bazen zaman durur

ben böyle hayatında süprizlerininde mk panpa

Belki de 22 yılım hayatın bana plan yapmasını beklemekle geçti. Kötü süprizler yaptı ama iyileri çok azdı. Biraz geç de olsa kendi planlarımı kendim yapmaya karar verdim 6-7 ay önce. Benim size tavsiyem arkanıza yaslanıp el ense yatmayın. Kendi planlarınızı kendiniz yapın, tutmazsa bir daha ve bir daha, tutana kadar kendiniz yapın. Hayatın, zamanın sizi yönlendirmesine, adınıza plan yapmasına engel olun. Hayatı, zamanı siz yönetin

hayat bazen, istediğiniz şeyi yaptırmaz size. kendi kafasına gider.

her şeyin yalandan ibaret olduğunu hayatınız gözlerinizin önünden geçerken anlarsınız. bu kadar büyük bir kurmacanın içinde yer almak çok güzel bir duygudur. ister iyi rol oynayın, ister kötü. yaşamış olmak gurur verir insana.

isyan etmek hiç bir şeyi değiştirmiyor. bir şeyler ters gidince isyan yoluna gitmek anca züğürt tesellisidir.

gülüp geçmek ise meydan okumaktır. hayatın sana kurduğu tüm tuzaklara, tüm oyunlara rağmen gülüp geçmek.. hiç de zor değil aslında. yapın bir kere. hoşunuza gider.

neden mi?

çünkü hala yaşıyorsunuzdur. elinizde daha binlerce hatta milyonlarca fırsat vardır. elinizde hiç bir şeyiniz olmasa bile emeğiniz vardır..

hayat hiçbir zaman isteğiniz şeyi yaptırmak istemez zaten, bencildir, onun için uğraşmanızı hatta bazen savaşmanızı ister. Hayat demek, yaşamak demek istediklerinin peşinde koşmak demek değil midir zaten ? Sen kendi isteklerini kendin belirlemiceksen, bunun uğrunda mücadele vermeyeceksen ne anlamı var yaşamanın ? Ama peşinden koştuğun şeyin olumlu gerçekleştiğinde vereceği hazzı düşün. Ben düşünüyorum ve bunu dünyadaki hiçbir şeye değişmem. Bu yüzden yaşadığımı, isteklerimin peşinden koşmam gerektiğini, kendi kendilerine olmayacaklarını anladım, dediğim gibi geç de olsa ...

hayatta ölmekten daha kötü bir şey var mı sizce? ah, evet.. bazılarınız çıkıp "aşk acısı tabiki! çeken bilir!" diyecek. acı çektiğine göre, hatta çekebildiğine göre yaşıyorsun demektir. sevinmen gerekir.

eskiden öğretilen biyoloji kitaplarındaki gibi miydi sizce hayat? insan doğar, büyür, yaşar ve ölür müydü?

insan sadece yaşar ve ölür. gerisi size kalmıştır. yaşam ve ölüm arasındaki o ufacık "ve" ye ne sıkıştırırsanız kârdır. (sene olmuş 2012 ben hâla şapkalı a kullanıyorum)

Eski bulmaca dergilerinde bazı kelimelerin eş anlamlısını sorarlar. "hayat" kelimesinin eş anlamlısı "yaşam" olarak geçer. hayır. hayat, yaşam ve ölümdür. yaşarken kendinize, ailenize ve dünyaya yararlı ne yapabildiyseniz o kadar rahat ölürsünüz. hayat acımasızdır.

ya var, ya da yok.

hep kötü sürprizler yapıyor amk :(

peki kilit bir soru geliyor benden...
zaman sizce gerçekten herşeye ilaç olabilir mi?

aynı kapıya çıkıyoruz. plan yaparsın tutmaz, güler geçersin, bir plan daha yaparsın bu seferki daha iyidir kendince bu da tutmaz belkide. ama artık gittikçe tecrübelenirsin, hata payın azalır eğer biraz da aklını kullanabilirsen kendin için kusursuz planı yaparsın. Tutar yada tutmaz, sen ne istediğini biliyorsundur artık.

bele hayatın dıbına koyım lan ben birkere iyi süpriz yapmadı

bir an durup düşünün. "ulan, bişey yapim" deyin. ve bir şey yapın. bu kadar kolay hayat.

plansız davranın. çünkü hayatın amacı planları yok etmektir.

bir nescafe yapın kendinize, şekerli olsun. bir de sigara yakın.

arkanıza yaslanın ve hayatın size verdiği o güzel tadın keyfini sonuna kadar yaşayın.

hayatıda gibeyim yaratanınıda. ayrıca senin gibi bu gibik hayatın rekldıbını yapan ona şairane anlamlar yükleyen aynı küresel derebeylerin kölelerine dediği gibi ne olursa olsun yaşayın diyen züt yalayıcı kelebekleride gibeyim.

@9 panpa en başta saklı onun cevabı. en açık şekilde.

bazen zaman durur, bir şey yapmanızı bekler, eğer yapmazsanız, o sizi durdurur.

yani zaman herşeyin ilacı değildir panpa. olsa bile nasıl bir ilaç olduğu tartışılır. "sinek ilacı" var. öldüren. "atropin" veya "adrenaline" var yaşatan. zaman hangisi peki?

hayır panpa. herşeyin ilacı insandır. insan çalıştıkça üretir, ürettikçe kazanır.

@13 tanrı ve din konularına girmedim panpa yaran mı vardı anlamadım gitti. yaratmak falan.. neyse dediğin gibi olsun. kendine zaman ayırıp biraz mantıklı düşün. ayrıca şairane anlamlar yüklediğim yok panpa. hadi git burdan. hadi.

@14 sanırım benim şu an içinde bulunduğum durum zamanın beni durdurması.
uunutmak istiyorum bütün olanları ve zamana bırakıyorum sözde,ama gerçekten de gün geçtikçe daha içinden çıkılmaz bir hal alıyor bazı şeyler.
eyvallah panpa söylediklerin iyi geldi.

@13 çok doğrusun panpa...

Hayat bir nescafe ve sigaradan alınacak keyiften ibaret midir sadece. hava güzel olduğunu gördüğünde planladığın piknikten mi daha çok keyif alırsın yoksa bir kaç gün önceden plandığın ve gerçekten de o gün geldiğinde havanın güzel olduğu piknikten mi ? O sabah gözlerini açtığında havanın güneşli olduğunu gördüğün andaki keyif nedir bilir misin ?

Suçu hayata atmak kolay. "Onun amacı zaten planımı yok etmekti, yoksa benim planım kusursuzdu, ben hata yapmadım, hayat işte" demek kolay. Ne kadar zaman harcadın sen planın için? ne fedakarlıklar yaptın ? ..

Arkadaş sormuş zaman herşeye ilaç olabilir mi diye. Bence zaman ilaç değildir, ilaç olan yaşamdır, yaşadığındır, yaşayacağını bilmendir. Tabi en çok ilaca ihtiyacımız olan durumlardan biri de aşık olma durumudur ve malesef ilacı yoktur. Benim de ilişkilerim oldu hatta dört senelik ilişkim de oldu şu kısacık hayatımda, dile kolay dört sene.. nerdeyse hayatımın çeyreğini bir insana verdim. neden yaptım bilmiyorum, kimin planıydı onu da bilmiyorum ama değmedi, değmiyorda. insanın hayatının, yaşamanın, çeyreğini, yarısını, hepsini vereceği birini çok iyi seçmeli. nasıl olur bilmiyorum ama sadece çok iyi seçmesi gerektiğini biliyorum. Peki ayrıldıktan sonra ilaç neydi ? zamanmıydı ? hayır.. zamanını nasıl yaşadığımdı. zaman hiçbir şey unutturmaz sana hatta tekrar tekrar ısıtır, aynı şeyleri koyar önüne, yersen ...

hiç düşündünüz mü bilmiyorum, "ulan biz dünyaya neden geldik?" diye.

eminim bir çoğunuz düşünmüştür. inanın ben bu sorunun cevabını çok aradım. hem de bağıra çağıra. yırtına yırtına.

ve biliyorum ki bir çoğunuz hatta hiç biriniz bulamadı. lisedeyken arkadaşlarıma sordum beyler, "lan biz dünyaya neden geldik?" diye. aldığım cevap hep "bilmem?!" oldu.

gidip bir büyüğünüze sorarsınız, ve onlar da komplekse girerler "dünyaya, çocuklarımız için, geleceğimiz için..!!!" falan diye devam ederler. be dıbına koduum çocukların yokken niye yaşıyordun düşündün mü?

komplekse girmeyen birini bulmam lazımdı. "din" öğretmenimiz demişti ki "bana her şeyi sorabilirsiniz." lan öyle din hocası dediğime bakmayın. okumuş, görmüş geçirmiş biri. düşünmeden cevap vermez. öyle hemen yırtık dondan çıkar gibi "kur*an'ı kerim'in şurasında şu ayetinde yazar" falan cinsten laflar etmez.

vel hasıl kelam, sordum. "neden hocam? neden geldik dünyaya? niye yaşıyoruz?"

durdu. düşündü. ve verdiği cevap neredeyse hayatımı değiştirecek türdendi.

olay hikayeye dönecekse daha fazla yazmaya gerek yok. benim yaşama amacım hayallerim olur yada olmaz önemli değil ama hayallerim var. neden dünyaya geldiğini bilmek imkansız isteğidin kadar yırt bir tarafını. Ama ne için yaşadığını, yaşacağını kendin belirlersin, ben belirledim. Hiçbir cevabında hayatımı değiştirebilecek türde olduğunu düşünmüyorum çünkü hayatım o kadar ucuz değil.

saygılar iyi geceler