Ailenden uzakta kötü bir üniversitede okuyorsun. Paranı her gün ucu ucuna denkleştriyorsun. Tek bir arkadaş bile edinemiyor insanlardan merhabalarla uzaklaşıyorsun. Üniversiteye gelmeden önce kurduğun o düzenli ilişki hayali ise doldurduğun yalnızlık havuzunda kayboluyor. Her dönem kaldığın dersler birikiyor... Birikir de... Hayali edebiyat olan bir adam mühendis olmaya çabalıyor. Başa dönemiyor çünkü 25 yıldır devamlı başa sardı.. Çıkmış bir kitabı var en azından edebiyatla haşır neşir...
Ama aileni özlüyorsun, izmir'i özlüyorsun, kordonu boydan boya yürümeyi özlüyorsun, köpeğini özlüyorsun, annenin önüne koyduğu o sıcak çay bardağını özlüyorsun. Ve bugün de içiyorsun...