ust edit -I caylak yedim birsey yazamıyorum..

ust edit I elimden geldigi kadar yasadiklarimi ve dogrulugunu gorduklerimi yazdim ve bu kisim burada bitti

ust edit II basindan sonuna sabirla takip eden herkese tesekkurler, hakkinizi helal edin; istekleriniz uzre anlatacagim diger seyleri baska basliklarda anlatacagim

ust edit III ben (sancar/sencer) bu olaylarda sadece -nasil diyeyim holivud tabiriyle- yardimci erkek oyuncu olabilirim

ust edit IV remzi hocayla zaten gorusmuyorum (14 yil oldu bu olaylar yasanali) ve kansuyla da (benim vefasizligimdan) irtibatimiz koptu, ulasirsam haber veririm

biraz sonra asagıda okuyacaklarınız tamamen gercektir ve bu gercekleri anlatmamın tek sebebi okudugunuz hikayelerde gecen yanlıs bilgilere itibar etmemenizdir.

her sey aslında lisede başlıyor, bilmem ne anadolu lisesi. lise hazırlıktan beri beraber takıldıgım arkadaslarımla bolum secmeleri ve sınıf dagılımları esnasında farklı sınıflara dusme kaygısı yasıyordum ama gelişecek olaylar yaşayacağım bu kaygının at zütünde sineğin derdi kadar bile büyük olmadıgını öğrenecektim. bu arada bnm ismim sencer ve iki ismim var ancak ikincisini biraz sonra belirtecegim sebep dolayısıyla yazmıyorum. v ehazırlıktan beri beraber takıldıgımız arkadaşımın ismi kansû (evet tam olarak boyle yazılıyor ve anlamı da kan savaşçısı veya savaşçı kanı imiş, buradan sonra direk kansu olarak yazacagım). fiziksel özelliklerimin bi önemi yok, söyleyebilecegim tek şey ikili ilişkilerimin sağlam ve sosyal bir insan oldugum. kansu ise hem sosyal hem sportif (voleybol takımında oyuncu) hem karizmatik hem yakışıklı kısaca sıradan bir insanın en nefret ettiği tip. kansu hakkında yanlıs bilinen tek sey adamın zengin zuppesi oldugu ama adamın babası emekli ve okuldan aldıgı burs ile geçinmesi.

neyse lise ikiye gectigimizde ikimizde sayısalı tercih ettik ve eski sınıfımızdan numunelik bir kaç arkadaşla 9-fden 10-fen f ye geçtik. geçtiğimiz sınıf o kadar gibimsonik bir sınıftı ki sanırsın inci sözlüğün özgüven yoksunu bütün erkekleri bu sınıfta ya da erkeklerin hepsi muallak. lan koca sınıfta (24 kişilik sınıf) sıra arkadaşı kız olan bi ben varım bir de kansu var. geriye kalanların hepsi ya kız kıza ya da erkek erkege oturuyor.

sınıf hocamız Şükran (ki ilerleyen zamanlarda kadının üzerimizdeki emeklerinden dolayı "anne" diyecektik) durumun farkına varıp tanışma kaynaşma olması amacı ile tüm sınıfı evine davet etti ve tahmin edebileceginiz gibi 24 kişilik sınıfın 12si ancak geldi. yemekleri yedikten sonra şükran hoca gencler çay mı içersiniz kahve mi diye sorunca hazır kahve tiryakisi olan ben bünyem kafein istedigi için "hocam ben sade kahve istiyorum" dedim. şükran hoca hayatım boyunca karşılaştıgımm hiçbir egitimciye/öğretmene benzemez ve cevabı yapıştırdı "ya kızlardan birine rica et ya da kalk kendin yap hünerlerini görelim" diye. sıra arkadaşım permin de "ben yaparım hocam" dedi kahve yapmaktan kurtuldum. kahve yapacak elemanı da bulunca herkes kahve istedi, millet beni bekliyormuş.

kahveler geldi bi güzel içtik permin harbiden çok iyi kahve yapıyormuş onu öğrenmiş olduk ama bilmedigimiz şeylerden bir tanesi de permin'in çok iyi fal baktıgı idi.

ilk önce şükran hocanın falına baktı: biz kızın sallamasyon bişeyler yapacagını zannediyorduk ama hiç öyle çıkmadı.
p permin ş şükran

p: hocam başlıyorum sıkı durun
ş kızım herkesin salladıgı gibi sen de sallayacaksın cok kasma
p sizin bi yurt dışına çıkış girişiminiz olmuş hocam amerikaya davet edilmişsiniz ama anneniz izin vermedigi icin gidememişsiniz
ş okuldan duymuşsundur bunu
p bilmiyorum hocam ama siz gitmeyi çok istemişsiniz anneniz izin vermeyince babanız da göndermek istememiş ama size şu kadarını söyleyeyim ikisi de sizi amerikaya göndermedikleri için çok pişmanlar.
ş o kadarını bilemem bana söylemediler
p hocam inanmıyor musunuz bana (gülüyor bunu söylerken) diğer bir pişmanlıkları da erkek kardeşinizi zorla evlendirmeleriymiş zaten.
ş korkmaya başladım şimdi sen onu telveye bakarak mı söyluyorsun?
p dedim hocam ben size cok iyi fal bakarım diye
ş ee başka ne var
p sude'ye kardeş geliyor

bunu duyunca şükran hoca ufak bir şok geçirdi zira sonradan ögrendik ki henüz bu çocuk mevzusunu kocasına bile söylememiş.

daha sonra bu permin bi kaç kişiye daha fal baktı bunlardan birisi de bendim ama bana çok fazla birşey söyleyemedii sonra kansu'ya bakmak istedi ama kız fincana bön bön kalakaldı.

p kansu senin fal gizlenmiş ben göremem birşey
k biliyordum zaten göremeyecegini ( pic sırıtma var ek olarak)

biz ne oluyor diye bi kansuya bi permine bakarken kansu sadece "herkesin falına bakabileceksin diye birşey yok" dedi biz zaten olaya fransız oldugumuz için birşey diyemiyorduk ama permin geçekten şaşkınlıklar içerisindeydi.

bu arada permin benim sıra arkadaşım pazartesi geçtik oturduk sıramıza, benim aklım fikrim sadece perminin göğüslerdeydi bildigin füzeydi kızın göğüsler. neyse hoca geldi permin kafasını sıraya koymus uyuyor ben zaten derslerle alakalı biri degilim permin birşey soracam dedi, ben de baktım yüzüne "bu kansu ne ayak" dedi anlamadıgımı göstermek için kaşımı kaldırınca "abi ben bu zamana kadar herkesin falını gördüm ama kansuya gelince sıra hiç birşey çıkmadı" dedi. ben de çok takılmamasını söyledim ama kız bi sayfa kopardı defterinden ders boyunca birşeyler yazdı. tenefüste kagıdı katlayıp bana verdi

p bunu kimsenin seni rahatsız etmeyecegi bir yerde oku: sakin rahat kafayla yani
s(encer yani ben) ne yazıyor bunda seni nasıl tavlayacagım mı
p giberim seni sencer
s sen mi beni gibersin ben mi seni (suratım da pic bir ifade)
p belden baglamalıyı alırım yaglamadan giberim sencer

(not aynı donemde okula başlayan herkes arasında farklı sınıflardan olsak bile bir samimiyet istemesek de vardı)

ben de aldım kağıdı cebime koydum ve tenefüste kagıdı unuttum gitti, ikinci derse girdik permin yine kafasını sıraya koydu gözlerini kapadı. bi iki dakika gecti gecmedi "şıp" diye bi ses duydum bi baktım burnumdan bir damla kan deftere damlamış. burnumu kapatana kadar sondaj vurulmuş gbi kanamaya başladı. hemen burnumu kapatıp hocadan izin bile almadan lavaboya koştum. arada sırada burnum kanardı lisede o yüzden çok takmamıştım çünkü kafamı soguk suyla yıkayınca gecerdi.

baktım tuvaletin kapısının önünde berat var:

b noldu lan
s her zaman olan olaylar, arada kanar burnum kafamı yıkadım simdi durur
b hoca bi bak dedi sıkıntı varsa ambulans cagıracakmıs
s (elimi burnumdan cekip kanamadıgnı gostererek) yok lan durdu bile kafam kurusun gelirim ben sınıfa

dedim. aynaya döndüm baktım ki gömlek yakamdan kemerime kadar şerit şeklinde kan olmuş, o sırada gömlek cebinden cıkan kagıdı farkettim ve gidip koridordaki nobetci ogrenci masasına oturup okumaya basladım:

"bu kagıdı aldıgını muhtemelen unutmustun ama neyseki burnun kanadı sen de her zamanki gibi kafanı yıkayarak kanamayı durdurdun ve simdi bunları okuyorsun."

oha mına qoyum bu ne dedim kendime bi kac satır daha okuyup sonra da bıraktım zira bnm 16 senelik hayatım hatırladgım önemli noktaları ile 45 dkda yazılmış arkalı önlü bir sayfaya sıgdırılmıştı. son cümle ise şu şekildeydi

"ama kansu ile alakalı hiç birşey görmüyorum ve senin sadece geçmişini ve geleceginin çok küçük bir kısmını görüyorum. bir insan hakkında falda birşey göremiyorsam o kişi ölüdür ama sancar hayatta bir insanın gelecegini göremiyorsam o kişi ölüdür ama senin durumunda bugün hayatta olmaman gerekirdi çünkü ctesi falına baktım pazar gününü bile görmedim. siz ne ayaksınız"

kafam dogru düzgün kurumadan sınıfa girdim "pardon hocam, arada kanar burnum" dedim. kansu cantasından bir t-shirt fırlattı ben de değiştirmek istedigimi hocaya işaretle gösterdim. kapının önüne çıktım t-shirtü üstüme geçirdim ve gömlegin temiz olan kısımlarıyla kafamı kuruladım.

içeri geçip sırama oturunca

p inanman icin illa burnunu kanatman mı gerekiyordu
s nası bilion olim sen bunları
p napcan (gülerek)
s yapacain isi gibtirtme permin
p fırsat bulunca anlatırım

bu arada simdi okullarda sistem nasıl bilmiyorum ama bizim okul anadolu lisesi oldugu icin öğlen yemek saatimiz vardı bi saat. perminle bu konuları konusmak icin öğlen yemegini beraber yemek için sözleştik, kansu'nun takım toplantısı olacagı için bize katılmayacaktı.

kantinden yemeklerimizi alıp okulun çimlik alanına serildik oturduk bi taraftan tıkınırız bi taraftan konusuruz diye düşünüyordum ama permin'in anlatacagı çok bir şey yokmuş.
sadece annesinin cok iyi fal baktıgını ama artık etkilenmeye basladıgı icin kahve bile icmedigini soyledi, nasıl yani dedim başladı anlatmaya.

bunun annesi permine dogum yaptıgı zaman hastanede bebegin gelmesini beklerken odaya bi adam gelmiş. ve "şu ceketi (perminin babasının cekedi) şu pencereden at da seninle konuşmamız lazım" demiş. bazı kültürlerde bilirsiniz yeni dogum yapan kadının başında ya bi erkek bekler ya da bir erkek cekedi falan konulur ki yeni dogan bebeye de dogum yapan kadına da cinniler musallat olmasın, kadın da "hayır" demiş adam dellenmiş bağırmış cağırmış, o kadar bagırmıs ki annesi korkudan aglamaya baslamıs perminin soyledigine gore "sesin şiddetinden odanın camları zangırdamış" ve daha sonra gitmiş.
bir iki dakika sonra perminin büyük babası içeriye girip kadını beti benzi atık görünce ne oldugunu sormuş. kadın da durumu anlatmış hemen bi hoca falan getirmişler okumuşlar falan bir daha da her hangi bir sıkıntı olmamış. taki bir misafirlik ortamında perminin annesine "sen iyi fal bakarsın bi fal baksana" denene kadar.

kadın fincanı aldıgında gördüğü ilk şey fal baktıran kadının aldatıldıgı olmuş ve bunu söylemiş, kadın inanmamış perminin annesi de şu gün şu saatte şurda ol diyerek konuyu kapatmış. bi iki gün sonra bu fal baktıran kadın tekrar gelmiş ama bildiginiz pert olmuş perminin annesine nerden biliyordun falan demiş. kadının içine kurt düştügü icin perminin annesinin dedigi saatte dedigi yere gitmiş ve gerçekten kocasını başka bir kadınla beraber görmüş takip etmiş. adam hatuna ev bile açmış.vs ama artık perminin annesine de saglam pabuc gozuyle bakılmaz olmus.

daha sonra bir kac kişinin akrabalarının eşlerinin dostlarının vs ölecegini de söyleyince perminin annesi işlerin iyice zıvanadan çıkmaya başladıgını görüp bu işlerden elini etegini çekme kararı almış. bu sıralarda permin daha sütten kesilmemiş.

kadın bu işlere tevbe edip herşeyi bırakmayı kocasına da başka bi yere tasınmayı soylemeyı dusunurken mutfaktan sesler gelmiş ve kadının oturdugu odaya hastane odasına girmeye çalışan adam girmiş kadın bir anda kitlenmiş kalmış adamın söyledigi tek şey sen bizden kurtulamazsın olmus ve perminin besigine dogru yurumus ama besige egilince permindeki muskayı görmüş ve perminin annesine lanetler yagırmaya başlamış "ben sana ne yapacagımı bilirim" demiş adam mutafaga girmiş.

bu arada perminin annesi girdigi şoktan dolayı ne düşünebiliyormuş ne de hareket edebiliyormuş. hic kimsenin olmadıgı bir anda pencereler kapılar kapalıyken adamın biri kadının evine girince olabilecegi gibi. bir iki dakika sonra bu adam permin ve annesinn bulundugu odaya gelmiş kapıya bir omzunu dayamış ellerini gogsunde birleştirmiş ve
"dua et de evde istedigim malzemeler yoktu yoksa ben sana ne yapacagımı bilirdim" demiş ve arkasını dönüp gitmiş. permin aglayana kadar annesi kendine gelememiş.

akşam kocası eve geldiginde olayları anlatmış kocası da babasını aramış babası da hastaneye çağrıdıgı hoca ile beraber tekrar gelmiş. hoca dah eve girmeden "bu evden pis kokular geliyor ne olmuş burada" demiş ve içeri girip yine dua vs okumuş ve perminin annesine de "kızım sen ne yaptın" demiş. kadın birşey demeyince "birilerine büyü vs yapmaya kalkıştın mı" demiş kadın da fal olayını anlatmış hoca sadece tovbe etmesini bundan sonra da kendine dikkat etmesini bir daha bu sekilde islere bulasmamasını soyleyerek gitmiş. perminler de bu olaydan sonra başka yere taşınmışlar.

neyse bi haftayı sessiz sakin atlatmıştık okul açılalı daha bir hafta olmuştu ve hocalar artık sınav yazılı vs teranelerine girmeye başlamışlardı. can sıkıntısının tavana çıktıgı bir dersten sonra sınıfın kapısından içeri didem girdi, sınıfın bütün erkeklerinin dibi dustu tabi hic kimseye pas bile vermeden "sancar sana bi kac hafta icinde haber verecem hazırlıklarını yap" dedi gitti. bizim ergenler mevzuyu bilmedikleri icin "oo tipsize bak" vs gibisindn seyler soyluyorlardı da neye hazır olacaktım niye hazırlanmam gerekiyordu en ufak bi fikrim yoktu.

diger tenefus didemin sınıfında aldım soruyu, bir kat asagı inerken cok sosyal biri olsam da dideme adımı hic soylemedigim geldi sınıfa girerken tırsarak girdim.

s bi baksana
d noldu
s gel bi dısarı bisi soracam
d pfff peki tmm (eski sevgilim gibi trip attı aq)
s neye hazırlanacam ya
d cin cagırmaya gelmeyecen mi
s gelecem de napim gusul faan mı alayım
d son duanı bile et (huur sinsi sinsi guldu)

aklıma ne zaman olacagını sormak gelmedi, cunku aklımda bir tek sey vardı o da bu islerden benden iyi anlayan tek kisiye yani permine sormak. borumu kızın annesine cinler tebelleş olup duruyordu..

sınıfa girdim yerime oturdum permin baktı bi suratım sonra kafasını cevirdi ders işlenmeye devam edildi bana gına geldi elimi perminin bacagına attım (dizinin az üzerine) suratım bin bi ifade takındım ve "guzelim sana ihtiyacım var" dedim, dondu yuzume baktı hafiften gulumsedi "elini zütüne sokarım sancar karın agrın neyse onu soyle" dedi,

s faldan mı biliyon
p fala gerek yok suratından belli oluyor
s ya senle konustuktan sonra ben bu in cin muhabbetine cok takıldım arkadaslarla cin cagıracaz ama ne yapcam ne edecem hic bilmiom sen bilion mu
p gusul abdesti al son duanı da et, belli olmaz
s gibtirmeyin yapacagınız isi aq
p şaka lan şaka bi şartla ogretirim
s?
p ben de gelecem.

elim mahkum mecburen kabul ettim ama didemi nası ikna edecegim konusunda hic bi fikrim yok zira kız bi ust devre okulun gozbebegi ve at gibi kız. elimde ona karsı kullanacagım hic birsey yok.

yine de okul cikisi didemin yanına gittim:

s baksana bi
d efendim
s bi arkadasım gelse sorun olur mu
d yoo ne kadar kalabalık o kadar iyi
s ne zaman
d haber verecem..

dedi salına salına gitti.

bi iki gun sonra bir hafta sonu didemlerin evinde bulusacagımızın haberini aldım didemden. permine soyledim bu da ailesine hafta sonu caglalarda kalacagını soyleyecekti. beraber caglanın yanına gittik

p bu hafta sizdeyim güzelim
ç olmaz bacım ben didemlere gidecem
s hangi didem
ç evine gidecegin didem
s e ne guzel permin de oraya gelecek zaten
ç hee tamam o zaman

ve o hafta cuma gunu eve gittigimde bir suprizle karsılastım, evde kimse yok mutfak masasının ustunde bir not:

"oglum biz kayseriye gidiyoruz benim bi akraba vefat etti" babamın kendine has imzası ile. işin enteresan tarafı şuydu ki hafta sonu için izin alabilmem gercekten bir mucizeye baglıydı zira babam bu sekilde arkadasların evinde kalma mevzusunu yılışıklık olarak gorurdu..