. anlamıştım. Sadi bana yardım edecek durumda değildi. Korkuyordum. Öyle ki; yüzümün beti benzi atmıştı. Bana "Ademoğlu!!" diye seslendi cin. Halimi farketmiş olacak ki "Unutma korkunun ecele faydası yoktur" dedi.

bu lafı demesinin ardından mızrağını bana doğru doğrulttu. Hiç şüphem yoktu cin ve yakındakilerin saldırması an meselesiydi. Vakit kazanmam gerekecekti ama nasıl?

şimdi anlat yaaa okuyoruz o kadar

devam panpa

Bu şiirin tek amacı vardı. Kendimi yalnız, tek başıma ve çaresiz hissederken yalnız olmadığımı hatırlatıyordu. Var olduğunu bana söylüyordu. Artık içim ferahlamıştı. Güvenim vardı. Sadi yoksa bile Allah bizimleydi ve kurtuluşumuz yakındı. Ya ölerek kurtulacaktık yada diri olarak kurtulacaktı. Her iki yoldan da kurtuluş... Sadi diye seslendim. Kurtuluşun fısıltısını duydun mu? Söylediğimin hiç bir lafını anlamamış olacaktı ki boş boş bakmakla yetindi. inşirah suresinde peygambere bildirileni okudum dudağımdan süzülerek sessiz ama kuvvetli biçimde. "Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır. Boş kaldın mı hemen (başka) işe koyul, Yalnız Rabbine yönel."

Devam panpa

rezerved

reserved

Reserveedd

panpa devam et cok kopukluk oluyo hikayede