bazı mallar woodstock ı müzik festivali sanır

yazının tamamaı

1969 yılının Ağustos ayında New York yakınındaki Bethel Kasabası’nda düzenlenen Woodstock müzik festivaline 15.000 kişinin katılması tahmin edilirken izleyici sayısı umulmadık bir şekilde 500.000’e ulaştı. Vietnam Savaşı gazileri, savaş karşıtları; homociksüeller, anti-homociksüeller; uyuşturucunun legalize edilmesini savunan ve karşı çıkanlar, zenci hakları dernekleri üyeleri ile birlikte ırkçı görüşlere sahip gruplar, rahibeler, hippiler ve müzik sevdalılarından oluşan yarım milyon kişi tarafından, Amerika’da, gençlik hedoizminin alfabesi Woodstock’ta yazıldı. Joan Baez’in devrimci lirikleri ile Bob Marley’in özgürlük ve sevgi ritimleyen gitar telleri; püritan Amerikanizmi, devlet sistemini ve kokuşmuş toplumsal değerleri acımasızca yargıladı.

Güvenlik güçleri Woodstock’ta toplanan yarım milyon kişinin kanunsuz eylemler yapabileceğini, uyuşturucu kullanılacağını, sağlık açısından sorunlar yaşanacağını ve uzunluğu kırk kilometreyi bulan araba konvoyunun trafiği aksatıp kalabalığın kontrol edilemeyeceğini ileri sürerek -hükümet tarafından genel ihtiyaçların organizesi sağlandıktan sonra- ileri bir tarihte yapılmasını önerip, konseri yasaklamak istediler. FBI yetkilileri, konserin acilen ertelenmesi yolunda Woodstock müzik şöleni organizatörlerine baskı ve tehditler yağdırdılar.

Woodstock katılımcıları çok kısa bir sürede gönüllü gruplar oluşturarak; sağlık, temizlik, yiyecek ve genel ihtiyaçlarını halletmek için birimler kurup, örgütlendiler. Konsere izleyici olarak katılan doktorlar tarafından tıbbi müdahale gereksinimi için sağlık çadırları kuruldu. Uygun yerlere tuvaletler inşa edildi, çocuklar için mini parklar oluşturuldu. Yiyecek temini için helikopterler kiralandı ve bölgeye sürekli şekilde yiyecek ikmali yapıldı. Hatta dini ibadetlerin yerine getirilmesi için -gönüllü rahipler öncülüğünde- portatif kiliseler bile kuruldu.

Woodstock konserinin ana teması; barış, eşitlik, adalet ve eski kokuşmuş törelerin yıkılmasının gerekliliğiydi.

Devlet güçleri sonunda pes edip, Woodstock kalabalığını yalnız bıraktılar. Yarım milyon insanın görüş ayrılıkları nedeniyle yaratacağı kavgalarda insanların toplu kıyımlar sonucu öleceğini, konsere yakın yerleşim bölgelerinde geniş çaplı hırsızlık olayları olacağını, sağlık kontrolü yapılmadan dağıtılan yiyeceklerin zehirlenmelere yol açacağını savunan FBI raporlarının gereksizliği ve yanlışlığı anlaşıldı. Yağmur altında üç gün kesintisiz süren Woodstock konserleri sırasında umulanın aksine hiçbir hırsızlık olayı olmadı, evler soyulmadı, toplu katliam ve cinayetler işlenmedi. Konserler boyunca sadece iki kişi kalp krizinden öldü, konseri izlemeye gelen iki hamile kadın da doğum yaptı. insanlar; devletin organizatörlüğüne ve denetçiliğine ihtiyaç olmadan barış içinde yaşayabileceklerini Woodstock’ta keşfettiler. Güvenlik ve hegemonyasal kurallarını işletmek için her şeye burnunu sokan devlet sisteminin aslında toplumsal kaosun da yaratıcısı olduğu Woodstock konserleri ardından net bir şekilde anlaşıldı.

Woodstock; devletin kanuni kurallarını katı polisiye ve askeri tedbirlerle korumasının ters etki yaratıp, sıradan masum insanları dahi sabıkalı duruma getirebileceğinin, devlete olan inancın ve saygının kaybolmasında yine devletin kendi kurallarını uygulamasındaki yöntem hatalarının yattığının ve statüko uğruna insanları kokuşmuş kurallara uymaya zorlamanın toplumda düzen yerine kargaşalıklar yaratabileceğinin ispatıdır.

Woodstock konserleri sayesinde ABD’de toplumsal devrimlerin gerçekleştiği 1970’li yılların Türkiyesinde ise; yenilik ve değişim isteyen ve “Atatürkçü rejimin emanetçisi olması gereken gençlik” tank paletleri, tüfek dipçiği ve Filistin askılı işkencehanelerde darbeciler tarafından susturuluyordu.

©Copyright 2003-2006
US Library of Congress