başarının sırrını açıklıyorum beyler

beyler kısaca kendi hayatımı anlatıcam sonra da başarının sırrını kendi üzerimden anlatıcam. ikna olacaksınız. toplaşın

anlat panpa sen anlattıkca dolusur mıllet merak ettım

anlatmaya devam ediyom binler

neyse panpalar. biraz sapık biraz çarpık ama sevimli ve zeki bi çocuktum anlıcağınız. sonra herşey güzel giderken biz askeri lojmanlardan taşındık merkezi bi yere oturduk. amk astsubay olduğu için peder habire öyle lojman çıkmıyodu. neyse ben o eve taşındığımızda sokakta bilye oynamaya sardım. günün 5 saatini bilye oynayarak geçiriyordum. okulu falan gibtirettim. daha 4. sınıftaydım ak. acayip kumarbaz potansiyeli vardı bende. bilye oynamanın kumarbazlığa neden olduğunu yıllar sonra farkettim. anlatıcam onu da.

aynı sene bilye oynarken bi gün saklambaça döndük. saklandığım yıkıntının arka tarafında kelli felli adamın biri benim arkadaşlardan birine tecavüz ediyodu. gibmiyodu da orasıyla burasıyla oynuyodu kendininkini gösteriyodu. onu gördüm orda bi dakk falan izledim. sonra toz oldum ordan. ama hala aklımdadır. şok oldum diyemem. ama aklıma kazındı. o gün ilk kez dünyanın taktan bir yer olduğunu anladığım günlerden biriydi.

daha sonra bizim pederin başka bi kıyı kasabasına tayini çıktı. ama orası baya pahalı bi yerdi ve lojman da çıkmamıştı. dolayısıyla yakın çevresinde dandik ve ucuz bi yere taşındık. bende dandik bi okula gittim. gittiğim gibi yine ilgi odağı oldum. herkes fırdönüyodu amk etrafımda. ders çalışmayı temelli bırakmıştım. bilgisayar isterim diye tutturdum o sene. en son bi gün almıcaz dedi annem diye kafamı duvarlara patlattım. ailemde korkup aldı. almaz olalardı. okula da gitmemeye başladım bilgisayar için. annem sonra bilgisayarın klavyesini çekiçle kırdı. oturduğumuz yerde köy gibi olduğundan alamıyodum amk. bende klavyeyi tamir ettim. şaka yapmıyorum binler. 5. sınıftaydım ama paramparça olmuş klavyeyi kullanılır hale getirdim. çakmakla plastiği erittiğimi ve kabloları lehimlediğimi falan hatırlıyorum. bi gün bizim bilgisayar bozuldu amk. babamda gölcük teki servise gönderdi bilgisayarı. bende o sırada sokağa dadandım yine.

reserved

(bkz: beyler toplanin acayip bir fikrim var)

sokakta yine bi takım binler buldum onlara bilye oynamayı öğrettim amk. daha sonra hastalık gibi yayıldı tabi. kendi ortamımı kurdum. tasolar futbolcu kartları ve en revaşta bilyeler olmak üzere her türlü oyunu oynatıyodum. bakkala bilye bile getirttim lan.

sonra bigün ingilizce kursundan kaçıp bilye oynarken babam yakaladı. amk çok pis bakıyodu bugün bile hatırlarım. tuttu kulaktan zütürdü dershaneye. rezil olduk aleme tabi. sonra utancımdan çıkamadım bilye oynamaya.

derken amk gölcük depremi oldu. çocukluk işte amk ben direk bilgisayarı düşünüyorum. halbuki orda yaşayan tanıdıklarımız falan var. neyse babam asker olduğu için enkaz kaldırma çalışmalarına gitti. paso tv izliyoz tabi o sıralar. millet tüpraş patlıcak diye hop oturuyor hop kalkıyor. ben bilgisayarı getir dedim babamı arayıp.

babamda gitmiş yarı yıkık dükkandan buldurtmuş benim kasayı. lanet olsun diye getirdi attı önüme. tamir olmamış tabi. işin kötüsü taku da yemiş iyice depremde.

yaz bin okurum sonra

üşendim şimdi bi ara devam ederim

yazsana yarram

ya gibtir git ananı giberim

amın varsa başarı kaçınılmaz panpa

biraz oyun oynucam kimse bişey yazmamışsa anlatmıcam amk

ilgilenen yoksa gibime kadar yolunuz var binler.

senin domalman yeter panpa

@2 ohaaa amk ohaaaaaaaaaaa. liselinin bu kadarı

@2 anladım da pas

Ne zaman hayata küssem çıkmaza girsem kaya çilingir oglunun burnuna bakarım ve derimki seven ne yapmaz nazlı yarim mühim olan insanlık derim

evet beyler başlıyorum anlatmaya