Ciddi ciddi düşünüyorum. Ellerimi,kollarımı düşmanca süzüyorum. Benim olmayan uzuvları yine başkası kontrol ediyor gibi hissediyorum. Sadece uzuvlarla kalmıyor. Görünüşüm,sesim hatta bazen düşüncelerim bile. Sanki bu evrene bu fizik kurallarına bu gezegene ait diğilmişim gibi hissediyorum. Nitekim insanlarda öyle. Burada sosyal toplumun sahteliğinden bahseden bi metafor diğil. Gerçekten insanların olmadığını düşünüyorum. Sanki iyi kurgulanmış bir kukla oyununda gibiyim.Ve hikayeyi ben yönlendirmiyorum. Fakat bi gün intihar kararı ile kendimi öldürmeye karar verdiğimde. Zihnime fikirler hücum etmeye başladı.ilk başlarda delirdiğimi düşündüm.ilk 3 ay beni önemsiyomuş gibi görünen insanların terapilerine ve ilaçlarına maruz kaldım. Değişen birşey olmadı. Fikirler halen geliyordu. Bende notlar almaya başladım. ismi ise anormali notları.not 1:Soru sorma

cok uzun olm ya yani okumak isterdim ama olmaz yani yapamam

ama bi teselli şukusu verdim

Not2:Seçenek daha doğrusu seçimler yoktur.
Not3:Var olan her düşünce birer parazittir. Gerçek hayatımda notların endeksinde gidiyordu.ilk başlarda ne kadar saçma bulsamda uygulamaya başladığımda hayatımda nelerin değiştini gördüm.

Not4:hiçbir şey gerçekten var değildir.Bu bile
Not5:insanlar kukladır görmek için izlemek yeterlidir.
Not6:Her gerçeklik birbirinin içinde ve dışındadır. inanıldığı taktirde senin gerçekliğin olur

Noluyo mk filozoflar doluşmuş

Not7:Gerçeklikte mantık aramak boşunadır. Mantık arama
Not8:rastlantılar açıklanmadığı sürece devam edicektir.

Not9:Çekilen her ızdırap ve acı bir mesaj iletir. Genellikle hayatın ilerlemediğinde ve sıkıştığında gerçekleşir.
Not10:ilerlenmediği sürece tekrarlara mahkumsun