bazen keşke erkek olsaydım diyorum beyler

küçükken abimle takılırdım, mahallede futbol falan oynardık, misket taso falan *
tabi büyüyünce ben de kendi arkadaş ortamlarıma girdim ama sıkılmaya başladım. yani şöyle söyliyim, kız arkadaşlarım var tabi ki bisürü, hepsini de çok seviyorum ama bi yerden sonra bayıyo. sanki hep aynı şeylermiş gibi geliyo. hep bi dedikodu, hep alışveriş, hep erkekleri çekiştirme, süslenme, her markadan haberdar olma, çıt kırıldım olma, küfür ettiğim zaman ayıplama falan.. evet cidden bugün bi tanesinin yanında giberim dedim kız beni çok ayıpladı beyler, gerildim. erkeklerde bu yok yani içimden geldiği gibi davranabiliyorum, hem erkekler arasında kızlardaki gibi fesatlıklar kıskançlıklar da olmuyo. birlikte pes oynamaya gidiyoruz, iddaa kuponu yapıyoruz, maç izliyoruz, çok eğleniyoruz. ve birbirimizi karşı cinsler olduğumuz için daha düzgün eleştirebiliyoruz. erkeklerin arasındaki rahatlık kızlarda yok. kızlar bi yerden sonra elbet bi geriliyolar, kasılıyolar. ve bunu sevmiyorum. alışveriş yapmak da istemiyorum, 3821647124 saat kızlar tuvaletinde aynaya bakmak da istemiyorum. giberim ya of sıkıldım amk.

not: çirkin veya bakımsız bi kız değilim hani öyle erkek gibiymişim gibi bi izlenim uyanmasın kafanızda. annem bana oje süren, makyaj yapan bi erkek çocuğum var falan der hatta. *