bazen ben

bazen; dünyayı kurtaracakmış gibi güçlü, bazen ise kurtarılacak bir dünyanın olmama riski üzerinden bunalımlarımın oyunları bana.

mutlu olmak için sarfedilen emeklerin sonsuza kadar var olacağını biliyorum ama bazen insanın kafasına öyle dank ediyor ki gerçekler tiksiniyorsun yaptıklarından, yaptıklarından.



bazen; dünyayı daha yaşanacak bir yer haline getirme isteği uyanıyor, bazen ise dünya sensizde güzel söylemleri gerçeği suratına yapıştırıyor.

yutuba giriyor basslı müzikleri açıp dinlemeye başlıyorum. eh tabii tadı da olmuyor bass sistemim yok. hatta biliyor musun o duvara cd kalemiyle 'sprey boyam yok :(' yazanda bendim. karıya kıza yazıyor cevap alamayınca özgüvenimi düşürüyorum sonra bana cevap yazabilme ihtimali olan kızları düşük özgüvenim ve kötü deneyimlerim yüzünden kaçırıyorum. belki şu ana kadar evlenmiştim. sözlükte görüp balgamla sinek vurmaya çalışıyorum rahmetli babam anlatırdı nişancı imiş askerde. evde maalesef dürbünü silah ve bir adet vatan haini bulunmadıgından kendi imkanlarım ile nişancılığımı geliştiriyorum her yer tükürük oldu ama olsun olaya birazda osbir süsü vermek isteyip sağa sola peçete serpiyorum. osbirin bir açıklaması var ama inanın balgamla sinek vurmanın hiç bir amacı yok ailemin gözünde. ama ben nişancılığımı geliştiriyordum. - tu bi konteynıd..-

ve bazen atatürk baskılı fincanımdan bir yudum alıyor atamdan dolayı gurur duyuyorum. sonra kürt olduğumu hatırlıyor üzülüyorum. ama olsun diyorum türk kürt kardeştir. sonra csgo almış olmama rağmen 1.6 yı açıyor 2-3 headshot yiyip kapıyorum. kedim geliyor sorna mausu kemirmeye başlıyor huur evladı diyip silleyi geçiriyorum kafasına bazen de ex sevgilimle eski yazışmalarımı okuyor zamanında ayrılmasaydım şimdiye 3 kere hamile bırakmıştım huuru diyorum ama son pişmanlık fayda etmez diyor bazı sesler kulağıma. hiç bir zaman da bu seslere anlam veremedim. yukardan benle dalga geçiyorlar sanırım