şuan ailemin yanında sıcacık evimde olup,
ışıkları tamamen kapatıp,
üçlü koltuğa uzanıp bir yandan çerez yiyip,
diğer yandan buz gibi kola içip,
televizyonda gerilim filmi seyredip uyuyakalmak

ve ertesi sabah mis gibi bir uyku çekip,
ailemle birlikte mis gibi bir kahvaltı yapıp,
sonra salona geçip pazar sabahı macera filmleri izleyip huzurun dıbınakoymak isterdim.

çok şükür bunları yaşamam gereken zamanda yaşadım ve bunları yaşamak için bile herşeyini feda edecek insanlar tanıyorum ama kendi durumuma bakacak olursam bu günleri bir daha asla geri getiremeyeceğim için içten içe üzülüyor ve her dakika daha fazla yaşlandığımı hissederek huzurumu kaybediyorum.

her anın keyfini çıkarın...