Bir bayram sabahı, günlerden cuma.10-11 yaşlarındaydım. Yeni aldığım bayramlık ayakkabımla bayram namazına gittim. Heves ettim işte küçüktüm. Ediceğim hevesi gibeyim zütünü gibtiğim hırsızı ayakkabılarımı çalmış. Ağladım zırladım.En son babam dayanamadı ayakkabı bakmaya çıktık. Bayram günü koskoca şehirde açık ayakkabıcı yoktu. Neyse bulduk en sonunda.Bi ayakkabı gözlerimin içine bakıyodu.Çalınan ayakkabımın neredeyse aynısıydı. Böyle cırcırtlı falan, kırmızıydı rengi, fişek gibi ayakkabı. Neyse babama sarıldım falan. Dünyanın en mutlu insanı olabilirdim o an.Bi kaç ziyarete gittik. Sonra cuma vakti geldi. Gittik kıldık namazı.Çıktığımda fark ettim ki... Devam edemiycem.
BURDAN TÜM HIRSIZLARA SESLENiYORUM, HEPiNiZiN GÖTÜNÜ gibiYiM.