içini döker ve günlerce alışkanlığın olur.
yaşadığı şehir umurunda bile olmaz. ruh alışma evresine girince, nerede nefes aldığının, hangi şehrin sokaklarında dolandığının öneminin kalmadığını vurgulamıştır.

tüm caddelerini, sokaklarını, evlerini keşfetmek istersin o'nun.
ama, akşam ne yediğini sormuyorsan;
gün doğunca, geceden kalanları ezberlemişsen öğleye kadar,
akşam, yeniden doğar.

ruh insanlardan farklıdır.
ruhun alnı yoktur, nefis alnın ortasındadır sürekli ister,
ruh hisseder.

ruh diye bir şey yoktur