bazen hiç tanımadığın birine tüm hayatını

anlatmak istersin... öyle işte...

lan olum olmaz mı sizede. içinde fırtınalar kopar. anlatamazsın derdini kimseye. ne karın anlar seni ne arkadaşların. hatta onlara anlatamayacağın şeylerdir çoğu zaman. bi annen vardır seni ön yargısız dinleyecek. o da ölüvermiştir 4 ay önce...

bi müzik açarsın dokunur sana. yada zaten dokunsun diye açarsın müziği.

@3 saol kardeşim. sizler saolun

@9 neslinden utan.

bir sigara içip gelicem

@3 @5 ve @11 için...

burayı neden seviyorum biliyor musunuz. kimse kendi değildir burada aslında. bir kaçıştır burası. gerçek hayatta duyduğunuzda kan çıkacak küfürlere bile güler geçersiniz burda.
bazen dolarsın da farketmezsin dolduğunu. o ana dek. artık tahammülünün sonuna gelmişsindir. çorap söküğü gibi gelir herşey peşpeşe

5 yıl önce evlendim. severek. hep sadık bir eş oldum. eşimi mutlu etmek için yaşadım. kendimi unutup ona adadım hayatımı. ama yıllar geçtikçe mutsuzlaştım. verdiğim değeri göremiyordum artık. çok küçük şeylerden bile kavga eder olmuştuk. artık ayaklarım geri geri gidiyordu eve giderken. ben o olmadan evden bileçıkmazdım akşamları. her anı onunla geçirmek için. o yanlız kalmasın diye.

2012 eylül 15. yine bir kavga sırasında yıkılmıştı dünyam. bana hiç haketmediğim şeyi söyledi. benim için ne yaptın ki. o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. artık ona sevgiyle bakamıyordum. evlendiğimiz günden bu yana ilk kez terkettim yatağımı. herşey bununla başladı

artık arkadaşlarıma da zaman ayırmaya başladım. özellikle 3 arkadaşımla çok samimiydik. ama zaman geçtikçe özellikle biriyle daha da yakınlaşmaya başladık. 2 kasım sabahı eşimle ettiğimiz kavgadan sonra onu aradım. dertleşmeye ihtiyacım vardı. iki saat kadar konuştuk. sonra ne oldu nasıl oldu bilmiyorum. kendimden çok utandığım ama durduramadığım o an...
öpüşüyorduk. hemde yıllardır birbirine hasret iki sevgili gibi. ilk kez karım dışında birine dokunmuştum. 5 yıl üstüne... yanlış olduğunun farkındaydık. ikimizin de boşluğuna gelmişti. ve bir daha olmayacağına söz verdik. sonraki 20 gün boyunca her gün aynı sözü verdik...

22 kasım sabahı memleketten telefon geldi. acil gel. annem yoğun bakıma girmişti. arabama atlayıp hastaneye yetiştim. eşim beni teselli etmeye çalışıyordu. ama onu gözüm görmez oldu artık. yaptıklarını bana söylediklerini yutamıyordum.
diğer arkadaşıma(!) neden memlekette olduğumu söylemedim. üzülmesin diye. 24 kasım sabahıydı. hastane koridorunda otururken eşime boşanmak istiyorum dedim. içinde bulunduğum depresyon ani karar vermemi sağladı sanırım. o ara telefonum çaldı. arayan oydu. bitti artık dedi. sen evlisin ve bu çok yanlış. bunu durduramıyoruz da. tamam dedim ve kapattım. telefon yine çaldı. arayan doktordu. odasına çağırdı. gittim.
- başınız sağolsun. hasta ex oldu...
siz hiç 5 dakika içinde hayatınızdaki 3 kadını kaybettiniz mi

ilişkim artık bitmişti. annemin ölümüyle girdiğimiz duygu yoğunluğu eşimle aramı düzeltti. bir ay kadar yolunda gitti herşey. sonrası eskiye dönüş. yine kavgalar... ve başka bir arkadaşım... ve aynı son... ilk defa bir başka kadınla yattım... iki ay öncesine kadar devam etti ve o da bitti. çok yormicam bağlıyorum

beyler hala eşimleyim ve mutsuzum. ayrılmak istiyorum ama o istemiyor
birinci arkadaşı görmüyorum aylardır.
asıl sıkıntı 2. de. dost kalmaya çalışıyoruz. hatta biraz duygusallaşsak yada yakınlaşsak frenliyor ve kaçıyor. üç dört gün aramıyor. ama her iki haftada bir ağır duygusala bağlıyor. geliyor sarılıyoruz. yatıyoruz bazen. ama bu yaşandıktan sonra kaçıp gidiyor. en az 1 hafta yok. bu iki aydır böyle sürüyor. ne yapıcam bilmiyorum

@32 o anki pgiboloji beynini ablukaya alıyor

saolun arkadaşlar dinlediğiniz için. tavsiyesi olan varsa alabilirim

@37 belki haklısın. ekonomik olarak iyi sayılırım. işim ve kariyerim de var. ama mutluluk bunlarda değil ki
@38 onu da yaptım. ama onun hiç suçu yok ona göre
@39 aynen öyle kardeşim. gitmek te zor kalmak ta

@27 eski sevgili bir yere kadar dost oluyor kardeşim. bi boşluk anında kenetlenir bedenleriniz. sevgilisi arkadaşın madem soğut arayı kızla

@42 belkide doğru. biraz bencil olmak gerekiyor

@45 çocuk yok. ama kaçacaksam da olmadan kaçmam lazım. ortada bi çocuk bırakmadan

@48 çoğu anlamayacaktır ama güzel özetledin
@47 synen öyle